Γράφει ο Δευκαλίωνας
Θα μιλήσω σήμερα για μία ανθρώπινη ιστορία. Μία ιστορία που μου συνέβη πριν λίγες ημέρες. Μία ιστορία που με συγκλόνισε.
Είχα επισκεφθεί ένα δημόσιο νοσοκομείο για ένα πρόβλημα στενού συγγενικού μου πρόσωπου. Εκεί που περίμενα σ’ ένα διάδρομο κάποιες απαντήσεις ακούω να με φωνάζουν. Γυρνώ για να δω ποιος με φώναξε.
Μία μεγάλης ηλικίας γυναίκα, της οποίας ναι μεν το παρουσιαστικό και οι τρόποι έδειχναν παλιό μεγαλείο αλλά το φτωχό ντύσιμο και οι κακουχίες της ζωής ήταν…
έντονα αποτυπωμένα στο παρουσιαστικό της. Την κοίταξα αρκετά αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ ποια ήταν παρ’ ότι κάτι μου θύμιζε έντονα την γυναίκα που έβλεπα απέναντι μου.
Την πλησίασα λοιπόν και την ρώτησα: «Ποία είστε, κυρία;»
Η απάντηση της με συγκλόνισε. Ήταν η κα. Χ.Χ., διαπρεπής δικηγόρος η ίδια και χήρα ενός από τους πρωτοκλασάτους βουλευτές και υπουργούς της πρώτης περιόδου του ΠΑΣΟΚ. Ενός ανθρώπου που υπήρξε πέραν πάσης αμφισβήτησης πρωτοπόρος αγωνιστής της δημοκρατίας, που καταδικάσθηκε σε θάνατο από το απριλιανό καθεστώς αφού πρώτα βασανίσθηκε με τον πιο βάρβαρο τρόπο.
Έμεινα αποσβολωμένος. Ήταν δυνατόν η κα. Χ.Χ. να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση που πρόδιδε το παρουσιαστικό της; Την αγκάλιασα και την φίλησα. Μνήμες από την αντίσταση και τους αγώνες για την επάνοδο της δημοκρατίας με συνεπήραν. Είχα χρόνια να την συναντήσω. Τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου της πέρσι το καλοκαίρι τον πληροφορήθηκα ετεροχρονισμένα αφού βρισκόμουν εκτός Αθηνών.
Επειδή δεν συμπαραστάθηκα όταν έπρεπε στο προσωπικό της δράμα ντράπηκα να την ενοχλήσω για κάποια απλά τυπικά συλλυπητήρια. Προτίμησα να απουσιάσω. Τι να πει κάνεις άλλωστε σε αυτήν την γυναίκα; Ότι όλοι οι αγώνες οι δικοί της και του άξιου συντρόφου της είχαν πάει χαμένοι αφού η πατρίδα μας ήταν πλέον δέσμια μίας οικονομικής χούντας που φαλκίδευε την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας, και καταργούσε στην πράξη την δημοκρατική λειτουργία και ανθρώπινα δικαιώματα.
Κάτω από αυτό το δυσμενές συναισθηματικό πλαίσιο καθίσαμε να πιούμε ένα καφέ. Μου διηγήθηκε το προσωπικό της δράμα. Μόνη, με προβλήματα υγείας και χωρίς παιδιά απόρροια της αντιδικτατορικής-αντιστασιακής δράσης, προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τα χρέη που της είχε αφήσει ο σύζυγος της. Ναι, καλά διαβάσατε! Πρωτοκλασάτος βουλευτής και επί χρόνια υπουργός είχε αποχωρίσει από την πολιτική με χρέη, αφού ποτέ δεν καταδέχτηκε να πάρει ούτε μια δραχμή, ένα ευρώ για τις δαπανηρές προεκλογικές εκστρατείες των πρώτων χρόνων μετά την μεταπολίτευση.
Όλοι γνωρίζαμε ότι ο σύζυγος της είχε υποθηκεύσει την ακίνητη περιουσία του που είχε αποκτήσει από την δικηγορία, για να ασχοληθεί απερίσπαστός με την πολιτική, διάγοντας ταυτόχρονα ασκητικό βίο. Στόχος του να μην έρθει σε οποιαδήποτε οικονομική συνδιαλλαγή με τους οικονομικά ισχυρούς του τόπου, παρ’ ότι ήταν για πολλά χρόνια προϊστάμενος υπουργός όλης της επιχειρηματικής δραστηριότητας της χώρας.
Ναι καλά διαβάσατε! Η χήρα του επί πολλά χρόνια προϊστάμενου υπουργού της επιχειρηματικής κοινότητας της χώρας και διαπρεπής δικηγόρος η ίδια, που δεν ασκούσε όμως το επάγγελμα της για να μην θεωρήσει η κοινή γνώμη ότι είχε προνομιακή μεταχείριση λόγω του προβεβλημένου συζύγου της, αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά προβλήματα.
Εσείς τι λέτε; Υπάρχει σύγχρονο παράδειγμα πολιτικού που να έχει φύγει με χρέη από την πολιτική. Σίγουρα ΟΧΙ! Όλοι ή οι περισσότεροι φεύγουν πάμπλουτοι!
Το τι ειπώθηκε από εκεί και πέρα δεν είναι αντικείμενο δημοσιοποίησης. Δυστυχώς για όλους μας τα στοιχεία κι η ιστορία είναι απόλυτα αληθινά. Την ίδια ώρα στον δημόσιο διάλογο της χώρας κύριο θέμα ήταν η οπλοφορία των βουλευτών στο κτίριο της Βουλής. Κατάντια και καταισχύνη!
Δεν μπορεί να προσθέσει κανείς πολλά. Ντροπή θα σκεφθεί ο οποιοσδήποτε καλόπιστος άνθρωπος ιδιαίτερα αν συνυπολογίσει και τα παραπάνω.
Η στήλη απλά θα προσθέσει… Κάποτε υπήρχαν άντρες!!!
One Comment
aris
Ά ρε κακομοίρη Δευκαλίωνα !!
Πριν λίγα χρόνια συζήταα με μια παλιοπαρέα αρκετά μεγάλη, με τους περισσότερους ναυτικούς μέσης ίσως και προς τα πάνω ηλικίας.
Πήρε η μπάλα λοιπόν και ένα πολύ συγγενικό μου πρόσωπο που δεν υπήρχε πλέον.
Σε βαρβάτη θέση όσο ζούσε, που μπορούσε να αφήσει μαύρο χρήμα με ουρά. Έλεγαν διάφορες καλές αναμνήσεις λοιπόν, όλοι ευχαριστημένοι από την τυχόν συνεργασία μαζί του.
Τίμιος και καλός λέει κάποιος αλλά το παράκανε! Είπαμε, αλλά όχι και μέχρι μαλακίας!
Τώρα αυτός που το είπε σχεδόν πεινάει και ξέρετε γιατί πεινάει?
Γιατί κάποιοι δεν είχαν τη «μαλακία» αυτού που αποκαλούσε μαλάκα.
Με το συμπάθιο που χρησιμοποιώ λέξεις λίγο απρεπείς αλλά δεν μπορώ να εκφράσω αυτό που νοιώθω με αντίστοιχες πιο ευπρεπείς.
Νεοελληνικός πολιτισμός!!!
Αυτό που ρήμαξε την Ελλάδα είναι ότι η πνευματική «ελίτ» έπαψε να διαδραματίζει ρόλο πνευματικής καθοδήγησης. Το έριξε στη καλοπέραση και στο «πούλημα» κακώς εννοούμενης μικροαστικής «κουλτούρας».
Άλλωστε μόνο αυτό μετράει στα μάτια του νεοέλληνα εδώ και χρόνια.
Η πραγματική κουλτούρα, ο πραγματικός πολιτισμός και το φιλότιμο του ΕΛΛΗΝΑ και ιδίως της ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ αντικαταστάθηκε με ξένα πρότυπα.
Είναι ώρες που νοιώθω μαζοχιστής. Είναι ώρες που μου αρέσει ό,τι γίνεται γύρω μου.
Ίσως από όλα αυτά ξεπηδήσει κάτι καλύτερο, ίσως όχι.
Δε μπορούσα να αισθάνομαι όμως ότι πηγαίνω στο χάος, να περπατάω ως εδώ που φτάσαμε, μέσα από ένα διάδρομο που οι περισσότεροι «αριστερά» – «δεξιά» χόρευαν βαλς, ενώ ο Ελληνικός Τιτανικός έμπαζε νερά.
Ας αναλογισθεί ο καθένας μας τις ευθύνες του, τουλάχιστον ας «γνωρίσει» ο καθένας μας το διπλανό του, είναι σοβαρή δύναμη αυτό, είναι η απαρχή μιας υγιούς κοινωνίας που με μαθηματική ακρίβεια θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα. (Αυτοσαρκασμός πάντα).