Ο/Η aris άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας “το κκε νικιέται μόνο από τον εαυτόν του φίλε“:
Πρώτα δε μίλησα για τον κόσμο του ΚΚΕ, για την εκάστοτε ηγεσία μίλησα που ήταν και είναι στόκοι, ή ξεπουλημένοι.
Πατώντας στις πλάτες του κόσμου τους αναδείχθηκαν ορισμένοι και όχι στα δικά τους ούμπαλα.
Άσχετοι, πυροβολημένοι, ανεπαρκείς. Ποτέ δε μπόρεσαν να προσαρμόσουν την ιδεολογία ανάλογα με τους καιρούς και τα «φτερά τους».
Τη διαγραφή του Βελουχιώτη και τη προδοσία προς το θάνατο την έκαμαν οι φασίστες, ή η ηγεσία του ΚΚΕ? Διάβασε και το τέλος του «Τσε» ακριβώς το ίδιο. Εύκολο είναι να καλύπτει κανείς τις ιδιοτελείς, κουτές, ή πουλημένες πράξεις του πίσω από μπαμπούλες.
Τώρα ο Άρης είναι ήρωας και ποιος πλήρωσε για το ξεπούλημα?
Ποιος πλήρωσε για τη σταύρωση των κομουνιστών?
Ποιος πλήρωσε για τη τότε διάλυση της Ελλάδας με τα σημερινά αποτελέσματα?
Καλύπτονται ακόμα πίσω από τη καθαρότητα της ιδεολογίας?
Για μαλάκες ψάχνουνε? Τελειώσανε…
Μόνο εκεί στα μυστικοσυμβούλια του Περισσού όπου μου φαίνεται οι μισοί είναι ρουφιάνοι ίσως, βλέπουν πολλούς και «αγαλλιάσθε» που έλεε και ο Κύριος.
Τώρα για τις νίκες:
Τους Γερμανούς τους πήδηξαν οι προδομένοι από την ηγεσία του ΚΚΕ (Βελουχιώτης και λαός).
Τη χούντα έ όχι και την έριξε το ΚΚΕ, οι μαλακίες της την έριξαν.
Τη πλουτοκρατία πότε τη κέρδισε και δε το κατάλαβα? Λίγο ξυγκάκι έχει ξύσει κάπου κάπου, αυτό να το παραδεχτώ.
Αυτά φίλε «γραφικέ», σάματι μπλέξαμε δυο γραφικοί μου φαίνεται, ας μην είμαστε και μαλάκες.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
άσχετο:
λοιπόν φίλε, συμφωνώ σ όλα εκτός:
1. “Μόνο εκεί στα μυστικοσυμβούλια του Περισσού όπου μου φαίνεται οι μισοί είναι ρουφιάνοι ίσως, βλέπουν πολλούς και «αγαλλιάσθε» που έλεε και ο Κύριος.”
– διαφωνώ αλλά δεν το σχολιάζω.
2. “Τη χούντα έ όχι και την έριξε το ΚΚΕ, οι μαλακίες της την έριξαν.”
– οι μόνοι που αντιστάθηκαν πραγματικά στη χούντα ήταν οι αριστεροί (ως συνήθως) και το ξέρεις πολύ καλά, όλοι οι άλλοι, πακ, παπάρια, κλπ, άσε μη πω τίποτα.
3. “Τη πλουτοκρατία πότε τη κέρδισε και δε το κατάλαβα? Λίγο ξυγκάκι έχει ξύσει κάπου κάπου, αυτό να το παραδεχτώ.”
– ο αντρέας, ο οποίος μαζί με τον πατέρα και τον γυιό του κατέστρεψαν την ελλάδα,
εκμεταλλεύτηκε τους αγώνες των αριστερών για να βγεί και απ αυτούς αναγκάστηκε να δώσει ένα φράγκο στους έλληνες, αν και τώρα αυτά πληρώνουμε.
4. “Αυτά φίλε «γραφικέ», σάματι μπλέξαμε δυο γραφικοί μου φαίνεται, ας μην είμαστε και μαλάκες”.
– εδώ μου βάζεις δύσκολα φίλε και θα σου απαντήσω άλλη φορά με λεπτομέρειες.
στα γλήγορα λοιπόν:
ερώτηση
πρέπει ο άνθρωπος ν αγωνίζεται για να φτιάξει καλό όνομα;
απάντηση 1
αν ο άνθρωπος είναι πολιτικά ενεργός και με άποψη το καλύτερο όνομα (ταμπέλα) που τον αντιπροσωπεύει είναι και γραφικός και μαλάκας, με το ένα δεν κάνεις τίποτα.
απάντηση 2
εκπαιδεύτηκα να δίνω διαταγές για να εξυπηρετώ τα συμφέροντα των εργοδοτών μου, οι διαταγές μου ήταν εναντίον των συμφερόντων των εργατών, συχαινόμουν τον εαυτόν μου κι αυτό με κούρασε πολύ, αλλά δεν είχα επιλογές.
όταν λέω τον εαυτόν μου “γραφικό μαλάκα” νοιώθω μια γαλήνη, μια γλύκα μέσα μου φίλε.
αυτό είναι εξομολόγηση, γι αυτό σε παρακαλώ μη πεις τίποτα, γιατί δεν θα σε πιστέψει και κανένας.
