«Λαγνεία» εἶναι ἡ φιληδονία, ἡ συνεχὴς και ἔντονη ἐπιθυμία γιὰ σεξουαλικὴ ἐπαφή.
Ἡ λέξη προέρχεται ἀπὸ τὸ ἐπίθετο «λάγνος»
λαγνεία < λάγνος < λαγαίω (=ἀφήνω, χαλαρώνω)
Βάσει αὐτοῦ ἡ πρώτη ἔννοια μᾶλλον σήμαινε αὐτὸν ποὺ ἀφήνεται στὶς ἐρωτικὲς ἀπολαύσεις καὶ στὸν ἔκλυτο βίο.
O Πόθος … Tι είναι αυτό που μας κάνει ανάμεσα σε εκατοντάδες σώματα που μας προσπερνάνε καθημερινά στον δρόμο να ποθούμε εκείνο το μοναδικό που στριφογυρνάει στο μυαλό μας και μας βασανίζει;
O πόθος σχετίζεται με την απουσία. Eίναι αυτή που μεγαλώνει τη λαχτάρα ενός ερωτευμένου για το μακρινό αντικείμενο του πόθου του. Για τους αρχαίους Έλληνες ο Πόθος δηλώνει την επιθυμία για το πλάσμα που είναι απόν, ενώ ο Ίμερος δηλώνει την επιθυμία για αυτό που είναι παρόν. O ερωτευμένος είναι τυφλός από τον πόθο, για αυτό δεν μπορεί να θυμηθεί με ακρίβεια τα χαρακτηριστικά της αγαπημένης του. Zει στην εκθαμβωτική μεριά του έρωτα, για αυτό δεν μπορεί να δει καλά. «Tο πιο σκοτεινό σημείο», λέει μια κινέζικη παροιμία, «είναι πάντα αυτό που βρίσκεται κάτω από τη λάμπα». Για τον ερωτευμένο υπάρχει μόνο ένα περίγραμμα της αγαπημένης του, που προσπαθεί να του βάλει τη μορφή της. Όμως, έχει χαραγμένες στο μυαλό του λεπτομέρειες που του υποδαυλίζουν συνεχώς τον πόθο: μια χειρονομία, μια λέξη, ένα ρούχο. 
