του παύλου παπαδάτου
Όσο πιο αισιόδοξα είναι τα λόγια που ακούγονται, τόσο περισσότερο τα διαψεύδει η σκληρή πραγματικότητα και τόσο πιο σκληρό θα είναι για όλους μας το 2013. Εξ άλλου, ο επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ, ο οικονομολόγος Μπλασάρ, δηλώνει ότι: “Tο ΔΝΤ έκανε ένα τρομερό λάθος με την επιβολή αυστηρής λιτότητας στην Ελλάδα. Εγκληματούν όμως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί που θέλουν να τη συνεχίσουν. Η Ελλάδα για πολλά χρόνια θα ζει στο χείλος του γκρεμού…”
Όταν βλέπω ότι στη χώρα μας το 58% των νέων κάτω των 25 ετών είναι άνεργοι και ότι 3.5 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, όχι μόνο δεν αισιοδοξώ, αλλά αισθάνομαι ντροπή ως Έλληνας πολίτης.
Όταν κάποιος γνωρίζει την ασύλληπτη επιπολαιότητα με την οποία το Υπουργείο Οικονομικών «εκπόνησε» το αντιαναπτυξιακό φορολογικό νομοσχέδιο, τότε σίγουρα θα πρέπει να έχει χάσει και την τελευταία ικμάδα της αισιοδοξίας του.
Όταν όλοι μας γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Οικονομικών έχει στη διάθεσή του έξι λίστες που του έχουν δώσει Ολλανδοί, Άγγλοι, Λουξεμβουργιανοί, Λιχτενσταϊνοί και Γάλλοι με δεκάδες χιλιάδες εν δυνάμει φοροκλέπτες – μεταξύ των οποίων και μία γραμματέας με καταθέσεις 500 εκατομμυρίων ευρώ – και ακόμη δεν έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ, αλλά εξακολουθεί να «γδέρνει» φορολογικά ακόμη και ανάπηρους συνταξιούχους, αυτό σημαίνει ότι έχουμε πάρει εντελώς λάθος δρόμο.
Όταν οι δύο – τρεις πρωταγωνιστές του σκανδάλου της λίστας Λαγκάρντ όχι μόνο δεν ζητούν συγγνώμη, αλλά έχουν τη θρασύτητα να μας περνούν για ηλιθίους και εμείς τους ανεχόμεθα, τότε πραγματικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Τα πράγματα όμως είναι ακόμη πιο απελπιστικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι ενώ η φορολογία αυξήθηκε κατακόρυφα, εντούτοις, τα φορολογικά έσοδα για φέτος υπολογίζονται ότι θα είναι λιγότερα από αυτά του 2008! Και έπεται συνέχεια… 9.2 δις ευρώ επιπρόσθετα μέτρα για φέτος, τα οποία τελικά θα είναι γύρω στα 11.5 δις. Και όλος αυτός ο Γολγοθάς, μόλις για 2-3 δις δημοσιονομικό όφελος!
Τουλάχιστον ο έλεγχος των Γερμανών και των τροικανών μάς γλυτώνει από κάτι κουτοπονηριές του τύπου “δημιουργίας – δήθεν – ελληνικής Ριβιέρας στην παραλιακή”, ώστε κάποιοι να μπορούν να παρακάμπτουν την επιτροπή αποκρατικοποιήσεων για να αρχίσουν ξανά το πανηγύρι της ρεμούλας. Παρ’ όλα αυτά, με πιάνει πανικός όταν σκέφτομαι την εναλλακτική πολιτική λύση!
Σημείωση
Αν κάποιοι εξακολουθούν να αισιοδοξούν, τότε ή εγώ ή αυτοί, όπως είπε και ο Οιδίποδας στο μάντη Τειρεσία, θα πρέπει να είναι “τυφλοί τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματα εί”!
One Comment
aris
Κατ΄αρχή αυτή τη γραμματέα με τα 500 δεν την γνωρίζω και αν είναι ανύπαντρη της κάνω πρόταση γάμου. (Και σε άλλες έχω κάμει αλλά δε πήρα απάντηση).
Μετά Γιατί κύριε Παύλε να σας πιάνει πανικός όταν σκέφτεστε την εναλλακτική πολιτική λύση??
Όλα δεν είναι πάντα αυτό που φαίνεται πλην της περίπτωσης όταν έπιασε τη δικιά του ο άλλος στα πράσα και άκουσε την απάντηση, χρυσέ μου ηρέμισε δεν ισχύει αυτό που βλέπεις.
Σε φοιτητικές εκλογές λοιπόν βγαίνει πρόεδρος ένας φίλος από τη Πάτρα (αν με διαβάζεις για σου φίλε Παναγιώτη), και μετά 10 μέρες παραιτείται.
Γιατί ρε φίλε του λέω τι έγινε?
Άκου και βούλωστο μαλ@κ@ μου λέει (αυτή την ιδιότητα του σούπερ μαλ την είχα από μικρός) σου μιλάω σαν αδερφός. Η κάλπη που ψήφισες είχε διπλό πάτο, εσύ ψήφισες από την πάνω τρύπα και οι άλλοι την ανοίξανε από την κάτω!
Δεύτερη περίπτωση φίλος βγαίνει μπροστάρης συνδικαλιστής σε μεγάλη επιχείρηση και αφού λασπολογείται και κατακλέβεται σε ψήφους μπροστά στη δικαστική αντιπρόσωπο, δεν εκλέγεται για δύο ψήφους. Μετά από ελάχιστο χρονικό διάστημα του την πέφτουν στα ίσα, θα παίρνεις τόσα μαύρα το μήνα και δε θα πάψεις να ανακατεύεσαι με τα συνδικαλιστικά. Στις επόμενες εκλογές όπως καταλαβαίνετε πιστεύω, θα ήταν ο επόμενος πρόεδρος και ήρωας.
Η εναλλακτική λύση!!! Χα χα χα .
Όλα που γράφω είναι αληθινά, αν τα συνδέετε με τίποτε που μοιάζει δική σας υπόθεση.
Δεν τα ισοπεδώνω όλα, αλλά που να πιστέψω??
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα!
Έχω το πόδι ανασηκωμένο, που να πάω μπροστά, ή πίσω? Το μετέωρο βήμα του πελαργού θυμίζω όπως πάρα πολλοί Έλληνες.
Η ουσία ίδια θα μείνει, διαφορά μόνο στις «παράπλευρες απώλειες» θα υπάρξει.
Ούτε και για τις λεπτομέρειες δε ξέρω που να πατήσω!
Εκεί φτάσαμε.
Μάλλον αγκύλωση θα πάθω.
Χουά χα χα χα χα χα χαχα.