Πληθαίνουν τα άρθρα που προβλέπουν τι καταστροφές θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε, αν επιστρέψουμε στη δραχμή. Αυτά όλα βρίσκονται στην ίδια οδό πλεύσης με όλα τα τρομοκρατικά δημοσιεύματα που αναφέρονται στη δραχμή και που σπέρνουν τον πανικό, χωρίς ποτέ να επιδίδονται σε σοβαρή και υπεύθυνη ανάλυση του γιατί, αλλά για την εξυπηρέτηση λόγων που είναι πια καιρός να αρχίσουν να γίνονται ευρύτερα κατανοητοί .
Πρόκειται για όσους έχουν επενδύσει στη διατήρηση του ευρώ, έστω κι αν αυτό θα ολοκληρώσει την καταστροφή της Ελλάδας. Να σημειωθεί, απλώς, σχετικά, ότι τα όποια συμφέροντά τους ταυτίζονται απόλυτα με αυτά των ιθυνόντων της Ευρωζώνης και όλως ειδικότερα της Γερμανίας, της οποίας οι απώλειες, σε περίπτωση εξόδου από το ευρώ χώρας-μέλους της, ενδέχεται να αγγίξουν το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ – σύμφωνα με σχετικές εκτιμήσεις.
Το πρόβλημα «δραχμή» – όπως το έθεσα πολλές φορές ως τώρα – δεν είναι μια ανέμελη και εύκολη επιλογή, γιατί ασφαλώς συνδέεται με δυσκολίες, Ωστόσο, το πρόβλημα είναι συγκριτικό, ανάμεσα στο πλήρες αδιέξοδο και στη σίγουρη καταστροφή της χώρας, αν παραμείνουμε με Μνημόνια και τρόικες- που επίσημα πια μας λένε ότι δεν τελειώνουμε αύριο, αλλά αφού καλύψουμε το 75% του χρέους μας, που είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ- από τη μια πλευρά και στην επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα που περιέχει ελπίδα. Γιατί, ναι, με κυρίαρχο εθνικό -έστω και ασθενές- νόμισμα μπορούμε να επιτύχουμε πάρα πολλά, που τώρα είναι εκτός των δυνατοτήτων μας. Ανάμεσα σε άλλα, ανάπτυξη με ελεγχόμενο πληθωρισμό, πληρωμή του χρέους σε δραχμές, αναδιανομή του εισοδήματος, αλλά και αποφυγή του ξεπουλήματος της Ελλάδας.
Είναι βέβαιο ότι όσοι φέρνουν την καταστροφή στο άκουσμα της δραχμής, ασφαλώς έχουν περισσότερες γνώσεις οικονομίας από τα συνήθως ανόητα επιχειρήματα, που προβάλλουν εναντίον, αλλά κινούνται προφανώς από δεσμεύσεις και συμφέροντα, που δεν εξυπηρετούνται από τη δραχμή….όπως π.χ, η κυρία Χριστίνα Λαγκάρντ ομολόγησε, πρόσφατα, με απύθμενο κυνισμό ότι «η αναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους έπρεπε να γίνει ενωρίτερα, για να έχει θετικά αποτελέσματα, αλλά τότε θα κινδύνευε να επεκταθεί το κακό και στην υπόλοιπη Ευρώπη του Νότου»…..έτσι, λοιπόν, δεν τρέχει τίποτε που θυσιάστηκε ουσιαστικά η Ελλάδα!!!
Καθώς φθάσαμε στο πλήρες αδιέξοδο με τα Μνημόνια κλπ, από δω και μπρος ολοένα περισσότεροι Έλληνες θα στρέφονται προς τη δραχμή ως τη μοναδική λύση στο άλλως άλυτο πρόβλημά μας….και παράλληλα θα πολλαπλασιάζονται οι φωνές και τα άρθρα που θα μας τρομοκρατούν, σχετικά με τη δραχμή. Είναι χρήσιμο να το συνειδητοποιήσουμε, για να είμαστε σε θέση να αποφασίσουμε αυτό που συμφέρει στην Ελλάδα και στους Έλληνες, έστω κι αν δεν είναι ευχάριστο για την Ευρωζώνη.
Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη*
* Πρώην Πρύτανης Πανεπιστημίου Μακεδονίας και Πρόεδρος του ιδρύματος “Δημήτρης και Μαρία Δελιβάνη”. Το δημοσιευμένο έργο της, στα ελληνικά, γαλλικά και αγγλικά ανέρχεται σε 43 συγγράμματα, μονογραφίες, έρευνες και σε 570 άρθρα, συνεντεύξεις, απόψεις, και τιμήθηκε με πρώτα βραβεία, επαίνους και βιβλιοκρισίες.
liberty-news.gr
One Comment
aris
Τώρα θα τα βάλουμε και με Πρυτάνεις!
Το ρεζουμέ του άρθρου της είναι:
… « ανάπτυξη με ελεγχόμενο πληθωρισμό, πληρωμή του χρέους σε δραχμές, αναδιανομή του εισοδήματος, αλλά και αποφυγή του ξεπουλήματος της Ελλάδας».
Τώρα στέκει η γυναίκα ή όχι?
Άμα γυρίσουμε απλά στη δραχμή θα μας δανειοδοτεί η Ε.Ε.?
Πληρώνει τώρα με δικά της λεφτά η Ελλάδα τα χρέη, ή με τα δανεικά ευρώ?
Από πού κι ως που, με το ζόρι έχουμε φτάσει (αν έχουμε) έξοδα έσοδα κράτους πάτσι – πόστα που λένε.
Μετά τα χρωστούμενα θα τα πληρώνουμε σε είδος? ( και τώρα βέβαια εκεί το πάμε σιγά – σιγά, αλλά υπάρχει και μια μικρή διαφορά).
Στάση πληρωμών δανείων, επιστροφή στη δραχμή τη κατάλληλη στιγμή και ο Άγιος να βάλει το χέρι του το καταλαβαίνω θα τραβιόμαστε εμείς, αλλά θα τραβιούνται και οι διάφοροι κατά καιρούς οικονομικοί και μη «καλοί» μας σύμμαχοι.
Μικρό κράτος ήμαστε και πρέπει να παίζουμε έξυπνα μπάλα γνωρίζοντας τα ευαίσθητα σημεία των αντιπάλων και φυσικά με μη ξεπουλημένους αρχηγούς.
Αλλιώς πως?
Πριν μισό μήνα γιορτάζαμε το ΟΧΙ στους Γερμανούς και σήμερα κάναμε πορεία βρίζοντας την Αμερικανική πρεσβεία.
Με άλλα λόγια ευχαριστημένοι από όλους ήμαστε!!
Γυρίζοντας στη δραχμή κάπου πρέπει να αποκτήσουμε πλάτες, έχει κανείς εμπιστοσύνη σε καμιά υπερδύναμη?
Μήπως βλέπει η Πρύτανης την Ελλάδα Νέα Ζηλανδία εκεί στην άκρη του κόσμου, μήπως Νέα Κούβα, μήπως Λιβύη με το λάβαρο της πετυχημένης Αραβικής Άνοιξης?
Αυτοί οι γραμματιζούμενοι αμφιβάλω αν είχαν ποτέ καιρό να δούν τη πραγματική ζωή γύρω τους.
Κάποτε ένας πατριώτης μας μεγαλογιατρός καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθήνας μιλώντας σε αμφιθέατρο στους πρωτοετείς είπε:
Φτάστε όπου θέλετε, πετύχετε σε όποια ειδικότητα θέλετε, μην απομακρυνθείτε από τη ζωή, από τη καθημερινότητα, από τη πραγματικότητα κάτι που δυστυχώς εγώ αργά το κατάλαβα.
Και πράγματι η ιδιωτική του ζωή δεν ήταν και τόσο πετυχημένη.
Τους τίτλους σπουδών λοιπόν να τους λαβαίνετε υπόψη, αλλά και να μη τους λαβαίνετε αν δεν έχετε εμπειρία του ατόμου που τους έχει.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.