Ε! Εσείς οι δικαστές του ουρανού
κρατήστε πάλι τη παλιά τη ζυγαριά σας
είναι βαρύτερη η ψυχή ενός παιδιού
ή τα εγκλήματα που γίναν στ’ όνομά σας;
κρατήστε πάλι τη παλιά τη ζυγαριά σας
είναι βαρύτερη η ψυχή ενός παιδιού
ή τα εγκλήματα που γίναν στ’ όνομά σας;
πιστεύω φίλε ότι από την εποχή του μεγάλου λοιμού που πέθανε ο περικλής, οι έλληνες δεν δεηθήκανε κράτος, ένα τσάφ μόνο με τον καποδίστρια και μετά σκοτάδι, ούτε βενιζελο- τρικούπιδες ούτε τίποτα, ούλοι τους τον ξεπούλησαν το λαό μας.
θα μου πεις, τώρα τι γίνεται; πως θα συνεχίσουμε;
θα σου πω, μ ότι έχουμε, ψάχνοντας για το καλύτερο όπως πάντα, γιατί καλό δεν υπάρχει.
τα τρία κόμματα της κυβέρνησης απέδειξαν ήδη ότι είναι διεφθαρμένα βολεύοντας δικούς τους κλπ,
η χρυσή αυγή ότι χειρότερο,
οι ανεξάρτητοι έλληνες και δεξιοί και λίγοι,
το πρώην κόμμα μου ΚΚΕ ρομαντικοί και λίγοι,
ο σύριζα καλάγιεμου καλά.
τι πρέπει να κάνουμε; οι επιλογές πολλές
- να συνεχίσουμε τα ίδια, ελπίζοντας να είμαστε πιο πονηροί αλλά και να γίνουμε καλύτεροι κλέφτες από τους άλλους;
- να κάνουμε πως ακούμε τους Γερμανούς μπας και μας φτιάξουν κράτος, ; εδώ βέβαια οι ενστάσεις είναι πολλές (βλέπε oto και bavarians), αλλά ας αφήσουμε τις λεπτομέρειες γι αργότερα.
- να ψηφίσουμε σαμαρά, μπας κι ο βαρδής με τον κοντομηνά σταματήσουν τους πλιατσικολόους πολιτικούς της δεξιάς να πλιατσικολογούν; ζόρικα πράματα βέβαια, το κεφάλαιο δεν έχει ούτε θεό ούτε πατρίδα.
- να ψηφίσουμε κκε; ούτε το ΚΚΕ δεν το θέλει.
- να ψηφίσουμε σύριζα; να το διακινδυνεύσουμε λέω, όσο προλαβαίνουμε.
τέλος πάντων, θα τα ξαναπούμε, αξίζει να συζητηθεί το θέμα βέβαια.
One Comment
aris
Ένα τσαφ με το Καποδίστρια και σε ποιους καιρούς, όταν οι πατρόνοι βούλιαξαν την Ελληνική επανάσταση για να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους.
Το Ελληνικό αίμα χυνόταν και κάποιοι γλένταγαν και το έπιναν σαν καινούργιοι δράκουλες εις υγεία των κορόιδων.
Τότε και αν ήταν χειρότερη κατάσταση από τώρα.
Μη κοιτάς που ποτέ δε θα τη μάθουμε γιατί όποιος μαθαίνει την πραγματική ιστορία έχει παραδείγματα να αποφεύγει τις κακοτοπιές.
Από τότε για να μη πω από πολύ πιο πριν γιατί θα ανοίξω πληγές, μάθαμε τη πατρονία.
Έχουμε λοιπόν και λέμε φίλε.
Τρεις πατρόνες τότε τρεις και σήμερα.
Προσωπικά πιστεύω ότι παγκοσμιοποίηση με θετικά αποτελέσματα για τον πλανήτη δε μπορεί να υπάρξει γιατί θα φτιαχτεί ένα φρούτο ώριμο στο πιάτο των διεθνών συμφερόντων. Αυτό λέει η απλή λογική και πρακτική.
Άρα καταλήγω σε συνασπισμούς κρατών, συμμαχίες που λέγανε παλιά γιατί μόνο το σκυλί στη ζούγκλα καμιά τύχη δεν έχει, το ξεσκίσανε.
Έχεις λοιπόν τρείς διεθνείς επιρροές αυτή τη στιγμή, ενώ λίγο πριν είχες δύο.
Τώρα ξεπετάχτηκε και η Ευρώπη, το παλιό τσουτσέκι της Αμερικής έχει κομμάτι από την πίττα!
Το αν είναι οι Γερμανοί καβάλα που λένε, φυσιολογικό από πολλές πλευρές, αλλά το αφήνω για άλλη φορά.
Έχεις λοιπόν να παίξεις μπάλα με δύο βετεράνους πάτρονες και με ένα νεοσύστατο που κανείς δε γνωρίζει αν είναι πατρόνος ή εξ΄ ανάγκης σύμμαχος, ο καιρός θα δείξει.
Προσωπικά προτιμώ την ελπίδα του άγνωστου παρά τη σιγουριά ότι θα είμαι οσφυοκάμπτης.
Τα κόμματα στην Ελλάδα όπως και οι μεγαλοκαρχαρίες είναι χωρισμένα στους τρείς πατρώνους.
Δε ψηφίζεις πρόσωπα, δε ψηφίζεις κόμματα, δεν ψηφίζεις ιδεολογίες, πατρώνο ψηφίζεις και επιλέγεις.
Ανεξάρτητο κόμμα με αξιώσεις πρακτικά δε μπορεί να υπάρξει και όποιος το πιστεύει βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου.
Πάνω σε αυτή τη βάση ας κάτσει ο κάθε Έλληνας να σκεφτεί τι τον συμφέρει περισσότερο.
Και θα πρέπει η «μικρή οδαλίσκη» να κόψει το αλλού τρως αλλού πίνεις αλλού πας και το δίνεις.
Αλλιώς και θα μας πηδ@νε και φράγκο δε θα έχουμε.
Όλα αυτά τα γράφω μέσα από την πιο γενική προσωπική μου άποψη ότι δυστυχώς κανένας συνασπισμός δυνάμεων όποιος και να είναι, σε όποιο μέρος και αν έχει βάση δεν λειτουργεί για ένα κόσμο πιο όμορφο.
Απλά πάνω στις «κόντρες» κερδίζεις κάτι καλύτερο.
Αυτή είναι η μοίρα του ανθρώπου ανέκαθεν.
Το μη χείρον βέλτιστον λοιπόν.