Ο/Η Λυσίμαχος Μαρτάκης άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “ο νίκος μπογιόπουλος έφταιγε“:
1.Τι θυμάμαι.
1.1. Για πολλά χρόνια εκπροσωπούσε το ΚΚΕ σε τηλεοπτικές συζητήσεις με τεράστια επιτυχία. Χωρίς να θέλω να μειώσω τους υπόλοιπους εκπροσώπους, ο Μπογιόπουλος ήταν ο μόνος που έφερνε σε τρομερή αμηχανία όλους τους υπόλοιπους. Όλες του οι παρεμβάσεις συζητιόντουσαν για μήνες ή για χρόνια, ακόμα και σήμερα, μέσω των αποσπασμάτων του youtube.
1.2. Συμμετείχε για ένα χρόνο περίπου στην πιό πετυχημένη εκπομπή του 902 “από μέρα σε μέρα” την οποία παρακολουθούσα καθημερινά.
1.3. Εγραψε το πιό πετυχημένο βιβλίο, κατα τη γνώμη μου πάντα, “Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε”. Το βιβλίο αυτό πετυχαίνει εκτός των άλλων να καταρρίψει τις, βολικές για το σύστημα, θεωριές της κρίσης σαν τυχαίο σκάσιμο φουσκών ακινήτων και να επαναφέρει τη συζήτηση στις νομοτέλειες του καπιταλιστικού συστήματος.
1.4. Είχε την προσωπική του στήλη “Ημεροδρόμος” στον Ριζοσπάστη.Τα κείμενά του αναδημοσιευόνται σε πάρα πολλά ιστολόγια και φυσικά συζητούνται.
2. Το κριτήριο του Μρέχτ για την αλήθεια.
2.1. Ο Ριζοσπάστης (Κυριακή 3-2-2013) δημοσιεύει το κλασικό κείμενο του Μπρέχτ «Πέντε δυσκολίες στο γράψιμο της αλήθειας» Αυτές είναι: α) Το θάρρος, να γράφεις την αλήθεια. β) Η εξυπνάδα, να ξεχωρίζεις την αλήθεια. γ) Η τέχνη, να χειρίζεσαι την αλήθεια σαν όπλο. δ) Η κρίση, να διαλέγεις εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια γίνεται αποτελεσματική. ε) Η μαεστρία, να διαδίδεις την αλήθεια σε πολλούς.
2.2. Από το κείμενο αυτό προκύπτει αβίαστα ότι δεν φτάνει να έχεις το θάρρος και την θεωρητική επάρκεια για να αποκαλύψεις την αλήθεια, χειάζεται μαεστρία και πονηριά για να μπορέσεις να την διαδόσεις σε αυτούς που μπορούν να την χρησιμοποιήσουν σαν όπλο.
2.3. Κατά συνέπεια ΔΕΝ αποτελέι λαιφστάιλ οποιαδήποτε προσπάθεια να προσεγγίσεις και να εκμεταλευτείς τα χαρακτηριστικά του κοινού σου για να του μεταδώσεις την αλήθεια.
2.4. Την αλήθεια ότι καπιταλισμός γεννάει τις κρίσεις μπορεί να την έχεις κατακτήσει και σε εκατοντάδες κείμενά σου να το επαναλαβμάνεις, χωρίς σχεδόν κανένας να πέιθεται. Ο τίτλος λοιπόν “Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε” και το 250 σελίδων κείμενο που ακολουθεί διαθέτει επίσης και τη μαεστρία και την πονηριά για να διαδόσει την Αλήθεια σου. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λάιφστάιλ!!!!!!!
3. Μπογιόπουλος.
3.1. Πέντε στα πέντε στα κριτήρια του Μπρέχτ.!!!!!!!!! Μπράβο του.!!!!!
3.2. Φαντάζομαι ότι έχει κοπιάσει πάρα πολύ για να συνειδητοποιήσει και ξεπεράσει ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΝΤΕ δυσκολίες.
3.3. Αυτό το κατόρθωμα δεν μπορεί παρά να είναι έργο ζωής ανθρώπου ταγμένου απόλυτα στο σκοπό του.
4. Τι Βλέπω. (χωρίς να ρωτήσω το κόμμα)
4.1. Αντί για δημόσια βράβευση από το κόμμα του, παρατηρώ ότι πλέον εδώ και καιρό δεν εκπροσωπεί το ΚΚΕ σε τηλεοπτικές συζητήσεις (προς μεγάλη χαρά των παρουσιαστών τους).
4.2. Αντί να δημιουργηθεί γύρω του ολόκληρη σχολή δημοσιογραφίας με την ελπίδα να ξεπεταχτούν άλλοι 50 Μπογιόπουλοι, σιγά σιγά έχει χάσει όλα τα δημόσια βήματα (ραδιόφωνο, ριζοσπάστης).
4.3. Αντί να ενθαρύνεται να γράφει σε 500 μπλόγκ, 50 εφημερίδες, οπουδήποτε μπορεί, ακούω περί ασυμβίβαστου να γράφει κανείς στο ριζοσπάστη και ταυτόχρονα οπουδήποτε αλλού.
5. Συμπεράσματα.
5.1. Δικά σας.!!!
5.2. Προσωπικά περιμένω να δώ τα νέα του καθήκοντα στο ριζοσπάστη. Μετά από αυτό θα βγάλω τα δικά μου.
Ανάρτηση από τον/τη Λυσίμαχος Μαρτάκης στο I love Ithaki. gr τη 27 Σεπτεμβρίου 2013 – 12:32 μ.μ.
άσχετο:
γραφικός μαλάκας
One Comment
aris
Αγαπητέ Λυσίμαχε δε σε γνωρίζω και έτσι δε γνωρίζω τουλάχιστο την ηλικία σου.
Επειδή εμένα αρκετά τολμώ να πω έχουν δεί τα μάτια μου και έχουν ακούσει τα αυτιά μου, θα σου απαντήσω και θα εκφράσω τη δική μου άποψη μη περιμένοντας να δω καμία συνέχεια.
Το ΚΚΕ, ή καλύτερα την ηγεσία του ΚΚΕ το απάρτιζαν και συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο να απαρτίζουν στη πλειοψηφία τους, άτομα «κολλημένα» όπως οι καλόγεροι στα μοναστήρια.
Καθόλου οξυδερκείς και ευρισκόμενοι ανέκαθεν στο κόσμο τους και για να είναι πιο σαφής ευρίσκονται εσαεί στας αγκάλας του Μορφέως .
Τις μαλ-κίες τους ανέκαθεν τις χαρακτήριζαν και τις χαρακτηρίζουν λάθη.
Αυτό που δεν έχω ακούσει ακόμα είναι μια επιτυχία.
Υπάρχει βέβαια μία ο εμφύλιος πόλεμος, αυτή και αν ήταν επιτυχία για τον κοσμάκη!!!
Θα τους χαρακτήριζα ξεπουλημένους αν δεν μου είχαν δώσει την εντύπωση των στόκων.
Αυτές είναι δικιές μου σκέψεις και στοχασμοί που νομίζω πως μπορώ να κάνω ελεύθερα εκτός και αν λειτουργεί ακόμα η Σιβηρία.
Λυπάμαι γιατί έχει δώσει το αίμα του τόσος κόσμος καλώς για κάποιους, κακώς για άλλους, σε κάποια ιδεολογία που την εκπροσώπησαν και την εκπροσωπούν άτομα ανάξια των εκάστοτε περιστάσεων .
Αν κάποιος ήθελε να μάθει τις πιο από μέσα σκέψεις μου θα του έλεγα πως δεν νομίζω ότι όλα είναι απλά και τυχαία, όπως και με τα άλλα κόμματα βεβαίως – βεβαίως που απαρτίζουν συνήθως το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Άμα σε πίκρανα με συγχωρείς, δε έχω τίποτε μαζί σου.