ψωμί ζητήσαν του φουρνάρη, λίγο νερό του καφετζή

Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “ο αντιστασιακός λοβέρδος“:

Αν θα γράψω τις απόψεις μου θα παρεξηγηθώ.
Θα μιλήσω γενικότερα.
Κάποτε μιλάγαμε για τη νέα Γιάλτα μόνο που ξεχάστηκε.
Έχουν μεγαλύτερο τζερτζελέ τα στικάκια βλέπεις…
Οι Άγγλοι στα στενά του Τάραντα πριν λίγες μέρες έψαχναν για υδρογονάνθρακες με ένα περιπολικό Ιταλικό να παρακολουθεί. Πριν ένα μήνα ένα Εγγλέζικο πολεμικό της πλάκας βέβαια αλλά η κίνηση παίζει ρόλο έκανε γυμνάσια με αλβανικά πολεμικά στον ίδιο χώρο.
Μοιράστηκε η περιοχή και ας προσέξουμε γιατί και μετά το προηγούμενο μοίρασμα εσκεμμένα ο διάολος μας πήρε.

Δηλαδή αυτό που είπε σας φαίνεται εξωπραγματικό?
Χουά χα χα χα χα χα χα χα
Θυμάστε κάποιον που είχε προταθεί για πρωθυπουργός στη προσωρινή κυβέρνηση που θα οδηγούσε στις περασμένες εκλογές?
Από ποιόν είχε προταθεί θυμάστε?
American boys!!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.

Τα πιο ωραία παραμύθια απ’ όσα μου ‘χεις διηγηθεί
αχ είν’ εκείνα που μιλούσαν για τα παιδιά που ‘χουν χαθεί.
Για τα παιδιά που χάθηκαν στο στοιχειωμένο δάσος
στις λίμνες στο βορρά
για τα παιδιά που χάθηκαν στου δράκου το πηγάδι
στης στρίγκλας τη σπηλιά.

Σε συμμορίες με ζητιάνους, σε αχυρώνες και σ’ αυλές
και σε καράβια του πελάγους με λαθρεμπόρους πειρατές.
Για τα παιδιά που τα ‘συραν στης Αφρικής τις αγορές
εμπόροι και ληστές
και φοβισμένα κι ορφανά στη Σμύρνη και στη Βενετιά
τα πιάσαν οι φρουρές.

Ψωμί ζητήσαν του φουρνάρη, λίγο νερό του καφετζή
τα διώχνει ο πρώτος μ’ ένα φτυάρι κι ο άλλος λύνει το σκυλί.

Στις λυπημένες πολιτείες πέφτει μια κίτρινη βροχή
στο σώμα μου έχω ανατριχίλες και το ‘να δόντι μου πονεί.
Το γράμμα σου δέκα σελίδες, πάλι η ίδια συμβουλή
μου λες στο σπίτι να γυρίσω, μου λες ν’ αλλάξω πια ζωή.

Ομίχλη πέφτει στις σκεπές, φεύγουν οι φάτσες σαν σκιές
και τρέμει το κερί
φωτιές ανάβουν στις ακτές, μέσα στ’ αυτιά μου ακούω στριγκλιές
και τρέμω σαν πουλί.

Σαββόπουλος.