(η επιστολή αυτή αναφέρεται στην προηγούμενη ανάρτηση)
… και οι κάτοικοι που θέλουν
…καταθέσαμε «μια επιστολή γεμάτη από αλαζονεία, εγωϊσμό, μηδενισμούς και ισοπεδωτικές αναφορές»
Εγώ τώρα, κινδυνεύω να μπω στη λίστα των «λέε μου να σου λέω» του θρυλικού Πάνου του Λώλου, από την Κολλιερή. Ας είναι…
«Λίγο πιο σεμνά» λοιπόν μας προτείνει ο αγαπητός «Μη Θιακός», για να μας πάρει στα σοβαρά. Μέχρι να δείξουμε σοβαρότητα λοιπόν… ας μείνουμε γελοίοι.
(Αυτό που θέλαμε να πούμε, ήταν ότι μπροστά στο μεγάλο πρόβλημα των σκουπιδιών ας καταλάβουν όλοι, πως είναι καιρός να σταματήσει ο πόλεμος… Μπορεί η επιστολή να ήταν λίγο «άκομψη», αλλά είναι κανείς που πιστεύει πως το συμφέρον του τόπου είναι ο πόλεμος και όχι η ειρήνη και συνεργασία;)
Ρομαντικές μαλακίες θα μου πείτε, γι’ αυτό και ο «Μη Θιακός» δε μπορεί να με πάρει στα σοβαρά. Μόνο να με δείχνει στο περίφημο και εξαιρετικά πνευματώδες πόνημά του…
Είπα να μη μιλήσω, μα πως θα μπορούσα να αγνοήσω αυτό το εξαίσιο, το «διαμπερές» το προκλητικά ερωτεύσιμο ψευδώνυμο.
«Ένας μη Θιακός που αγαπάει το νησί αλλά δεν έχει κανένα λόγο να το αποδείξει σε κανένα»
Τι μεγαλείο! Τι ταπεινότης! Και πόσος ο θαυμασμός για τον ογκόλιθο αυτής της σκέψης, αυτής της σεμνότητας από την οποία εμείς απέχουμε…
Κι εγώ ο καϋμένος που ήμουν εκεί, «υπάλληλος του Δήμου με πολλά χρόνια υπηρεσίας», που ήξερα την αλήθεια αλλά… την έκρυβα; Εγώ που «φοβήθηκα να υπογράψω» την επιστολή και «χωρίς να καταθέσω τη δική μου συνεισφορά» τόλμησα να … μιλήσω; (Μίλησα;) Εγώ αλήθεια, που δε γεννήθηκα στο Θιάκι, που δεν έζησα όλη μου τη ζωή στο Θιάκι, που δε μεγάλωσα … τρία παιδιά στο Θιάκι,… «χωρίς να καταθέσω τη δική μου συνεισφορά» τόλμησα να μιλήσω…; (Αλήθεια μίλησα;)
Τι σεμνότης!!!!
Αλλά, «είναι και μια κατηγορία που βγάζει τα απωθημένα της σε βάρος ανθρώπων, ικανοποιούμενη με το στραπάτσο όσων δεν πολυχωνεύουνε»
Εδώ πράγματι διαλύθηκα. Εδώ δεν έχω άλλη επιλογή από το να ζητήσω φαρμακευτική αγωγή από τον ειδικό…
Αγαπητέ μου «Μη Θιακέ που αγαπάς το νησί σου αλλά δεν έχεις κανένα λόγο να το αποδείξεις σε κανέναν», νομίζω πως σ’ έχω ερωτευτεί.
Αλλά ας αφήσουμε τη σοβαρότητα κι ας ξαλαφρώσουμε λιγάκι.
Κι αν με κατηγορείς ότι φοβήθηκα να υπογράψω την επιστολή, εγώ θα σεβαστώ την ανωνυμία σου. Έλα να με βρεις όμως. Είμαι πολλά χρόνια υπάλληλος του Δήμου, κάτι παραπάνω από σένα μπορεί να ξέρω. Μέχρι τότε… ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΤΟ ΣΙΓΑΝ!!!
Ευθύμιος Βαρβαρήγος
Υπάλληλος του Δήμου για Πολλά Χρόνια!
Υ.Γ. Σε όποια απάντησή δε θα επανέλθω. Βρίστε ελευθέρως!
