από προηγούμενο σχόλιο του aris:
“Στη ζωή μου κατάλαβα ότι θα έπρεπε να βάλω κάποια όρια και λογικές γιατί το «μαλάκας» δε μπόρεσα να το ανεχτώ ποτέ στο κούτελο και για την ώρα δεν έχω μετανιώσει”.
– μπράβο φίλε μου, συγχαρητήρια, τα κατάφερες πολύ καλά, πολύ καλά στη ζωή σου,
ερματισμένος, ισορροπημένος άνθρωπος.
– μπράβο με τα όρια και τσι λογικές
αντίθετα εγώ όπως κατάλαβες μεγάλος μαλάκας, σκατά στα μούτρα μου τα έκανα πάντα και το κακό είναι ότι όσο μεγαλώνω χειροτερεύω και μόνο να κρίνω τους άλλους ξέρω.
ποιά όρια και λογικές μου λες τώρα;
αν βέβαια τα λες για το καλό μου, σ ευχαριστώ
αλλά η περίπτωση μου είναι ανίατη, μόνο με το γραφικός μαλάκας στο κούτελο γαληνεύω μέσα μου, γιατί απέξω μου άστα καλύτερα.
ποτέ δεν είμαι σίγουρος γι αυτό που κάνω αν είναι σωστό ή λάθος
γι αυτό δεν τα κατάφερα, σε τίποτα δεν τα κατάφερα, θα πεθάνω με το παράπονο.
– καμιά φορά όμως σκέφτομαι τους χιλιάδες νέους ναυτικούς που πνίγηκαν δουλεύοντας για το δίφραγκο.
– καμιά φορά όμως σκέφτομαι τα δισεκατομμύρια (και λίγους λέω) των ανθρώπων που πέθαναν από την πείνα χωρίς να προλάβουν να σκεφτούν τίποτ άλλο εκτός της πείνας, που να βρουν καιρό να το φιλοσοφήσουν, όπως εμείς, για το αν είναι μαλάκες ή όχι.
– καμιά φορά όμως σκέφτομαι τον εαυτό μου μαζί με δαύτους σκεπασμένο με τόνους λάσπης σ ένα χωριό της κολομβίας μετα από κατολίσθηση λόγω βροχής, ν αναρωτιέμαι γιατί να μην ήμουνα και γω πετυχημένος, αλλά δεν προλάβαινα να σκεφτώ απάντηση γιατί έσκαα.
προεκλογικά είπε η μέρκελ: “γιατί να τιμωρήσουμε τους πετυχημένους βάζοντας τους μεγαλύτερους φόρους”;
το ίδιο δυστυχώς λέει κι ο θεός φίλε μου, σα μέρκελ που είναι.
αν και δεν είμαι ο μόνος, ντροπή μου και αίσχος μου, που δεν μπόρεσα να πετύχω στη ζωή μου.
και δεν σου κάνω πλάκα.
ευτυχώς που θα το χω βάρος όσο ζω γιατί μετα πάπαλα.
ευτυχώς ααα τι γαλήνη.
τώρα μην παραδίνεις σημασία σ αυτά που γράφω γιατί είμαι με τα φεγγάρια μου.
One Comment
aris
Ξέρεις γιατί γαληνεύεις όταν κολλάς το γραφικός- μαλάκας στο κούτελο?
Γιατί στην ουσία ξέρεις ότι έτσι ειρωνεύεσαι ότι γίνεται γύρω σου.
Το δε πέτυχα τίποτε δε θέλω να το ακούω από σένα γιατί δεν ισχύει.
Εξαρτάται βέβαια τους στόχους του κάθε ενός.
Εγώ απλά πράγματα ζήτησα από τη ζωή μου.
Η ζωή είναι ρευστή, ποτέ δεν ισχύει το πέτυχα με την έννοια της σταθερότητας.
Εκεί στα 28 μου είχα πετύχει ό,τι είχα βάλει σα στόχους, δουλειά καλή, γκόμενες και παζάρευα μια Harley-Davidson.
Μια και ακόμα δε την είχα γύρναγα μετά από μια ωραία βραδιά χαράματα στο σπίτι τρισευτυχισμένος και φιλοσοφούσα την επιτυχία μου. Aris λέω είσαι στη κορυφή δεν έχει πάρα πάνω, μου τη δίνει σταματάω σε ένα περίπτερο που διανυχτέρευε παίρνω ένα πούρο δέκα μέτρα και ευχαριστιόμουνα τη στιγμή, το γιόρταζα που λένε!
Σε ούτε είκοσι μέρες όλα ήρταν τούμπα από κάποιο πολύ άσχημο οικογενειακό γεγονός. Ένας χρόνος και βάλε μου έφυγε για να ισορροπήσω και να σταθώ στα πόδια μου που λένε. Ο χειρότερος χρόνος της ζωής μου.
Για ποια επιτυχία συζητάμε λοιπόν, σχετικά είναι όλα.
Ψυχραιμία, όσο πλέει δε βουλιάζει που λένε, αυτό το είχα σαν αρχή μου πάντα αν και δε το πολυπίστευα . Είναι σωστότατο όμως αρκεί να διαχειρίζεσαι σωστά το χρόνο και το άκουσα από τη νόνα μου.
Με ξενύχτισες φίλε μη με στεναχωρείς κιόλα αγάντα που λένε, λίγο πολύ το ίδιο κάνουμε όλοι.
Και σίγουρα τώρα εσύ ροχαλίζεις και εγώ ο μαλάκας γράφω, το μαλάκας φαίνεται ότι δε το γλυτώνω με τίποτις, γύρω-γύρω με πάει!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.