14 Φεβρουαρίου 2025

Related Articles

One Comment

  1. 1

    Anonymous

    Ήμουν το Σαββατόβραδο στη Μακρόνησο,στην παράσταση προς τιμήν και για το έργο του Μίκη Θεοδωράκη.Υπέροχη εμπειρία,συγκίνηση,ανατριχίλα για τη σημειολογία των χώρων εξορίας,υπέροχοι οι καλλιτέχνες,συγκλονιστικό το μήνυμα του μέγιστου Μίκη,υπέροχη μουσική,οι θεατές κλαίγοντας να τραγουδούν τα γνωστά υπέρμαχα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τραγούδια,6.000 κόσμος είχε γίνει ένα,είπα θα είμαστε η απαρχή ενός κύματος που θα γιγαντωθεί και πνίξει τους θύτες μας,
    Όταν,σε μία ανάπαυλα,ακούγοντας δυό γυναίκες πίσω μου να μιλούν για την κρίση που βιώνουμε γυρίζω και τους λέω: ΄΄τώρα θέλουν μια απεργία γενικευμένη μπας και πέσουν επιτέλους΄΄, για να μου απαντήσουν ότι΄΄ σιγά μη γίνει τίποτε,δεν ιδρώνει το αυτί τους΄΄,΄΄καλά ήρθαμε,είδαμε,τραγουδήσαμε,τώρα επιστρέφουμε στην πραγματικότητα΄΄.
    Και έμεινα,σα χαζός να αναρωτιέμαι σε ποια πραγματικότητα ζω εγώ…
    Δεν υπάρχει σωτηρία….Εμείς το επιλέγουμε…
    gerry13

    Reply

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Τα δικαιώματα ανήκουν στο iloveithaki.gr.