Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
Γύρισε ο χρόνος δίχως να αλλάξει φυσικά σελίδα στις ζωές μας. Βρισκόμαστε σε μια διαρκή εκκρεμότητα, που αρχίζει να γιγαντώνεται, να γίνεται ανυπόφορη. Τι θα γίνει τελικά; Που θα καταλήξει αυτή η περιπέτεια; Υπάρχει ελπίδα; Πως θα συνεχίσουμε; Ξέρει κανείς που βαδίζουμε; Στα ερωτήματα αυτά έπρεπε να έχει απαντήσει το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αντ’ αυτού όλοι αγωνίζονται στο να μην απαντήσουν. Όλοι προτιμούν τις κορώνες , τους λαϊκισμούς, όλοι επενδύουν στο θυμικό των ψηφοφόρων κι όχι στη λογική τους. Έτσι η απάντηση γίνεται περιπλοκότερη. Ο φτωχός, ο άνεργος, ο υπερφορολογημένος, ο εν τέλει αδικημένος πολίτης πρέπει να προσφύγει σε μια κομματική στέγη για να πάρει το γιατρικό του: μιαν αναπάντητη απάντηση!
Στην Ελλάδα γκρεμίστηκαν οι μισθοί , οι συντάξεις, οι βεβαιότητες, όλα εκτός από την κομματοκρατία!
εστάλει από: konstantinos ntokos
