Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “αθήνα έγινες πληγή“:
Το έπιασε το θέμα και το νόημα ο Pitsirikos κατά το μεγαλύτερο ποσοστό!
Προσωπικά όταν έρκουμαι και περνάνε 2 – 3 μέρες στο νησί και κάνω τσι βόρτες μου κοιτώντας το πέλαο νοιώθω άλλος άνθρωπος και ας μου βάνουνε και το διάολο μέσα μου ορισμένοι «καλοκάγαθοι» πατριώτες…
Και το φιλοσοφώ:
Γι΄αυτό ορέ πάνε εκατοπενήντα χρονώνε εδώ πέρα! Άλλο πράμα!
Έχεις την αίσθηση ότι όλα αυτά που βλέπεις στο γυαλί είναι μια κινηματογραφική ταινία και όταν γράψει στο τέλος END δε θα σε επηρεάσει τίποτα από αυτά, δε σε αφορά τίποτα από αυτά, γιατί απλά ήτανε μια ταινία!
Πας και το ψαροντουφεκάκι σου την άλλη μέρα και έχεις να κάμεις με λαυράκια, με τσιπούρες, κάνα σκάρο, κάνα χταπόδι ούτε που σκέφτεσαι τον άλλονε που έψαχνε τα σκουπίδια, τον άλλονε που σου ζήτησε ένα τσιγάρο και εσύ του έδωσες δύο για να βάλει και στο αυτί για έπειτα, τον άλλονε που σου έπλυνε το παρ πρίζ ενώ δεν ήθελες, τον άλλονε που έτρωε το συσσίτιο στο παγκάκι δίπλα στην εκκλησιά, εσένα που περίμενες 4-5 ώρες στο ΙΚΑ για μια μαλακία και τελικά έφυες άπρακτος, κλπ, κλπ.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Να φύγουμε – νε λέει από την Αθήνα και τις μεγαλουπόλεις , κάποιοι τέλος πάντων.
Αυτό που δε μας λέει ότι αν ψιλοαδειάσουνε οι μεγαλουπόλεις εκεί που κρατάει «το μέτωπο» όλα αυτά θα μεταφερθούνε στις επαρχίες και εκεί να δεις αλάφιασμα.
Βέβαια έμμεσα παραδέχεται τη δυναμική της «Αθήνας» με το:
«Κι όταν γίνει η επανάσταση, μην ανησυχείς, δεν θα την χάσεις.
Παίρνεις ένα πλοίο και επιστρέφεις.» .
Το θέμα είναι πόσοι θα θέλουνε να επιστρέψουνε μεγάλε…
Χουα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
Ανάρτηση από τον/τη aris στο I love Ithaki. gr τη 5 Ιουλίου 2013 – 8:52 μ.μ.
One Comment
aris
Φωτογραφία που μου έβαλες τώρα! Είδες που το έλεγα τέτοια βλέπω και τα ξεχνάω όλα.
Αρκετά χρόνια πριν κάπου στον Κορινθιακό αρχές καλοκαιριού:
Κρύα τα νερά, κάμπινγκ (ελεύθερο), με μια βέργα από ψαροντούφεκο φορώντας μια άσπρη μπλούζα (τρελό κρύο στο Κορινθιακό), έψαχνα για κάνα χταπόδι, Είχα βγάλει έτσι για πλάκα στο ίδιο μέρος 4- 5 κομμάτια από 6 έως 8 κιλά το ένα (έχω και φωτό) και γλυκαμένος γύρναγα εκεί στα 10 – 15 μέτρα βάθος.
Ξαφνικά βλέπω 3- 4 λίτσες (κυνηγούς) δίκιλους να με περιτριγυρίζουνε σαν Αριανό.
Δε φεύγανε και μου τη δίνει βγαίνω έξω και παίρνω ένα κοντόκανο αεροβόλο μιανού βλάκα που δε βάραγε ούτε ένα μέτρο. Ξαναπέφτω με παίρνει και κειός από πίσω και όταν τις ξαναβρίσκω με περιτριγυρίζει ένα κοπάδι γύρω στα 80 κομμάτια! Ο άλλος βλάχος από το Μέτσοβο, έκατσε από μακριά.
Φοβερή και αξέχαστη εικόνα: Εγώ στη μέση ακίνητος και αυτά γύρω – γύρω στα 3-4 μέτρα.
Εχεις δεί φάτσα κυνηγού να σε κοιτάζει μέσα στο νερό? Σα μπουλντόγκ είναι! Ώ ρε λέω, φαντάζεσαι να ορμήσουνε όλα μαζί? Το σκέφτηκα μα τον Άγιο και ήτανε και μεγάλα! Αλλά φανταστικό, νόμιζες ότι ήσουνα παρατηρητής σε τεράστιο ενυδρείο!
Όρμησα πρώτος χα χα χα, κτύπησα ένα αλλά ξεκαρφώθηκε και άρχισε να πηδάει έξω από την επιφάνεια, ο βλάχος το μουντάρισε αγκαλιά να μη το χάσει και τόνε ψιλοξέσκισε με τα αγκάθια του. Τελικά το πήγε έξω και του βάζανε στο στήθος τσιρότα οι κοπέλες. Ξαναορμάω αλλά είχανε πονηρέψει, βαράω στο φτερό δεύτερη, αρχίζει τα παλαβά ξεβιδώνει τη τρίαινα και έχασα και ψάρι και τρίαινα.
Το φάγαμε πλακί στο φούρνο τελικά αυτό που έμεινε.
Αν ήμουνα οργανωμένος με τα δικά μου συστήματα θα πούλαγα και στη γειτονιά ψάρια, Χα χα χα χα.
Άντε να ξεφύγουμε και λίγο από τη μπίχλα ρε φίλε. Έτσι σκέφτομαι να το στείλω και του pitsirikou να τονε φτιάξω που όλο βαράει εκείνη τη τάβλα ο βλοημένος!
Χουά χα χα χα χα χα.