… το “ελληνικό φως”, έγραψε ο Χένρυ Μουρ, “είναι, όπως λένε όλοι, κάτι που δεν μπορείς να φαντασθείς προτού το βιώσεις. Στην Αγγλία το μισό φως, κατά κάποιον τρόπο, απορροφάται μέσα στο αντικείμενο, όμως στην Ελλάδα το αντικείμενο μοιάζει να αναδίνει φως σαν να φωτίζεται το ίδιο από μέσα”…
….wrote Henry Moore, the “Greek light,” “is, as everyone says, something you can not imagine before you experience it. In England half the light, somehow is absorbed in the object, but in Greece the object seems to radiate light as if illuminated from within “…
… εδώ, στην Ελλάδα, η διαύγεια του φωτός καθόριζε τον χαρακτήρα του τοπίου και των πνευματικών μας αναζητήσεων. Μια νοητή γραμμή ξεκινούσε από το Απολλώνειο φως της αρχαιότητας, διέσχιζε το “δεύτε λάβετε φως” της Αναστάσεως, και έφτανε μέχρι το “άξιον εστί το φως” του Ελύτη. Οπως σημειώνει και ο ίδιος ο ποιητής: “Το φως και η ιστορία στην Ελλάδα είναι ένα και το ίδιο πράγμα… το ένα αναπαράγει το άλλο, το ένα ερμηνεύει και δικαιώνει το άλλο, ακόμα και αυτό το κενό που είναι το μαύρο”…
.. here in Greece, the clarity of light determines the character of the landscape and our spiritual quests. An imaginary line starts from the Apollonian light of antiquity, crosses the “Come receive the light” of the Resurrection, and reaches Elytis “Axion Esti light” .
As the poet notes : “The light and the history of Greece is one and the same thing … the one reproduces the other ,and the other interprets and justifies the other even when the gap is black.” ..
… πράγματι, λοιπόν: Στην Ελλάδα το φως δεν μεταφέρει απλώς εικόνες και πρόσωπα, δεν είναι μόνον ο αγγελιαφόρος του Σύμπαντος. Υψώνεται στο επίπεδο του δημιουργού, και με έναν τρόπο μαγικό πλάθει και αναδεικνύει…”
… indeed, : In Greece the light does not simply transfer images and faces, it is not only the messenger of the Universe.
Rises to the level of the creator, and with a magic way creates and highlights … “
—
“Η Αυτοβιογραφία Του Φωτός”, σελ. 19
“Autobiography og light” page 19
—
