Ρε φίλε τι να γράψω εγώ περισσότερο, τα θέτεις όλα επί τάπητος. Το μόνο που μπορώ να πω είναι να μάθουμε να σκεφτόμαστε. Να μάθουμε να σκεφτόμαστε με ελεύθερο μυαλό, όχι δηλαδή προκατειλημμένοι. Τότε μόνο έχουμε πιθανότητες ορθής σκέψης. Οπαδοί και εμπαθείς μόνο με το ποδόσφαιρο που στα παλιά μας τα παπούτσια στο τέλος – τέλος ποιος κερδίζει ποιος χάνει, δεν επηρεάζεται η ζωή μας.
Έτσι μου ήρτε και ένα τραγούδι που θέλει λίγο σκέψη.
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά σάμπως φταις κι εσύ καημένη και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ και βαθιά σ’ ευχαριστώ γιατί μ’ έμαθες και ξέρω ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι μ’ εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά Οδυσσέα γύρνα κοντά μου που τ’ άγια χώματα της πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας που σύνορο πονά κι εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ και βαθιά σ’ ευχαριστώ γιατί μ’ έμαθες και ξέρω ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι μ’ εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
One Comment
aris
Ρε φίλε τι να γράψω εγώ περισσότερο, τα θέτεις όλα επί τάπητος.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι να μάθουμε να σκεφτόμαστε.
Να μάθουμε να σκεφτόμαστε με ελεύθερο μυαλό, όχι δηλαδή προκατειλημμένοι.
Τότε μόνο έχουμε πιθανότητες ορθής σκέψης.
Οπαδοί και εμπαθείς μόνο με το ποδόσφαιρο που στα παλιά μας τα παπούτσια
στο τέλος – τέλος ποιος κερδίζει ποιος χάνει, δεν επηρεάζεται η ζωή μας.
Έτσι μου ήρτε και ένα τραγούδι που θέλει λίγο σκέψη.
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ’ άγια χώματα της
πόνος και χαρά
Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι