του: διονύση μανιά του διομήδη
φίλε καλημέρα
θα το ψάξω το ερντογάν με πούτιν, αλλά θα ήθελα να πω δυο κουβέντες για το προηγούμενο.
έστω ότι πας σ ένα παπά και του λες
– παπά μου, μου πονεί το χέρι, κι ο παπάς
– και τι μου το λες εμένα, πήενε σ ένα γιατρό.
αντί όμως να του πεις ότι σου πονεί το χέρι ή τα γόνατα, ο ακούντικας, η σφαή, η νεφραμιά μου κλπ του λες τ αρχ… μου, τι θα σου πει ο παπάς;
– πήενε στον έξ απο δώ κολασμένε (που λέει κι ο μοναχός ποιμένας).
οι καλοί μας οι εβραίοι, που λες φίλε, εβάζανε το μαγκούφη το θεό κι έριχνε φωτιά στα σόδομα και γόμορα, χωρίς καν να τον ρωτάνε, γιατί κάνανε την ακόλαστη πράξη τα γομάρια οι γομόριοι.
μα τώρα τι κουβεντιάζουμε; παιδάκια είμαστε.
αν οι παπάδες δεν θεωρούσαν αμαρτία και μόνο την αναφορά σε κάποιο από τα γεννητικά όργανα, θα χάνανε την δουλεία τους.
άντε να ξαναοργανόσουνε το επάγγελμα.
εμείς τι κάνουμε; μήπως μας καλαρέσει; (στο σκατά στα μούτρα μας αναφέρομαι)
2 Comments
aris
Έ αφού θες συνέχεια να σε αρωτήσω και εγώ κάτι?
Τον άνθρωπο τον έφτιασε ο Θεός ή όχι?
Δε πιστεύω να υπάρχει χριστιανός που να πιστεύει ότι τον έφτιασε σε συνεργασία με το διάολο?
Έ λοιπόνε πήαινε να κοιτάξεις τα τάματα που κρεμάνε τσι εικόνες και μετά θα σε αρωτήσω να μου πείς άμα βρήκες κάποια κομμάτια από το σώμα μας. Εφκειό δε το έχω καταλάβει ποτέ για δε υπάρχουνε.
Μια φορά ανέβαινα εκείνο το μεγάλο παζάρι μπροστά από τη Παναγία τσή Τήνου.
Με επρήξανε τα κοράκια κάνα τάμα, κάνα χέρι, κάνα πόδι, κάνα κεφάλι?
Τα πήρα και εγώ και λέω σε ένανε κάνα τέτοιο έχεις?
Μούγκα ο δικός σου.
Γι΄αυτό λέω ότι τεμπελάκος μου φαίνεται ο Πάνσοφος, για δε βουτάει το βούρδουλα όπως παλιά να μην αφήσει τίποτις?
Μη κρίνεις για να μη κριθείς θα μου πεί κάποιος!
Έ το πολύ – πολύ να με κρίνει περισσότερο τεμπέλη εμένανε.
Θα γλυτώσω και τσι αγγαρείες!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα.
Konstantinos Ntokos
Την απόκρυψη και την καταφυγή από τον πανικό και τον φόβο του θανάτου ο άνθρωπος την εβάφτισε θεούς και θρησκείες. Και ζωή μετά θάνατο. Προπαντός αυτό.
Η πίστη στη ζωή μετά θάνατο είναι το σύστημα ανάρτησης, είναι η ραχοκοκαλιά όλων των θρησκειών.
Βρες μου μια θρησκεία, που ο ιδρυτής της να μην εστερέωσε το οικοδόμημά της απάνου στην θεμέλια πέτρα της πίστης για μια ζωή μετά θάνατο, κι εγώ θα σου δείξω πως η θρησκεία αυτή δεν έχει οπαδό ούτε τον ίδιο τον ιδρυτή της.
Δε μιλώ για το Βούδα. Γιατί η νιρβάνα είναι εγκατάλειψη, δεν είναι περηφάνεια.
Με τους θεούς και τις θρησκείες ευρήκαν το δρόμο τους, κι εμπήκαν στο δρόμο τους όλα τα λερωμένα και τ’άπλυτα της ιστορίας.
Ιερατείο, συναγωγή, κατήχηση.
Το αφιόνι, η παράκρουση, ο φανατισμός.Το θεολογικό μίσος, το odium theologicum.
Και από κοντά η δυσειδής μορφή και η δυσώδης σάρκα όλων αυτών των λειτουργημάτων.
Το κηφηναριό δηλαδή και η παρασίτιση.Οι ομφαλοσκόποι, οι θεόπτες, οι δαιμονόβλαβοι και οι δαιμονοκρουσμένοι.
Απόσπασμα από την Γκέμμα του Δημήτρη Λιαντίνη