Οι μισθοί σε σύγκριση ήταν στα 400 ευρώ και η βενζίνα στο μισό ευρώ περίπου, το πετρέλαιο βέβαια πολύ φθηνότερο έως φθηνότατο.
Ήταν κατά πολύ φθηνότερη και η ζωή όμως.
Τώρα γιατί έγιναν οι αλχημείες με τα οικονομικά όχι μόνο της Ελλάδας γιατί νομίζω ότι το ίδιο έκαμαν και άλλοι είναι ένα μπλέξιμο.
Προσωπικά πιστεύω ότι από άλλους έγιναν, ή προσπάθησαν να γίνουν έξυπνες κινήσεις και άλλοι τους έσκαβαν το λάκκο, και όλα αυτά μέσα σε ένα μακρόπνοο σχέδιο για επικράτηση του δολαρίου.
Έχω επίσης την εντύπωση ότι πολλά από τα σημερινά που συμβαίνουν είχαν προβλεφθεί από οικονομολόγους της τότε εποχής μέχρι ενός βαθμού βέβαια, αλλά δεν είχε κανείς τα ούμπαλα να κάμει κίνηση σωτηρίας.
Να σου πω και μια ιστορία για την αύξηση της βενζίνας το 1992 που έφτασε τις 150δρχ το λίτρο από 80 δρχ νομίζω. Παρασκευή βράδυ αρχές Αυγούστου νομίζω, έρχομαι για Πάτρα με ένα φίλο που δούλευε στο Υπ. Οικονομικών στα καύσιμα. Επειδή έχω ένα πρόβλημα με το ρεζερβουάρ μου θέλω δηλαδή να έχει πράμα μέσα όταν ταξιδεύω, έψαχνα από την αρχή να το γεμίσω αλλά τα βενζινάδικα στην εθνική ήταν το ένα μετά το άλλο κλειστά.
Ρε φίλε του λέω παρατηρείς ότι τα βενζινάδικα έχουν κατεβάσει ρολά, ή σύμπτωση είναι?
Όχι ρε μου λέει πόσο μαλ… είμαι, το μεσημέρι βγάλαμε καινούριες τιμές φαρμάκι αλλά κρατήθηκε μυστικό γιατί παίζουν μεγάλα συμφέροντα με τη διαφορά τιμής και δε σκέφτηκα να σε ειδοποιήσω να φουλάρεις.
Και αρχίζει να με λούζει κρύος ιδρώτας.
Κλειστά όλα φίλε αφού θα άνοιγαν τις 12 το βράδυ και θα πούλαγαν με 80% κέρδος!
Περνάω τον ισθμό όλα κλειστά οπότε δεν άντεξα, πάρ΄τα τέτοια μου μαλ…. του λέω μέσα στο αυτοκίνητο θα κοιμηθούμε απόψε, δε φτάνουμε Πάτρα με τίποτα.
Και εκεί στην απελπισία μας κάποια στιγμή βλέπουμε μια τεράστια ουρά σε ένα βενζινάδικο. Ήταν η αστυνομία εκεί και παρέμεινε ανοιχτό. Πόσο να βάλω μου λέει?
Φουλάρισε του λέω, άκου τι ρώταγε ο άνθρωπος.
Έχει και συνέχεια Σάββατο βράδυ είμαι στο νησί και πίνω το κρασάκι μου με φίλο που παραθέριζε. Ρε συ μου λέει το έχετε παραχ@σει εδώ πέρα πήγα το μεσημέρι για βενζίνα και πλήρωσα σχεδόν τα διπλά.
Χα χα χα χα, εδώ της έτσι είχε γίνει και αυτός δεν είχε πάρει μυρουδιά!
Αυτές είναι διακοπές!!
Χουά χα χα χα χα.
- Φίλε aris δεν θα “τα χαλάσουμε” τώρα για τους αριθμούς.Κατάλαβες το νόημα.
- Ποιοι άλλοι έκαναν το ίδιο??
- Είναι στην ίδια κατάσταση με ‘μας σήμερα??
- Τι εννοείς μπλέξιμο??
- Θεωρείς πως είχαμε την υποδομή ώστε να έχουμε το ίδιο νόμισμα με χώρες που διέθεταν παραγωγική δύναμη??
- Θα μπορούσαμε δηλαδή να χαρακτηριστούμε ανταγωνιστικοί??
- υγ. Μου αρέσει το πως καταφέρνεις να συνδυάζεις πάντα το “θέμα” με μια προσωπική ιστορία.
- υγ.2. Νίτσε και Καζαντζάκης γράφουν πάνω-κάτω τα ίδια αλλά πολλοί προτιμούν τον Καζαντζάκη για τον λογοτεχνικό τρόπο γραφής του.Το ίδιο συμβαίνει και με την “περίπτωσή σου”…διαθέτεις λογοτεχνικό ύφος(Θιακοκεφαλλονίτικο).
- χαχαχαχαχα
One Comment
aris
Καλημέρα σε όλους.
Φίλε Ntoko σε ευχαριστώ για το χαρακτηρισμό σου για το Θιακοκεφαλλονίτικο ύφος μου, μόνο ύφος όμως τίποτε άλλο. Χα χα χα.
Ένα από αυτά που με εντυπωσίασαν και μου άρεσαν σε αυτό το κουρλότοπο που γεννήθηκα ήταν ο τρόπος σκέψης και έκφρασης των παλιώνε.
Τον ρώταγες τον άλλο:
Καλημέρα μπάρμπα Γιώργη τι χαμπάρια? Δε πέθανα ακόμα παιδάκι μου σου έλεε.
Με άλλα λόγια όλα μέσα σε δυό λέξεις. Είμαι καλά, ρεαλιστής για το τι σημαίνει ζωή, και με το καλαμπούρι του που σήμαινε άνθρωπο που δε το βάζει εύκολα κάτω γιατί δε ζει μέσα σε παραμύθια. Είναι κάτι που δυστυχώς μάλλον χάνεται σιγά- σιγά.
Στο θέμα μας όμως:
Υπήρχε περίπτωση το όλο οικονομικό σύστημα που κυβερνούσε το Δυτικό κόσμο, που έλεγχε τα πάντα με τις αυξομειώσεις του δολαρίου να αφήσει στην ησυχία του ένα καινούριο νόμισμα να του γίνει τσιμπούρι?
Πιστεύω ποτέ.
Έπειτα όταν για καθαρά κερδοσκοπικούς λόγους δημιουργείται η Ευρωπαϊκή ένωση με δικό της νόμισμα, θα άφηνε χώρες γεωπολιτικά φιλέτα απ΄όξου σαν αγκάθια στο κόρφο της?
Σκοπίμως λοιπόν έκανε στραβά μάτια.
Από την άλλη μέσω χρηματοπιστωτικών οίκων του αντιπάλου συστήματος γινόταν οι αξιολογήσεις, άρα οι απέναντι γνώριζαν τους αδύνατους κρίκους και κρατούσαν άσσους στο μανίκι. Σε τελική ανάλυση η προβληματική ένταξη στο ευρώ βόλευε και τους από δω και τους από κει.
Προ καιρού διάβαζα αν θυμάμαι καλά ότι οικονομικές αλχημείες έγιναν και στην Ιταλία προφανώς και αλλού, εκτός αν κάνω λάθος γιατί πολλές φορές κρατάω την ουσία και όχι τα ονόματα.
Γίνεται η εκλογή του Σημίτη για πρωθυπουργού έναντι του Αρσένη.
Γερμανικής «σχολής» ο Σημίτης και βοηθιέται από διεργασίες του Λαλιώτη κλπ της Γαλλικής «σχολής» που μέχρι τότε ήταν σε κόντρες, γιατί αυτή η στροφή?
Σε δέκα μέρες γίνονται τα «Ίμια» μόνο και μόνο για να σπάσει καθαρά ο «τσαμπουκάς» του Σημίτη και να του στελιάσουν μπάστακα το Γεώργιο το σοσιαλιστή.
Τη συνέχεα με την άνοδο της δυναστείας των Χαρβατικών τη γνωρίζουμε.
Και το μπαλάκι που τρώμε σαν γνωστός αδύνατος κρίκος και αυτό το γνωρίζουμε ακόμα περισσότερο.
Αυτά όλα μπορεί να είναι σκέψεις ενός διεστραμμένου εγκεφάλου.
Χουά χα χα χα χα χα
Υ.γ.
Και αν έχει γίνει κάποιο λάθος συγχωρέστε με, κρατήστε όμως την ουσία των κινήσεων για προβληματισμό.