 “Ου πάσι τα πάντα ρητά”
|
|
“Δεν κοινοποιούνται τα πάντα στους πάντες”
|
|
η ορφική εκδοχή του μύθου μας λέει ότι την πληροφορία για το που βρισκόταν η κόρη της δήμητρας, την έδωσε ο κελεός και σε ανταπόδοση η θεά του πρόσφερε το σίτο.
|
|
βρισκόμαστε στο ράριον πεδίον, κάπου μεταξύ αθήνας και ελευσίνας.
|
|
εκεί, η δήμητρα συνάντησε τους εξής πέντε (5) ανθρώπους, που ξεπετάχτηκαν μέσα από τη γη.
|
|
τη γυναίκα βαυβώ, τον άντρα δυσαυλή και τους γιους τριπτόλεμο, εύμολπο και ευβουλέα.
|
|
ίσως λοιπόν, το άρρητο και το κρύφιο των τελουμένων ελευσινίων μυστηρίων ήταν και είναι, το τι είδε ακριβώς, στη γυμνή μήτρα της βαβούς η θεά δήμητρα.
για να απαλύνει την θλίψη της η βαυβώ κάθισε απέναντι της σήκωσε τα φουστάνια της και με αστεία και άσεμνες χειρονομίες διασκέδασε την θεά.
από το αιδοίο της βαυβούς προέβαλε ο ίακχος γελαστός.
με την επίδραση των ορφικών η βαυβώ αντικαθιστά την ιάμβη που είναι η προσωποποίηση του κωμικού στοιχείου στα ελευσίνια μυστήρια και αλλάζει τον σοβαρό και μελαγχολικό χαρακτήρα που είχαν μέχρι τότε.
οι περισσότεροι φιλόλογοι συνδέουν το όνομα βαυβώ με τον βαυβώνα που σημαίνει όλισβος.
γυναίκα:- άντε πια με έχεις πρήξει με τις άγνωστες λέξεις, τι είναι πάλι τούτο;
άντρας:-νομίζεις ότι μόνο στην εποχή μας υπάρχουν δονητές για τις γυναίκες. λάθος! ο όλισβος ήταν ένα δερμάτινο πέος για χρήσιν των γυναικών.
Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΤΟΥ ΣΎΚΟ
Πάντως, για ένα τόσο διαλεχτό φρούτο δικαιολογείται η πληθώρα των στίχων, που αφιέρωσε ο Αριστοφάνης:
«Ουδέν γαρ όντως γλυκύτερον των ισχάδων, αλλ’ ουδέ το μέλι γλυκύτερον των ισχάδων».
Το σύκο να τ’ αδράχνω
Που φούσκωσε πάνω στο δέντρο
να το τρώγω χωρίς να το δαγκώνω (ΕΙΡΗΝΗ)
Και τα σύκα τα νωπά
Μύρτα, μενεξέδες πλαί
Τις τσαπέλες με τα σύκα
Στο πηγάδι το κρασί,
Το γλυκό που δεν χτυπά
Και τις θρούμπες τις ελιές
O Αριστοφάνης επίσης στο έργο του Ειρήνη μας δίνει ένα πολύ όμορφο κείμενο που περιγράφει ένα ζεστό, σπιτικό γεύμα:
Έρχεται ένας γείτονας και λέει:
—Κωμαρχίδη, για πες, τι να κάνουμε με τέτοιον καιρό;
—Να σου πω, θέλω να το τσούξω λιγάκι, μια κι ο θεός τα φέρνει βολικά… Ε, γυναίκα, ζέστανε μας τρία πιάτα
φασολάκια, και βάλε μέσα και λίγο σιτάρι… βγάλε μας και κάμποσα σύκα. Και κάποιος ας πάει να φωνάξει απ’
το χωράφι το Μανή, το δούλο. Με τέτοιο καιρό είναι αδύνατο σήμερα να γίνει βλαστολόγημα και σκάλισμα. Tο
χωράφι είναι γεμάτο λάσπες.
