 Την απόκρυψη και την καταφυγή από τον πανικό και τον φόβο του θανάτου ο άνθρωπος την εβάφτισε θεούς και θρησκείες. Και ζωή μετά θάνατο. Προπαντός αυτό.
Η πίστη στη ζωή μετά θάνατο είναι το σύστημα ανάρτησης, είναι η ραχοκοκαλιά όλων των θρησκειών.
Βρες μου μια θρησκεία, που ο ιδρυτής της να μην εστερέωσε το οικοδόμημά της απάνου στην θεμέλια πέτρα της πίστης για μια ζωή μετά θάνατο, κι εγώ θα σου δείξω πως η θρησκεία αυτή δεν έχει οπαδό ούτε τον ίδιο τον ιδρυτή της.
|
Δε μιλώ για το Βούδα. Γιατί η νιρβάνα είναι εγκατάλειψη, δεν είναι περηφάνεια.
Με τους θεούς και τις θρησκείες ευρήκαν το δρόμο τους, κι εμπήκαν στο δρόμο τους όλα τα λερωμένα και τ’άπλυτα της ιστορίας.
Ιερατείο, συναγωγή, κατήχηση.
Το αφιόνι, η παράκρουση, ο φανατισμός.Το θεολογικό μίσος, το odium theologicum.
Και από κοντά η δυσειδής μορφή και η δυσώδης σάρκα όλων αυτών των λειτουργημάτων.
Το κηφηναριό δηλαδή και η παρασίτιση.Οι ομφαλοσκόποι, οι θεόπτες, οι δαιμονόβλαβοι και οι δαιμονοκρουσμένοι.
Απόσπασμα από την Γκέμμα του Δημήτρη Λιαντίνη
Posted by enas idragogio
