κύριο άρθρο
Πέρασαν 33 χρόνια από τη δολοφονία του Τζον Λένον, τη νύχτα της 8ης προς 9η Δεκεμβρίου 1980, στη Νέα Υόρκη. Πυροβολήθηκε έξω από το σπίτι του, μπροστά στα μάτια της γυναίκας του, στην οποία απηύθυνε τον τελευταίο λόγο ξεψυχώντας, που ήταν μόνο μια λέξη: «Γιατί;». Εως την ύστατη στιγμή του ιερού χρόνου ο άνθρωπος αυτός δεν σταμάτησε να αναρωτιέται. Ακόμη και για το θάνατό του. Για τη φονική επίθεση εναντίον του.
Σε αυτά τα χρόνια, που μεσολαβούν από το 1980, ο κόσμος άλλαξε. Ο Λένον, ένας ιδιοφυής, που ποτέ δεν ξέχασε ότι κατάγεται από την εργατική τάξη, είχε συλλάβει τις αλλαγές που συντελούνταν, είχε αναγνώσει τα όσα θα ακολουθούσαν, καταγράφοντας όσα έβλεπε σε ένα τραγούδι που σήμερα αποκτά προφητικές διαστάσεις
Στο Nobody told me (there’d be days like these) – «Κανείς δεν μου είπε ότι θα έλθουν τέτοιες μέρες», ο Λένον περιέγραφε με απλές λέξεις, 33 χρόνια πριν, τις καταστάσεις και το αίσθημα αυτών που τώρα μας πνίγουν. Οσων ζούμε σήμερα στο δυτικό κόσμο.
Την επέλαση του ατομικισμού και του ναρκισσισμού στις κοινωνίες, τον καταναλωτισμό μαζί με την ασημαντολαλιά και την αδιαφορία, που κατευθύνονται μαζικά στο δημόσιο χώρο, μέσω των social διαύλων, από άτομα που έχουν χάσει την ιερότητα του ανθρώπινου προσώπου. Την άνοδο του νεοναζισμού. «Everybody’s talking and no one says a word/Everybody’s making love and no one really cares/ There’s Nazis in the bathroom just below the stairs».
Το 2013 όλοι μιλούν. Και γράφουν. Πόσοι όμως από αυτούς έχουν πράγματι κάτι σημαντικό να πουν; Και πάνω από όλα, ποιοι από αυτούς γίνονται επικίνδυνοι για την εξουσία;
Λένε πως ο Τζον Λένον ήταν οραματιστής. Λένε τη μισή αλήθεια. Διότι δεν μπορείς να λέγεσαι άνθρωπος αν δεν έχεις όραμα για μια πιο δίκαιη κοινωνία, αν δεν νοιάζεσαι για όσα συμβαίνουν γύρω σου. Ο Λένον ήταν πραγματικός άνθρωπος. Δεν την πάτησε από τη δόξα και τον πλούτο, όπως την έπαθε ο Elvis.
Εγινε σοφότερος στην πορεία της ζωής του, όπως δηλαδή πρέπει να είναι η διαδρομή του ανθρώπου πάνω σε αυτόν τον κόσμο, φθάνοντας, μόλις στα 40 του χρόνια, στο ίδιο συμπέρασμα που είχε καταλήξει ο μέγας Σωκράτης. «The more that Ι see the less that Ι know for sure». Με άλλα λόγια «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα».
Ο Λένον ανήκε σε μια γενιά καλλιτεχνών που ήταν ταλαντούχοι και επικίνδυνοι για το σύστημα. Γι’ αυτό και κυνηγήθηκε άγρια από το FBI. Γι’ αυτό και σήμερα η απουσία του είναι αισθητή στην υφήλιο, που παρακολουθεί αμήχανη και μουδιασμένη την προέλαση των νέων ολοκληρωτισμών σε βάρος της Δημοκρατίας όπως τη γνωρίσαμε, της αξιοπρέπειας και των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013
John Lennon- Nobody Told Me
Everybody’s talking and no one says a word
Everybody’s making love and no one really cares
There’s nazis in the bathroom just below the stairs.
Always something happening and nothing going on
There’s always something happening cooking and nothing in the pot
They’re starving back in China so finish what you got.
They’re starving back in China so finish what you got.
Nobody told me there’d be days like these
Nobody told me there’d be days like these
Nobody told me there’d be days like these
Strange days indeed
strange days indeed.
Everybody’s runnin’ and no one makes a move
Everyone’s a winner
and no one seems to lose.
There’s a little yellow idol to the north of Katmandu.
Everybody’s flying and no one leaves the ground
Everybody’s crying and no one makes a sound.
There’s a place for us in movies you just gotta stay around.
Nobody told me there’d be days like these
Nobody told me there’d be days like these
Nobody told me there’d be days like these
Strange days indeed
most peculiar
Mama.
Everybody’s smoking and no one’s getting high
Everybody’s flying and never touch the sky
There’s Ufo’s over New York and I ain’t too surprised.
Nobody told me there’d be days like these
Nobody told me there’d be days like these
Nobody told me there’d be days like these
Strange days indeed
most peculiar. Mama.
διονύσης.δ.μανιάς
One Comment
aris
Ο υποτίθεται πολιτισμένος άνθρωπος σήμερα έχει γνώση της «πληγής» του.
Έχει γνώση ότι πρέπει να την επουλώσει.
Έχει γνώση ότι αν τη ξύνει θα γίνεται χειρότερη.
Και όμως τη ξύνει σαν αλκοολικός που γνωρίζει ότι το οινόπνευμα τον στέλνει στο τάφο και όμως πίνει.
Αυτό πως γίνεται φίλε?
Φταίει μόνο η προπαγάνδα?
Δε μου φτάνει μόνο αυτή η εξήγηση…
Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι ο άνθρωπος έγινε σοφότερος αλλά τελείως θεωρητικός, μαθαίνει πως αρμέγουνε το γάλα αλλά δε μπορεί να πλησιάσει τη κατσίκα γιατί τονε ενοχλεί η τραγίλα.
Μαθαίνει και κατανοεί με άλλα λόγια πως πρέπει να βοηθάει τον πεινασμένο αλλά δε μπορεί να τον πλησιάσει γιατί βρωμάνε τα χνώτα του, γιατί δεν κατάλαβε ποτέ τι σημαίνει ακριβώς το «βρωμάνε τα χνώτα του πεινασμένου» αν και το διάβασε.
Πρέπει μαζί με το διάβασμα να υπάρχει και η «μυρουδιά».
Άμα αυτό δε γίνει κατορθωτό να χέσω τη μόρφωση και τη σοφία.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.