Με τους Κρητικούς είχα πάντα ένα θέμα. Δεν μου έχουν φερθεί άσχημα. Ίσα-ίσα και φιλόξενοι είναι και ανοιχτόκαρδοι. Συνεργάστηκα μαζί τους και κουμπαριά έκανα. Αυτά, για να μη νομίσετε ότι υπάρχει κάποια προκατάληψη. Εκείνη, όμως, τη σοβινιστική αλαζονεία που τους διακατέχει, δεν τη μπορώ. Να χαρούν τη λεβεντιά τους, τον Ψηλορείτη τους, τη μεγάλη ιστορία τους. Τους τιμά και πρέπει να νοιώθουν περήφανοι. Όταν τους ακούω , όμως, να το παρατραβάνε μέχρι σημείου : «Εμείς δεν είμαστε Έλληνες , είμαστε Κρητικοί» και άλλα πολλά όπως : «Σας κάναμε χάρη που δεν γίναμε ανεξάρτητο κράτος» , λες και το μπορούσαν και δεν το έκαναν, ε τότε τα παίρνω!
Πως τα θυμήθηκα όλα αυτά και σας ζαλίζω σήμερα; Το γράμμα που έστειλαν στον Υπουργό Οικονομικών χθες και είχε μια προειδοποιητική σφαίρα μέσα, μου τα θύμισε. Δεν χολοσκάω για τη σφαίρα ούτε χρωστάω καμιά υποχρέωση σε τούτον ειδικά τον Υπουργό, όπως άλλωστε όλοι οι ΄Έλληνες που μας ρούφηξε το αίμα, εκείνο που με ξάφνιασε ήταν οι πέντε γραμμές που συνόδευαν τη σφαίρα , γραμμένες από Χανιώτικα χέρια : « Αν εκποιήσεις έστω κι ένα ακίνητο Κρητικού ή Έλληνα, θα στη φυτέψουμε.»
Είμαι ο μόνος ΄Ελληνας που ξαφνιάστηκε , όχι μ΄αυτή καθεαυτή την πράξη, αλλά με τα λόγια αυτά;
Οι Πόντιοι, λαός με μεγάλη ιστορία, προκομμένος και αγωνιστής, που φύλαξε Θερμοπύλες και πρόσφεραν στην Ελλάδα πολλά, από πολιτισμό μέχρι την επιχειρηματικότητα τους , ποτέ δεν καυχώνται ότι δεν είναι ΄Έλληνες. Ενσωματώθηκαν και δούλεψαν δίπλα μας τίμια σαν αδέλφια . Καμαρώνουν ιδιαίτερα μάλιστα γιαυτό. Απλά ένα παράδειγμα έφερα.
Τέτοιους καιρούς ν΄ακούγονται και τέτοια, πάει πολύ. Δεν καταφέρνουν τίποτα ‘λλο παρά να ρίχνουν λάδι στην ευρωπαϊκή φωτιά που μας έχει τσουρουφλίσει !
Τι διάολο, λες να με διαβάσει κανένας…. Ζωγιανός ; Κάηκα !
Αυτόχθων
άσχετο:
“Είμαι μαγκάκι Κρητικό, πάνω σε άσπρο άτι, και τους εχθρούς πυροβολώ πάντοτε εις την πλάτη.
“Στου Ψηλορείτη τις πλαγιές φυτεύουμε χασίσι, στους πολισμάνους δίνουμε μπόλικο το μπαξίσι.
“Κι αν δεν τα βρούμε στα λεφτά, οπλίζουμε με θάρρος, τα καλασνίκοφ παίρνουμε και όποιον πάρει ο χάρος.
“Είμαι μαγκάκι κρητικό το λέω και το φωνάζω, μα μη μου σηκώνεις τη φωνή γιατι ο φτωχός τρομάζω…”
