Το ζήτημα της διαχείρισης, τόσο των βιοαποδομήσιμων αποβλήτων όσο και των βιοαποβλήτων, αποτελεί σημείο – κλειδί για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην Ελλάδα.
Οι αλλαγές που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής όσο και της Ελληνικής νομοθεσίας προϋποθέτουν μια σταδιακή στροφή της διαχείρισης αποβλήτων προς καινούρια κατεύθυνση. Η κατεύθυνση αυτή σηματοδοτείται από ολοκληρωμένες λύσεις στη διαχείριση αποβλήτων, σημαντική βελτίωση της περιβαλλοντικής προστασίας και της ποιότητας ζωής και σταδιακή προσέγγιση σε μια βιώσιμη διαχείριση στερεών αποβλήτων.
Η παραγωγή αποβλήτων είναι στοιχείο της καθημερινής ζωής, όλων των πολιτών. Από το σύνολο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, προκύπτουν απόβλητα, δηλαδή συμπυκνωμένη εργασία, ενέργεια και φυσικοί πόροι, υπο την μορφήν προϊόντων που εξάντλησαν τον κύκλο ζωής των.
΄Ομως η εξάντληση του κύκλου ζωής ενός προϊόντος, σημαίνει ότι απώλεσε την αξία του στη συγκεκριμμένη μορφή.
Οι φυσικοί πόροι, η ενέργεια και η εργασία που απαιτήθηκαν για να κατασκευαστεί το συγκεκριμμένο προϊόν εξακολουθούν να είναι συμπυκνωμένα εντός του αποβλήτου.
Για το λόγο αυτό, η επιστήμη της διαχείρισης των αποβλήτων, προσεγγίζει όλο και περισσότερο τη διαχείριση πόρων και στοχεύει στην όσο γίνεται μεγαλύτερη αξιοποίηση των πόρων που βρίσκονται συμπυκνωμένοι στα απόβλητα.
Στον πυρήνα της διαχείρισης των αποβλήτων, βρίσκεται η απαίτηση:
* Μείωση της ποσότητας των παραγομένων αποβλήτων
* Αύξηση της επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και ανάκτησης υλικών ή/και ενέργειας
* Δραστική μείωση των βιοαποβλήτων που οδηγούνται σε ταφές.
