Η περιπέτεια στο πέραχωριό μ’ έχει πληγώσει βαθιά μες στην ψυχή, οπότε κι εγώ ήρθα στην βόρειο, γιατί στο πέραχωριό κανείς δεν μου έδινε σημασία, λες κι οι περαχωρίτες γεννήθηκαν στο βουνί. Αφού πούλησα όλα τα βάζα με την μαρμελάδα βερίκοκο που έφτιαξα στα καμίνια, έχω στραφεί τώρα στα καρπούζια.
Με πολύ συστηματικό τρόπο έχω καταγράψει όλα τα μποστάνια της βορείου ιθάκης. Τα βλέπω να μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα και, μόλις έρθει ή ώρα, θα πάω να τα απαλλοτριώσω. Βέβαια, δεν χωράνε πολλά καρπούζια σε μια μασχάλη -στη δική μου ούτε ένα δεν χωράει, το προσπάθησα-, οπότε βρήκα ένα παλιό Datsun και ένα βράδυ θα τα φορτώσω και θα πάω σε μια παραλία να τα πουλήσω. Θα βάλω μια παλιά δόγικη (ενετική από το libro d oro) φορεσιά του πατέρα μου, για να εντυπωσιάσω τους τουρίστες και τους βόρειους, θα φωνάζω στις αφάλες «Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω» και θα μαζέψω πολλά χρήματα για να αγοράσω όπλα για την επανάσταση. Ελπίζω να μην είναι μάπα τα καρπούζια, μη μου βγουν Σαμαράς
