Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “που διανυκτερεύσατε μετά το πέρας του χορού κα δασ…“:
Γουστάρωωωω χα χα χα χα.
Εγκρίνω και επαυξάνω!
Ήρτε η ώρα να πληρώσουν επιτέλους αυτοί που είναι κατά το μεγαλύτερο ποσοστό υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση της ποιότητας της γενικής παιδείας του Έλληνα πολίτη.
Πάρτε να έχετε μπας και ξυπνήσουν οι επόμενοι και μάθουν ότι η δουλειά του εκπαιδευτικού δεν είναι μόνο να παπαγαλίζουμε το πρόγραμμα του Υπ. Παιδείας, αλλά πρωτίστως να διαμορφώνουμε άριστους χαρακτήρες και συνειδήσεις.
Αλλά αυτό το φτύσατε κύριοι και κυρίες μέχρι τώρα, πάρτε τα «ρέστα» σας λοιπόν.
Ουά χα χα χα χα. Βλέπετε τι ωραία που γύρισε το πράγμα?
Πονάει, πονάει?
Θέλετε να σας δημοσιεύσω και μια αλληλογραφία συζύγου προς σύζυγο περί δημοδιδασκάλου και διευθυντού νομίζω σχολείου εν Αργοστολίω που ζητάει δωράκι ένα «τρανζιστοράκι» για την καλυτέραν προσοχήν της εκπαίδευσης του υιού τους προφανώς?
Διότι τα μάλα γνωστός και εκθειαστής ενίοτε, μοναδικός απεργοσπάστης του σχολείου εις παλαιάς εποχάς, θα έχαιρε μεγαλυτέρας εκτιμήσεως ίσως αν η επιστολή ήθελε αναρτηθεί εντός κορνίζης (την οποία με χαρά μου προσφέρω) εις την οικίαν σύναξης των δημοδιδασκάλων Αργοστολίου.
(Ευχαριστώ και τον φίλο που μου την ενεχυρίασε).
Και ιδού η έκπληξη!
Εις παλαιοτέρας εποχάς σύμφωνα με τους στίχους άσματος υπήρχαν μεγαλύτερες «ελευθερίες».
Η δασκαλίτσα μας νωρίς
για ύπνο πάει
κι ο γιατρουδάκος μας
παρέα της κρατάει.
Βρε τι να λεν’ ολονυχτίς
ο νους μας δεν το βάνει.
Τα μάθαμε, τα μάθαμε
τραβάνε για στεφάνι.
Ο αγροφύλακας
με τη μαμή τη δόλια
ραδικοβλάσταρα
μαζεύαν στα περβόλια.
Βρε τι να λεν’ ολονυχτίς
ο νους μας δεν το βάνει.
Τα μάθαμε, τα μάθαμε
τραβάνε για στεφάνι.
Ήρθε με άδεια
ο Τάσος λοχίας
κι όλη την πέρασε
στο σπίτι της Μαρίας.
Βρε τι να λεν’ ολονυχτίς
ο νους μας δεν το βάνει.
Τα μάθαμε, τα μάθαμε
τραβάνε για στεφάνι.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Ανάρτηση από τον/τη aris στο I love Ithaki. gr τη 28 Απριλίου 2013 – 10:09 π.μ.
