«μαλακία πηγή ευτυχίας»

Ας πάψουμε πια να έχουμε ήρωες και 

ινδάλματα. Άχρηστοι είναι. Ας αποστηθίσουμε το εγκόλπιο του μαλάκα Έλληνα που φέρει τον τίτλο «Η δυστυχία του να είσαι Έλλην» του παντογνώστη Νίκου Δήμου. Ας εντρυφήσουμε στα διδάγματα του Μίκυ Μάους, του Αστερίξ και του Τεν Τεν. Ας διαγράψουμε τον Μικρό Ήρωα.

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Ρεπούση και τόσοι άλλοι επιστήμονες. Είμαι τουρκόσπορος ρε. Είμαι καραγκιόζης. Είμαι παραδόπιστος. Είμαι λεχρίτης που διαφθείρω πολιτικούς. Είμαι τρόμπας που εμπιστεύομαι τους ηλίθιους. Είμαι γλείφτης που σέρνομαι υπό τη σκιά των ισχυρών κλητήρων. Είμαι τενεκές ξεγάνωτος που παίρνω πτυχία αντί δοχείου ελαίου. Είμαι απατεώνας που επιδεικνύω πλαστά πτυχία. Είμαι σκουλήκι που καρφώνω τους συμπολίτες μου. Είμαι ένας μαλάκας και μισός. Δεν έχω να επιδείξω τίποτε καλό. Γι’ αυτό και ορθώς οι ξένοι, αλλά και πολλοί φωτισμένοι φιλέλληνες, λένε πως δεν είμαι απόγονος των Αρχαίων Ελλήνων.

Ας ονομαζόμαστε Νοτιοβαλκάνιοι. Ας κάψουμε τα βιβλία της ανιστόρητης ιστορίας μας. Ας συνωστισθούμε στις παρελάσεις των πούστηδων να χαρούμε τη ζωή, όπως δεν γνωρίζαμε έως τώρα. Ας κρεμάσουμε τους παπάδες στους στύλους της ΔΕΗ. Ας παραδώσουμε τ’ αγόρια μας στους Ολλανδούς παιδεραστές. Ας τα ισοπεδώσουμε όλα.

Και κάτι τελευταίο. Το καλλίτερο όλων: ποιος τρόμπας είπε το τεράστιο ψέμμα ότι κάποιος Λεωνίδας μαζί με άλλους 300 ή 299 έπεσε στις Θερμοπύλες υπεραμυνόμενος του πατρίου εδάφους; Και μόνον ότι οι αμερικανοί έκαναν το θέμα ταινία αρκεί για να καταρρίψει τον μύθο. Μη μου πείτε δε πως δεν θυμόσαστε την εποχή που η αντικομμουνιστική υστερία είχε φτάσει στο ζενίθ με το περίφημο «Με μια ΚΟΛΥΝΟ βγάζεις γκόμενα στην ΕΣΣΔ» ή το εξ ίσου εκπληκτικό «Μπορεί οι σοβιετικοί να έστειλαν δορυφόρο στο διάστημα, αλλά καζανάκια για την τουαλέτα δεν μπορούν να φτιάξουν». Ήταν η προπαγάνδα των δωσίλογων που πήραν τη σκυτάλη από τον Γερμανό κατακτητή και μας κυβερνούσαν εξομοιώνοντας τον καπιταλισμό με την ελευθερία και τον κομμουνισμό με το Νταχάου.

Είπαμε: «Μαλακία πηγή ευτυχίας». Εγώ, όμως, γιατί είμαι δυστυχής με όλα όσα με βρίσκουν και μου γράφουν;

Σωτήριος Καλαμίτσης