Έτσι που διαβάζω την επικαιρότητα με πιάνουνε τα γέλια με τη μπερδεμένη και κομπιναδόρικη εξωτερική και οικονομική πολιτική μας. Θα χρησιμοποιήσω τη πατέντα της διδασκαλίας του Κυρίου με τις παραβολές. Η παραβολή του κουτοπόνηρου λοιπόνε: Ένας αγρότης έχει μια μεγάλη έκταση χέρσα και στα κακά της τα χάλια. Πάει λοιπόν στο συνεταιρισμό του χωριού του και γράφεται με την υποχρέωση του συνεταιρισμού να τόνε βοηθήσει να ξελογγώσει το χωράφι. Πράγματι να λεφτά ο συνεταιρισμός για μπουλντόζες να πετάξει τσου βράχους και να το ισοπεδώσει, να λεφτά να κάμει γεωτρήσεις για νερό, να λεφτά για θερμοκήπια, να λεφτά για αυτόματα ποτίσματα, να λεφτά να το οργώσει κλπ. Με τούτα και με τ΄άλλα κάνει ένα χωράφι τζιτζίλι που λένε! Το φυτεύει κιόλα και όλα υπέροχα, το βλέπουν οι του συνεταιρισμού και το χαίρονται, θα πουλήσει το καρπό ο συνεταιρισμός και θα πει άξια η επένδυση σου λένε! Και εκεί ακριβώς πληροφορούνται ότι ο αγρότης συναλλάσσεται να το δώσει στο συνεταιρισμό του διπλανού χωριού γιατί έχει το πρόεδρο μπάρμπα. Εσείς που το διαβάσατε τι ακριβώς περιμένετε να γένει?
Για βοήθειες πάρτε τον πρώτο συνεταιρισμό σαν τις χώρες του Ευρώ και τον αντίστοιχο του μπάρμπα τις χώρες του Δολαρίου και ο αγρότης ποιος άλλος? Χα χα χα, μα η Ελλάδα.
Τα αποτέλεσματα είναι να κατεβεί ένας ένοικος πολυκατοικίας στη γενική συνέλευση τυλιγμένος σε νιά κουβέρτα όπως στη κατοχή, όπως μου έλεγε κάποιος φίλος.
Ας με συγχωρέσει η γιαγιά με τη κουβέρτα που γελάω αντί να κλαίω, αλλά τα δάκρυα δεν ωφελούν. Ας με συγχωρέσει που οι κόποι και η προσφορά μιας ζωής πήγαν χαμένα. Ας με συγχωρέσει για τα χάλια της ζωής που ζει στα στερνά της χρόνια. Ας με συγχωρέσει και πάλι μα τίποτα δεν είναι τυχαίο, μαζί με τη δουλειά χρειάζεται και μυαλό, η ζωή δεν είναι λούκι που σε πάει, πρέπει να προσέχεις και να κουμαντάρεις και εσύ. Δε μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά και η μισή Ελλάδα να καθηλώνεται και να βλέπει τα επεισόδια της «λάμψης» πριν και του «Σουλεϊμάν του μικροπρεπή» σήμερα.
Αυτές τις λογικές τρώμε κατακέφαλα τώρα και μυαλό δε βάζουμε…
Περιμένετε τους Έλληνες μεγιστάνες του χρήματος να συμμετάσχουν και να βοηθήσουν? Αμ δε? Αυτοί και αν έχουν παραδώσει ψυχή και σώμα στους «συνεταιρισμούς» και να θέλουν δεν μπορούν, διαταγές εκτελούν πλέον και έχουν στη κατοχή τους απλά μια Ιθαγένεια. Ακούτε Κατάρ, Τουρκία κλπ, Αμ δε? Για ψάχτε πάρα πίσω? Υπάρχει και ο Σπαθάρης… Πάντα υπάρχει ένας «Σπαθάρης» να κουνάει τα ξυλάκια.
One Comment
aris
Έτσι που διαβάζω την επικαιρότητα με πιάνουνε τα γέλια με τη μπερδεμένη και κομπιναδόρικη εξωτερική και οικονομική πολιτική μας.
Θα χρησιμοποιήσω τη πατέντα της διδασκαλίας του Κυρίου με τις παραβολές.
Η παραβολή του κουτοπόνηρου λοιπόνε:
Ένας αγρότης έχει μια μεγάλη έκταση χέρσα και στα κακά της τα χάλια.
Πάει λοιπόν στο συνεταιρισμό του χωριού του και γράφεται με την υποχρέωση του συνεταιρισμού να τόνε βοηθήσει να ξελογγώσει το χωράφι.
Πράγματι να λεφτά ο συνεταιρισμός για μπουλντόζες να πετάξει τσου βράχους και να το ισοπεδώσει, να λεφτά να κάμει γεωτρήσεις για νερό, να λεφτά για θερμοκήπια, να λεφτά για αυτόματα ποτίσματα, να λεφτά να το οργώσει κλπ.
Με τούτα και με τ΄άλλα κάνει ένα χωράφι τζιτζίλι που λένε!
Το φυτεύει κιόλα και όλα υπέροχα, το βλέπουν οι του συνεταιρισμού και το χαίρονται, θα πουλήσει το καρπό ο συνεταιρισμός και θα πει άξια η επένδυση σου λένε!
Και εκεί ακριβώς πληροφορούνται ότι ο αγρότης συναλλάσσεται να το δώσει στο συνεταιρισμό του διπλανού χωριού γιατί έχει το πρόεδρο μπάρμπα.
Εσείς που το διαβάσατε τι ακριβώς περιμένετε να γένει?
Για βοήθειες πάρτε τον πρώτο συνεταιρισμό σαν τις χώρες του Ευρώ και τον αντίστοιχο του μπάρμπα τις χώρες του Δολαρίου και ο αγρότης ποιος άλλος?
Χα χα χα, μα η Ελλάδα.
Τα αποτέλεσματα είναι να κατεβεί ένας ένοικος πολυκατοικίας στη γενική συνέλευση τυλιγμένος σε νιά κουβέρτα όπως στη κατοχή, όπως μου έλεγε κάποιος φίλος.
Ας με συγχωρέσει η γιαγιά με τη κουβέρτα που γελάω αντί να κλαίω, αλλά τα δάκρυα δεν ωφελούν.
Ας με συγχωρέσει που οι κόποι και η προσφορά μιας ζωής πήγαν χαμένα.
Ας με συγχωρέσει για τα χάλια της ζωής που ζει στα στερνά της χρόνια.
Ας με συγχωρέσει και πάλι μα τίποτα δεν είναι τυχαίο, μαζί με τη δουλειά χρειάζεται και μυαλό, η ζωή δεν είναι λούκι που σε πάει, πρέπει να προσέχεις και να κουμαντάρεις και εσύ.
Δε μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά και η μισή Ελλάδα να καθηλώνεται και να βλέπει τα επεισόδια της «λάμψης» πριν και του «Σουλεϊμάν του μικροπρεπή» σήμερα.
Αυτές τις λογικές τρώμε κατακέφαλα τώρα και μυαλό δε βάζουμε…
Περιμένετε τους Έλληνες μεγιστάνες του χρήματος να συμμετάσχουν και να βοηθήσουν?
Αμ δε? Αυτοί και αν έχουν παραδώσει ψυχή και σώμα στους «συνεταιρισμούς» και να θέλουν δεν μπορούν, διαταγές εκτελούν πλέον και έχουν στη κατοχή τους απλά μια Ιθαγένεια.
Ακούτε Κατάρ, Τουρκία κλπ, Αμ δε? Για ψάχτε πάρα πίσω? Υπάρχει και ο Σπαθάρης…
Πάντα υπάρχει ένας «Σπαθάρης» να κουνάει τα ξυλάκια.
Χουά χα χα χα χα χα χα.