Σε μια χώρα που ξεχειλίζει από φτώχια , απο απόγνωση, ζοφερό μέλλον, ανύπαρκτη αισιοδοξία και μηδαμινή ελπίδα, μήπως δεν είναι φυσιολογική η έξαρση της βίας, και η εκτροπή από τη νομιμότητα και την ομαλότητα; Τι περιμένετε αγαπητοί κυβερνώντες όλα αυτά τα χρόνια; Μετρώντας αριθμούς και προσθέτοντας και αφαιρώντας, ή μάλλον μόνιμα αφαιρώντας, θα βρίσκατε μόνο μαθηματικά αποτελέσματα;
Αριθμοί είναι οι άνθρωποι να εφαρμόζεις πάνω τους όλες τις πράξεις και να μην αντιδρούν; Έχουμε τρία τέσσερα χρόνια μόνιμης αποτυχίας με όλων των ειδών τις κυβερνήσεις, μνημόνια, φόρους, ληγμένα τρόφιμα για να τρέφονται οι πολίτες και σκουπίδια για τη σόμπα για να ζεσταινόμαστε το χειμώνα!
Αλήθεια δεν σας λέει τίποτε ότι χιλιάδες πολίτες σας έχουν γυρίσει την πλάτη και στρέφονται σε κάτι γραφικούς και ακραίους συνδυασμούς, δίνοντας τους εξαιρετική δύναμη; Τι απαντάτε εσείς; Βαφτίζοντας την αποτυχία σε επιτυχία και τη μιζέρια σε πλεόνασμα; Δεν καταλαβαίνετε ότι θα αρχίσει να τρώει ο ένας τον άλλον σε αυτήν την κατρακύλα προς την άβυσσο; Όταν τίποτε δεν λειτουργεί σε αυτή τη χώρα και οι μόνες αποφάσεις που γίνονται δεκτές είναι των δανειστών μας.
Όταν βλέπεις σε δίκες σαν του Τσοχατζόπουλου τα δισεκατομμύρια να κάνουν χορό και εμείς δεν έχουμε δέκα ευρο να στείλουμε στο παιδί μας που σπουδάζει, τι να μας κάνει εντύπωση; Που καταντήσατε τη χώρα Κολομβία και κάνουν κουμάντο οι παραστρατιωτικές ομάδες και δεν είσαι σίγουρος πουθενά να σταθεις και να μιλήσεις; Σας το έχω ξαναπεί, από μια σπίθα μπορεί να καεί ολόκληρη η Ελλάδα! Ο απελπισμένος, ο θυμωμένος, ο άπορος και άνεργος, με μηδενικό μέλλον, δεν θέλει πολύ να γυρίσει το μυαλό του και να ακολουθήσει άλλους βαρεμένους, είτε προβοκάτορες, είτε μανιασμένους και φανατισμένους, ή απλά θυμωμένους, ο θυμός βλέπεις ξεχειλίζει!
Όλοι βλέπουμε και τα χρέη της χώρας και τις υποχρεώσεις της, αλλά εκείνο που βλέπουμε πιο πολύ είναι η εικόνα της Ελλάδας γύρω μας! Και δεν αντέχουμε άλλο να μην υπάρχει χαμόγελο πουθενά, ο κόσμος να πηδάει από τα μπαλκόνια και τα παιδιά μας να φεύγουν τρέχοντας για το εξωτερικό για να βρουν την τύχη τους…
Δεν θέλουμε τους αριθμούς σας, τη ζωή μας πίσω θέλουμε! Όσο για τους πολιτικούς, πολύ σωστά είπε κάποιος ότι έχουν κάτι κοινό με τις πάνες των μωρών. Πρέπει να αλλάζονται συχνά, για τον ίδιο ακριβώς λόγο …..
Θόδωρος Γαλανόπουλος
One Comment
aris
Ωραίο το άρθρο του Γαλανόπουλου μόνο που είναι κάπως αργά για δάκρια.
Μια επιχείρηση για να λειτουργήσει σωστά θέλει κατάλληλους υπαλλήλους, έτσι και ένα κράτος χρειάζεται σωστούς πολίτες.
Κάποιος φίλος με ρωτούσε για τη κόρη του που ήταν αριστούχος:
Που να τη «σπρώξω» ρε φίλε για γιατρό, ή για μηχανολόγο? Μηχάνημα δηλαδή η κόρη, από ποιά μεριά να τση πω να στρίψει αριστερά, ή δεξιά?
Τι δουλειά έχει ο γιατρός με το μηχανολόγο του λέω?
Σε ρωτάω για το που θα κονομάει περισσότερα μου απαντάει.
Έτσι χαλάσαμε εμείς και βγάλαμε μια χαλασμένη γενιά και ας με βρίζουν αυτοί που δεν έχουν καταλάβει τίποτε.
Πάμε παρακάτω:
Μπλέξαμε σε έναν εμφύλιο με τι αποτέλεσμα?
Επικράτησαν οι μισοί Έλληνες άσχετα πως και κυνηγάανε τσου άλλους μισούς τσου χολεριασμένους με τι αποτέλεσμα?
Έγινε δικτατορία για να σωθούνε πάλε οι Έλληνες με τι αποτέλεσμα?
Ήρτε ο Γέρος ο Καραμανλής από να μας σώσει και αυτός με τι αποτέλεσμα?
Ήρταν οι σοσιαλιστές (κατά τσου δεξιούς πάντα), με τι αποτέλεσμα?
Μας δούλεψαν με το χρηματιστήριο πήραμε τη κρυάδα που λένε, με τι αποτέλεσμα?
Κάναμε τσου πολυπόθητους Ολυμπιακούς, με τι αποτέλεσμα?
Μπήκαμε σε οικονομικά ζόρια και τρώει ο ταλαίπωρος τον ταλαίπωρο για να λύσει το δημοσιονομικό πρόβλημα τσή Ελλάδας!
Εδώ υπάρχει αποτέλεσμα, από την ημέρα τση μαχαιριάς άρχισε η οικονομική ανάπτυξη τση Έλλάδας, επήρα και αύξηση αποδοχών από χτές!
Μετά από όλα τα αποπάνω μήπως μπορούμε να προσδιορίσουμε την έννοια του ΜΑΛΑΚΑ πολίτη?
Το λέω γιατί άμα τα καταφέρουμε να εμπεδώσουμε τι σημαίνει μαλάκας πολίτης ίσως καταφέρουμε να κάμουμε μια καινούργια αρχή προς το καλύτερο.
Αλλιώς θα ξεκινήσουμε πάλε από τον εμφύλιο και θα είμαστε δύο φορές μαλάκες γιατί θα ξέρουμε από πριν το αποτέλεσμα.
Ας ξυπνήσουμε κάποτε, ας μοιάσουν επιτέλους οι νεοέλληνες στους προγόνους τους, εκτός αν τα πραγματικά γονίδια του Έλληνα χάθηκαν στη διαδρομή και τη πορεία αυτής τόσο ένδοξης χώρας που γνώριζε μέχρι κάποια χρονική στιγμή τουλάχιστον, να μη τρώει τα παιδιά της.
aris.