Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “οι άνθρωποι είναι σαν το κρασί“:
Τώρα με προβληματίζεις με την ατάκα.
Χρόνια τώρα έπαιρνα κρασί σπιτικό εξαιρετικό το εκουβάλαα στην Aθήνα και μετά 20 – 30 μέρες μου «τουμπάρζε».
Από το κούνημα του ταξιδιού μου λέανε.
Φουλάρω ξέχειλα τη νταμιζάνα να μη μπορεί να κουνηθεί μπίτι!
Μπαρμπούτσαλα τα ίδια.
Ερκόμουνα στον πατέρα μου και το ίδιο κρασί το έπινες και ήτανε κονιάκι σκέτο!
Τα απαράτησα τα κουβαλήματα λοιπόνε.
Πέρυσι πήρα ξύδι εξαιρετικό, το πάω στην Αθήνα στην αποθήκη και έγινε θολό.
Κάθομαι και το φιλτράρω, το αφήνω τίποτις, έτσι είναι ακόμα και βλαστήμαα εκειόν που μου το πούλησε (χρυσάφι η τιμή).
Έρκουμαι εδώ βρίσκω αυτό που άφησα και είναι πεντακάθαρο και παίρνω τσι βλαστήμιες πίσω.
Για σύνδεσε την ατάκα και κάμε μου τώρα πρακτική εξήγηση να σε πω μαέστρο.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.
Ανάρτηση από τον/τη aris στο I love Ithaki. gr τη 27 Ιουνίου 2013 – 11:27 π.μ.
άσχετο:
η ατάκα λέει πως “οι άνθρωποι είναι σαν το κρασί”, δεν λέει οι θιακοκεφαλονίτες.
είναι θεόκουρλο το κρασί σου φίλε, τι περίμενες.
υ.γ. χουα χα χα χα χα χα χα χα χα χα
One Comment
aris
Σε παραδέχομαι!!!
Και πόσο μάλλον εγώ που το κουβαλάω !
Εφέτο λοιπόν θα το φορτώσω σε κάνα τουρίστα να μου το κουβαλίσει.
H κούρλα κούρλα αλλά για τα περισσότερα έχει λύση ο aris, χα χα χα χα χα.