στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
η μικρασιατική καταστροφή, η δικτατορία του μεταξά, η κατοχή, τα δεκεμβριανά, ο εμφύλιος, εξορίες, φυλακές, δολοφονίες, βασανιστήρια, η δικτατορία, πόσα μπορούσαν να αντέξουν πια οι έλληνες; κουράζονται κάποτε οι άνθρωποι. κουράζονται οι λαοί.
το παιχνίδι για την ελλάδα χάθηκε οριστικά την δεκαετία του ’60. στο «ξέφωτο» που υπήρξε στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’60, σε εκείνη την «ελληνική άνοιξη» με την ευτυχή και μοναδική συγκυρία να υπάρχουν τόσοι πολλοί σπουδαίοι έλληνες, πολλά μεγάλα πνεύματα στην ποίηση, τη λογοτεχνία, τη μουσική και τις άλλες τέχνες, εκεί χάθηκε η ευκαιρία.
γιατί οι ρουφιάνοι και οι προδότες ήταν πάλι περισσότεροι.
όπως είναι και σήμερα. όπως ήταν πάντα.
«κάποτε η προδοσία ήταν ντροπή, σήμερα είναι επάγγελμα».
επιλογές από: Πού πήγε αυτός που ξέρει να μιλά που ξέρει πιο πολύ και να πιστεύει;
του: pitsirikos
