για να βρίζεις θέλει κότσια, δεν είναι εύκολο
το να γλύφεις είναι πολύ εύκολο, το κάνουν όλοι
δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους που έχεις τίποτα μικροδιαφορές, γειτόνους, συγγενείς, παλιούς φίλους κλπ,
αναφέρομαι σε ανθρώπους που ξέρεις ότι χρησιμοποιούν ευτελείς τρόπους για να πλουτίσουν σε βάρος του τόπου
αναφέρομαι σε ανθρώπους που έχουν βολέψει γυναίκες παιδιά εγγόνια, σ ένα τόπο τόσο μικρό και δεν αφήνουν άλλον να δουλέψει.
αναφέρομαι σε ανθρώπους που έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι μπορούν να σας κάνουν κακό
αναφέρομαι σε ανθρώπους ανέντιμους τους κοινώς λεγόμενους καθίκια.
αναφέρομαι σε ανθρώπους που υπάρχουν σ όλη την Ελλάδα κ είναι πάρα πολλοί, είναι αυτοί που έφεραν την Ελλάδα εδώ που είναι τώρα κι όμως συνεχίζουν απτόητοι
αναφέρομαι σε ανθρώπους που ήταν δοσίλογοι στη κατοχή, προδότες στον εμφύλιο, ρουφιάνοι στη χούντα, λαμόγια από την μεταπολίτευση και μετά,
άνθρωποι του εύκολου πλουτισμού χωρίς ιδανικά και αξίες
αυτοί πρέπει να χτυπηθούν με κάθε τρόπο, διαφορετικά είμαστε έρμαια της μοίρας μας
στις ακραίες εποχές που ζούμε μόνο ακραίες συμπεριφορές έχουν αποτέλεσμα.
δηλαδή το να πούμε: κύριε βενιζέλε γιατί μας κλέβετε, σας παρακαλούμε πάρα πολύ αφήστε μας και κάνα φράγκο μην πεθάνουνε από την πείνα τα παιδάκια μας, δεν έχει νόημα.
ή το άλλο: κε δήμαρχε σας ψηφήσαμε για να βοηθήσετε τον τόπο και όχι για να αυτοπροβάλλεσαι, πάλι δεν έχει νόημα.
βρίζετε λοιπόν, βρίζετε όσο μπορείτε
γιατί όταν ομιλήτε ευγενικά νομίζουν ότι τους φοβάστε
αυτά τα λίγα σήμερα
(διότι την επαύριον θα μας το πουν)
