Άκου Πιτσιρίκο, πρόσφατα έγινε πάλι ελληνική, αφού οι Γάλλοι τα μάζεψαν κι έφυγαν από τη χώρα. Δε ψωνίζω από τη συγκεκριμένη αλυσίδα σούπερ μάρκετ γιατί εκμεταλλεύεται άγρια τους εργαζόμενούς της. Όμως, σήμερα γύριζα κουρασμένη και, για την οικονομία του χρόνου μου, αναγκάστηκα να μπω μέσα γιατί βρέθηκε πάνω στο δρόμο μου.
Εντύπωση μου έκανε τόση – που το έχω συνήθεια ν’ ανοίγω το στόμα μου κάθε φορά που βλέπω παράξενα και παράδοξα πράγματα που συμβαίνουν συχνά στον τόπο – ότι σαρδελίτσες, ρέγγες και τυποποιημένη φέτα 200 – 500 γρμ, βρίσκονταν στα ράφια, μέσα σε… διάφανα κουτιά… ηλεκτρονικής ασφάλειας.
Οι τιμές αυτών των προϊόντων βρίσκονται ανάμεσα στο 1,60 -4 ευρώ.
«Φεύγαν 50-50 καθημερινά» ήλθε η πληροφορία από την κακοπληρωμένη υπάλληλο.
Ο κόσμος που πεινάει, δηλαδή, μπαίνει στα σούπερ μάρκετ και κλέβει αρκετή ποσότητα σαρδελίτσας ή φέτας για να επιβιώσει.
Το σύστημα για ν’ αμυνθεί έκλεισε τους γάβρους και φυλάκισε τις μικρές σαρδελίτσες σε κουτάκια σαν να ‘ταν πολύτιμα κοσμήματα για να τα προστατέψει….
Όταν θα γίνει το ντου Παναγιά μου, θέλω πολύ να βρίσκομαι έξω από ένα σούπερ μάρκετ.
Στου πουλιού το γάλα πάντως δεν έχουν κλειδώσει τις σαρδελίτσες ακόμα….
ΥΓ Γράφε, γράφε… σε διαβάζω καθημερινά όχι μόνο γιατί σ’ εμπιστεύομαι, αλλά κυρίως γιατί ρίχνω χοντρό γέλιο και τραντάζεται το στομάχι μου και κάπου διάβασα πως αυτό το γέλιο είναι θεραπευτικό.
(Αγαπητή φίλη, το τι κλέβω από τα σούπερ μάρκετ δεν περιγράφεται. Απαλλοτριώνω προϊόντα για όλη τη γειτονιά. Και δεν με σταματάει καμία πατέντα. Εν τω μεταξύ, έχω αυτό το πολύ αρχοντικό στιλ που κανένας υπάλληλος δεν σκέφτεται πως μπορεί να τζουρνεύω τα πάντα. Κι εγώ περιμένω με ανυπομονησία το γενικό ντου γιατί «όταν οι τράπεζες θα καίγονται, τα σούπερ μάρκετ θα αδειάζουν». Ραντεβού μπροστά στο ράφι με τις γαλλικές σαμπάνιες. Φιλάκια.)
