Λοιπόν φίλε πες μου για ψάρια, αλλά από λάχανα δεν έχω ιδέα.
Λάχανα λέγουνται, το “χόρτα” είναι των προσποιούμενων τους πρωτευουσιάνους.
Εδώ στα νησιά μας αυτά τα αγριολάχανα που μαζεύανε οι παλιοί ήτανε πικρά ρε γαμώτο, ήτανε και ταγκό το λάδι από τα οξέα, σα σκατά με το συμπάθιο ήτανε. Το μόνο ευχάριστο ήταν η συνοδεία με κάνα κομμάτι σκρούμπο, ή σαρδέλες, άντε και καπνιστό (σκουράτζο για τσου παλιότερους).
Αλλού που τρώω είναι γλυκά και πεντανόστιμα! Τι στο διάολο μαζεύουν και πικρίζουν όλα μαζί?.
Και για να είμαι ειλικρινής ενόμιζα ότι ήταν η ιδέα μου γιατί τα είχα σιχαθεί μικρός, οπότε ούτε για φωτογραφία δε τα ήθελα μέχρι τα τριάντα μου και βάλε.
Σε αυτή την ηλικία βρέθηκα σε ένα τραπέζι και μου τα έβαλαν για σαλάτα. Τι να κάμω αν και ένοιωθα αηδία που τα έβλεπα αποφάσισα λόγω Επτανησιακής ευγενείας να κάμω ότι τα τρώω μια και η καημένη η σπιτονοικοκυρά είχε βγει να τα μαζέψει για πάρτη μου. Τα δοκίμασα και μου καλοαρέσανε και άρχισα να λέω ότι με είχε φάει η προκατάληψη και πέρασαν πάνω από είκοσι χρόνια χωρίς ούτε να τα «μυρίσω».
Πάω όμως σε μια θειά ντόπια ένα πεσκέσι και για να βγάλει την υποχρέωση μου δίνει αγριόχορτα που μόλις είχε μαζέψει. Τα φτιάχνουμε το βράδυ και δε τρωότανε, δηλητήριο τα ρημάδια! Σα το κώνειο του Σωκράτη ήτανε! Χα χα χα χα χα.
Και για δε μου λες γιέ μου γιέ μου δε ξέρω άμα ξέρεις από κοπρόσκυλα αλλά σήμερα είδα ένα μπάσταρδο από ράτσα, να έχει πλακωθεί και να τρώει αγριάδα σα κατσίκα.
Όταν λέμε σα κατσίκα το εννοώ. Πάνω από δέκα λεπτά έτρωε και τη διάλεε το μπάσταρδο, κατσικόσκυλο υπάρχει?
Γιατί Πάσχα όπου να είναι θα έρτει να το βάλω στα υπ΄όψη για τον οβελία.
Με τα “οικιακά αγροτικά προϊόντα” στην Αμερική διάβαζα τις προάλλες μια δίκη που χρονίζει με έναν που φύτεψε μαρούλια στο κήπο του και του λένε να τα βγάλει και να φυτέψει γκαζόν.
Και δυστυχώς δε συμβαίνουν μόνο στην Αμερική κάποιες παλιές αποφάσεις του ΟΗΕ επικαλούνται νομίζω και δε μου αρέσει καθόλου. Κάτι για αναφορά στην Agenda 21 ακούω αλλά δε το έχω ψάξει το πράμα.
Ανάρτηση από τον/τη aris στο I love Ithaki. gr τη 28 Ιανουαρίου 2013 – 1:48 π.μ.
άσχετο:
Α)
from wikipedia, the free encyclopedia
Χόρτα είναι η γενική ονομασία για τα πράσινα ποώδη φυτά. Ο όρος “χόρτα” χρησιμοποιείται επίσης στη μαγειρική για να περιγράψει τα βρώσιμα χόρτα.
Τα χόρτα είτε καλλιεργούνται, είτε μπορεί να τα μαζέψει κανείς από ακαλλιέργητες εκτάσεις, στις οποίες φυτρώνουν.
Άλλα από αυτά είναι βρώσιμα για τον άνθρωπο και τα ζώα, όπως ραδίκια (άγρια ραδίκια), τα αντίδια (ήμερα ραδίκια), τα βλίτα, η γλιστρίδα, η καυκαλήθρα, οι βρούβες, η ζοχιά, το μάραθο και λέγονται χορταρικά, άλλα μόνο για τα ζώα και έχουν τη γενική ονομασία χόρτα νομής και άλλα είναι απλώς ζιζάνια.
Τα χόρτα νομής είναι αγρωστώδη και ψυχανθή. Τέτοια είναι η αγριοβρώμη, το σιτάρι, το καλαμπόκι η σίκαλη και άλλα. Οι συγκεκριμένες ποικιλίες είναι πολύ χαμηλής ποιότητας και κατάλληλες μόνο για ζωοτροφή.
Επίσης σε μεγάλες πεδινές εκτάσεις υπάρχουν και πολλά αυτοφυή αγρωστώδη.
Το μάζεμα των άγριων χόρτων στην ύπαιθρο γίνεται συνήθως κόβοντας το χόρτο στη ρίζα με μαχαίρι
Το μάζεμα των άγριων χόρτων για βρώση θέλει εμπειρία και γνώση γιατί όλα τα χόρτα δεν τρώγονται και εκτός αυτού υπάρχουν χορταρικά δηλητηριώδη και επικίνδυνα. Για το λόγο αυτό όσοι μαζεύουν χόρτα και δεν έχουν αρκετές γνώσεις, προτιμούν να μαζεύουν μόνο ένα ή δυο είδη χόρτων, τα οποία και αναγνωρίζουν με ευκολία.
Η σημασία των χορταρικών είναι μεγάλη για τον άνθρωπο.
Σε πολλές χώρες αγνοούν την αξία τους σε άλλες όμως όπως στην Ελλάδα σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας, όπως η κατοχή στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έσωσαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους, αφού αποτέλεσαν την αναγκαία διατροφική τους λύση.
Β)
Ο σκύλος, ναι, είναι αλήθεια, καμιά φορά τρώει χόρτα ή και γρασίδι! Σίγουρα το έχουμε δει πολλοί από εμάς.
Δεν το κάνει αυτό επειδή ”την είδε” αγελάδα, αλλά συμβαίνει για 3 κυρίως λόγους.
Τα σκυλιά τρώνε χόρτα ή γρασίδι επειδή μπορεί να έχουν κάποιον πόνο στο στομάχι.
Το χόρτο γενικά, δεν ανήκει στις διατροφικές συνήθειες των σκύλων. Όπως εμείς δεν τρώμε ξύλο ή μέταλλο, έτσι και τα σκυλιά δεν τρώνε χόρτο.
Όμως, τα σκυλιά ξέρουν πως αν φάνε πχ γρασίδι, θα ξεράσουν.
Το αποβάλλει ο οργανισμός τους ως μία τοξικη – επικίνδυνη ουσία, πριν κάνει ζημιά στον οργανισμό τους.
Έτσι, αν έχουν κάποιον πόνο στο στομάχι ή κάτι έχει σκαλώσει πχ στον οισοφάγο, τρώνε βεβιασμένα χόρτο για να ξεράσουν και να αποβληθούν οι ουσίες που τους προκαλούν τα παραπάνω!
Αυτό συνήθως το καταλαβαίνουμε αν τρώνε χόρτα με ”μανία” – βεβιασμένα.
Τώρα, ένας άλλος λόγος είναι … για διατροφικούς λόγους!
Ναι, είναι αλήθεια!
Αν ένα σκυλί νιώθει οργανικά περίεργα, καταλαβαίνοντας πως του λείπουν κάποιες ουσίες, τότε τρώει σε μικρές ποσότητες χορταράκι.
Κοινώς, ο σκύλος ”προσέχει” τη διατροφή του!
Έτσι, κρατάει τον οργανισμό του σε διατροφική ισσοροπία, και αναπληρώνει με αυτό τον ανορθόδοξο τρόπο, απώλειες σε θρεπτικές ουσίες!
Αυτό συνήθως το καταλαβαίνουμε αν ο σκύλος τρώει αραιά και που μικρές ποσότητες χόρτου.
Τέλος, ένας ακόμα λόγος, είναι η… βαρεμάρα!
Γι’ αυτό δεν υπάρχει εξήγηση, αλλά αυτό που θα του αποβάλλει αυτή την κακιά συνήθεια, είναι η άσκηση και η ελευθερία του να παίξει – να τρέξει – να δραστηριοποιηθεί.
Έτσι, όταν ο σκύλος βαριέται, υιοθετεί αυτή τη συνήθεια!
Κι εδώ, ο σκύλος, για να μην ξεράσει, τρώει αραιά και που σε μικρές ποσότητες χορταράκι – γρασίδι.
Έτσι, αν δείτε έναν σκύλο να τρώει χόρτα:
– είτε σημαίνει ότι έχει κάποιο πόνο στο στομάχι ή έχει σκαλώσει κάτι στον οισοφάγο του,
– είτε σημαίνει ότι χρειάζεται κάποια διατροφική υποστήριξη σε βιταμίνες, κλπ ,
– είτε βαριέται!
