Πρώτον, η ενίσχυση της παρουσίας του Αλέξη Τσίπρα στον ευρωπαϊκό χώρο. Δεύτερον, η εξέλιξη της έρευνας από την Troika Report του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η εξακρίβωση των συνθηκών υπό τις οποίες η Ελλάδα οδηγήθηκε σε διεθνή εποπτεία
Του ΣΠΥΡΟΥ ΚΑΡΑΛΗ
Σε δύο σημεία επικεντρώνει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις ευρωεκλογές, τα οποία αξιολογούνται ως κρίσιμα στο δρόμο προς την τελική επικράτηση, την ώρα που στις δημοσκοπήσεις αρχίζει να καταγράφεται καθίζηση της κυβερνητικής δύναμης και αξιοπιστίας.
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά βλέπει στον Αλέξη Τσίπρα έναν νέο, πολλά υποσχόμενο ηγέτη
Το πρώτο συνδέεται με την ενίσχυση της παρουσίας του Αλέξη Τσίπρα στον ευρωπαϊκό χώρο, εκεί δηλαδή όπου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπερτερεί εμφανώς έναντι του Αντώνη Σαμαρά, και το δεύτερο με την εξέλιξη της έρευνας από την Troika Report του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την εξακρίβωση των συνθηκών υπό τις οποίες η Ελλάδα οδηγήθηκε σε διεθνή εποπτεία.
Η έρευνα, που αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί τον Μάρτιο και το προσχέδιο του πορίσματός της στα τέλη του Ιανουαρίου, φέρνει σε άκρως απολογητική θέση προσωπικά τον Αντώνη Σαμαρά, καλώντας τον να απαντήσει σε σειρά καίριων πολιτικών ζητημάτων – στην ουσία πρόκειται για τα ίδια ερωτήματα που θέτουν αντιμνημονιακές δυνάμεις στην Ελλάδα και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη ξεκινά σε λίγο η προεκλογική καμπάνια της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην οποία συμπεριλαμβάνεται η υπογραφή ενός κειμένου υποστήριξης του Αλέξη Τσίπρα από προσωπικότητες κύρους της πολιτικής, της κοινωνίας, των επιστημών και του πολιτισμού. Ενα γεγονός ακόμη που πιστοποιεί ότι ο Αλέξης Τσίπρας με το υψηλό ποσοστό εκλογής (84%) στη Μαδρίτη παγιώνεται ως το πρόσωπο εκείνο στο οποίο η Ευρωπαϊκή Αριστερά βλέπει έναν νέο και πολλά υποσχόμενο ηγέτη, προερχόμενο από την Ελλάδα που δέχτηκε όσο καμία άλλη χώρα τη νεοφιλελεύθερη λιτότητα, έτοιμο να πρωτοστατήσει σε μια κρίσιμη πολιτική μάχη για την επαναθεμελίωση της κοινωνικής Ευρώπης. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας που αποκτά η φυσιογνωμία του κόμματος, δικαιώνεται διότι σε αυτή την αναγνώριση καταρρέει το βασικό επιχείρημα των κυβερνητικών κύκλων και μηχανισμών, ότι ο Αλέξης Τσίπρας θεωρείται persona non grata στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και συνεπώς αναξιόπιστος έως επικίνδυνος να κυβερνήσει.
Αυτά σε μια συγκυρία διόλου ευνοϊκή για το διεθνές προφίλ του πρωθυπουργού, που δέχεται συνεχή πλήγματα από το εξωτερικό, πότε με τις προκλητικά σύντομες σε διάρκεια συναντήσεις που του αφιερώνει η Ανγκελα Μέρκελ όταν τον βλέπει και πότε από άλλες αφορμές, σαν την πρόσφατη ομολογία της Γερμανίδας καγκελαρίου, που με δόση καταφρόνησης στις μνημονιακές ηγεσίες είπε ότι αν η Ελλάδα είχε αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, συνολικά το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα είχε καταρρεύσει. Επιβεβαιώνοντας έτσι η κ. Μέρκελ τη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, που από την περίοδο του Καστελόριζου αναφέρεται στην παντελή απουσία διαπραγμάτευσης από την ελληνική πλευρά στις επαφές με την τρόικα, προκειμένου να υποστηρίξει ότι η χώρα θα ωφεληθεί από μια κυβέρνηση της Αριστεράς προετοιμασμένη για σκληρή σύγκρουση με τους δανειστές.
Εξηγήστε, κ. Σαμαρά
«Γιατί η χώρα σας αποφάσισε να υποβάλει αίτημα για οικονομικό πρόγραμμα διάσωσης;»
Το ερώτημα που θέτει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τις συνθήκες υπό τις οποίες η χώρα μπήκε στο μηχανισμό της διεθνούς εποπτείας φέρνει την κυβέρνηση σε αμήχανη θέση, καθώς ο πρωθυπουργός αλλά και ο υπουργός Οικονομικών καλούνται να απαντήσουν στις ευθείες ερωτήσεις που θέτουν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που φθάνουν την Τετάρτη στην Αθήνα.
Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και οι απαντήσεις θα δουν το φώς της δημοσιότητας και ως εκ τούτου ανοίγει έστω μέσω Βρυξελλών η συζήτηση για ένα θέμα για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ζητήσει τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Επιπλέον τα ερωτήματα της Troika Report φέρνουν τον Αντώνη Σαμαρά αντιμέτωπο με τον αντιμνημονιακό του εαυτό, προ φυσικά του Ιουνίου 2012, όταν ο νυν πρωθυπουργός κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση για τη μνημονιακή πολιτική που εφάρμοζε.
Δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά, θα χρειαστεί να απαντήσει σε όλα όσα θα ήθελε να αποφύγει: «Γιατί η χώρα σας αποφάσισε να υποβάλει αίτημα για οικονομικό πρόγραμμα διάσωσης;», «Σε πόσες περιπτώσεις οι παρεμβάσεις στους εθνικούς νόμους της χώρας σας δημιούργησαν ερωτήματα για τη νομιμότητα των αποφάσεων που έφερε το Μνημόνιο;», «Είστε ικανοποιημένοι με τους στόχους και τα αποτελέσματα του προγράμματος στη χώρα σας;», «Πιστεύετε πως όλα τα δημοσιονομικά μέτρα και οι διαρθρωτικές αλλαγές μοιράστηκαν δίκαια ανάμεσα στους πολίτες; Παρακαλώ, εξηγήστε».
Η δύσκολη θέση του Αντώνη Σαμαρά είναι πρόδηλη και για έναν ακόμη λόγο. Διότι την ώρα που παραμένει ανοιχτή η διαπραγμάτευση με την τρόικα, ο πρωθυπουργός πρέπει να απαντήσει και στο εξής ερώτημα: «Παρακαλώ, περιγράψτε την ποιότητα της συνεργασίας ανάμεσα στις αρχές και τους εκπροσώπους της τρόικας στη χώρα σας». Που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να επιλέξει είτε κριτική στη συμπεριφορά των τροϊκανών είτε να εκτεθεί πολιτικά στο εσωτερικό της χώρας, εάν δεν καταγγείλει επισήμως τις πιέσεις που προβάλλει η κυβέρνηση ότι δέχεται για να εφαρμόσει πολιτικές με τις οποίες φέρεται να διαφωνεί. Με άλλα λόγια, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για τον πρωθυπουργό, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει το διασκελισμό του αυξάνοντας τη διαφορά από το κυβερνητικό κόμμα, με το ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών να γίνεται όλο και πιο πιθανό εντός του έτους.
Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014