του κώλου τα εννιάμερα (αναδημοσίευση μετά από παράκληση)

Γιώργος Σουρής “Περί κώλων”

«Κώλοι πολλοί υπάρχουνε εις το ωραίον φύλον,

με σχήματα διάφορα σε μέγεθος ποικίλον.

Κώλοι χοντροί, κώλοι λεπτοί, κώλοι απαλοί κι αφράτοι,

κώλοι σα ζύμη μαλακοί και κώλαροι τριζάτοι,

κώλοι σκληροί σαν πέτρινοι και άλλοι λαστιχένιοι,

κώλοι δροσάτοι, τροφαντοί και κώλοι μαραμένοι,

κώλοι μεγάλοι σαν βουνά και κώλοι μια χουφτίτσα,

κώλοι που ‘χουν κουνήματα και κάνουνε καπρίτσια

κώλοι σαν τάβλα επίπεδοι, κι άλλοι ψηλά βαλμένοι,

κώλοι σαν φράπες τουρλωτοί και κώλοι κρεμασμένοι,

κώλοι κομψοί, συμμετρικοί και περιποιημένοι

και κώλοι ασουλούπωτοι, “μπόγοι κακοδεμένοι”.

Κώλοι σαν τριαντάφυλλο και κώλοι σαν αχλάδι,

κώλοι που προκαλούν κλοτσιά κι άλλοι που θέλουν χάδι

Κώλοι σαν αλαβάστρινοι, που μοιάζουν με καθρέφτη

κώλοι που θέλουν φίλημα κι άλλοι που θέλουν νέφτι

κώλοι σπανοί, δασύτριχοι, κώλοι σαν κολλιτσίδες

και κώλοι που στενάζουνε από αιμορροΐδες.

Κώλοι ακριβοί, κώλοι φτηνοί, μονάχα δυο παράδες

και κώλοι που προσφέρονται εις τους ….(*λογοκρισία)

κώλοι “τοιούτων”, ευτραφείς, μοσχοπουδραρισμένοι,

και κώλοι απλησίαστοι γιατ’ είναι λερωμένοι.

Κώλοι αριστουργήματα, όλο καλλιγραφία

και κώλοι σαν της μυλωνούς την ανορθογραφία.

Κώλοι που σε ζαλίζουνε σαν τους κρυφοκοιτάς

και που σε κάνουνε να λες.. “ή ταν ή επί τας”!

Κώλοι οπού το βλέμμα σου δεν ξεκολλά ευκόλως

που τους θωρείς όταν περνούν κι αναφωνείς: “Τι κώλος!”» s

-Γιατί λέμε του κώλου τα εννιάμερα και όχι τα σαράντα η τα τρίμηνα;

Τι έχεις πάθει, κόρη μου, και πας σαν συγκαμμένη;

-Μου ‘κάναν Οθωμανικό Αγία Ηγουμένη…

-Σου άρεσε;-Μου άρεσε. -Θα ξαναπάς; Δεν ξέρω.

Καλό το πισωκολλητό, μα τώρα υποφέρω.

-Δώσε καιρό στον κώλο σου να ηρεμήσει λίγο…

-Πόσο καιρό; Πονάω πολύ τα πόδια σαν ανοίγω.

-Σε δύο μέρες αρχικά θα πάψεις να υποφέρεις,

θέλει μετά κι άλλες εφτά, μέχρι να συνεφέρεις.

Ό,τι σου λέω οι σοφοί πατέρες μας το βρήκαν,

του κώλου τα εννιάμερα πώς λες εσύ να βγήκαν;

καλάγεμου