Το κέρατό σας το τράγιο θα απαντούσα στο παρακάτω συμπέρασμα:
«Εμείς οι Έλληνες, των πρώτων δεκαετιών του 21ου αιώνα -μικροί, ήσυχοι και αόρατοι- την ήττα μας πολεμήσαμε. Και ήμασταν άριστοι στρατιώτες.».
Πως, με τη λογική του προλόγου που βρίσκετε στο μυαλό σας όπως οι ίδιοι αναφέρετε αξιοθρήνητοι?
«Πάλι θα χάσουμε. Το προαίσθημα της ήττας είναι το πρώτο που έρχεται πριν η ίδια η ήττα μπει θριαμβεύτρια στην αλωμένη πόλη.»?Άντε ρε ρουφήχτε το αυγό σας, πηγαίνετε το σκυλάκι βόλτα και σκουπίστε τα σκατά του με το μαντιλάκι και μετά και το πισινό του.
Και όταν κάνετε οικογένεια φορτώστε στους γονείς σας τα παιδιά σας να τα ξεσκατίζουν.
Η Τρίτη γενιά ήσαστε, όπως στις επιχειρήσεις που η πρώτη γενιά δημιουργεί, η δεύτερη διατηρεί και η τρίτη τις διαλάει!
Και δε φταίτε εσείς για την ασχετίλα και την αδιαφορία σας, αλλά εμείς οι μαλάκες, η δεύτερη γενιά δηλαδή.
Κοπανατζήδες, καλοπερασάκηδες και ωχαδερφιστές είστε, έτσι σας φτιάξαμε εμείς, έτσι σας έφτιαξε το σύστημα που το γνωρίζει πολύ καλά, σας εκμεταλλεύεται και μαζί με σας σαν νεολαία όλους τους πρίν.
Η ευθύνη της δεύτερης γενιάς (ημών δηλαδή) τεράστια γιατί δε σας μάθαμε τι σημαίνει ζωή μια
και καβαλήσαμε το καλάμι και δε δεχτήκαμε ότι η μάνα μας βούταγε το αλέτρι και όργωνε με το άλογο το χωράφι για να μας μεγαλώσει και να μας σπουδάσει.
Μερτσέντες και αλέτρι βλέπεις δεν συνδυάζονται, χαλάει το πρεστίζ.
Κανείς δε σας έμαθε πώς να υπερασπίζεστε και να διαφυλάττετε αυτά που βρήκατε.
Γίναμε δάσκαλοι, καθηγητάδες, πανεπιστημιακοί, και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει τη φιλοσοφία της ζωής στους επόμενους γιατί ντρεπόμασταν να πούμε ότι περιμέναμε το Πάσχα για να μας πάρει ο πατέρας μας ένα κιλό ντομάτες να τις ζίψουμε απάνω στο ψωμί μόνο και μόνο για να πάρουμε λίγη γεύση ντομάτας.
Δεν ταίριαζε και αυτό με το πρεστίζ του τζιπάτου που οδηγεί στο δρόμο και πρέπει πάντα να σε προσπερνά γιατί είναι ψηλότερο από τα άλλα.
Κατεβείτε τώρα στα κινήματα τύπου «επανάσταση τση κατσαρόλας» να κάνει και το χαβαλέ του και το σύστημα και μη ξεχάσετε να πάρετε μαζί τα σκυλάκια και τα κινητά σας μη χάσετε το δρόμο, ή ανησυχήσει η μαμά. (Άλλες πυροβολημένες και αυτές αλλά δεν ήρτε ακόμα η ώρα τους, το αφήνω για αργότερα μια και κάνουν πολύ καλή δουλειά στους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, και συμβουλεύουν τους φαντάρους μας, ως έχουσες εμπειρίες επί παντός επιστητού χα χα χα).
Μια πουστερλέ διαλυμένη κοινωνία είμαστε που δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε ούτε τη εύρυθμη λειτουργία του Δήμου μας, άντε του χωριού μας και ξαφνικά αρεσκόμαστε στην ιδέα της επανάστασης των λαών. Μα και αυτό να γίνει, αν δεν γνωρίζεις που πάνε τα τέσσερα άλλοι θα την κάνουν για σένα και θα είναι οι ίδιοι οι πρίν με τα ρούχα φορεμένα ανάποδα.
Ξεκινήστε από τα πιο εύκολα ρε λεβέντες γιατί μπάνιο μαθαίνεις στα ρηχά πρώτα, να πατώνεις που λένε, γιατί άμα πέσεις κατ΄ ευθείαν στα άπατα θα βγάλει ο κώλος σου μπουρμπουλήθρες που έλεε η νόνα μου.
Αυτά είχα να πω, το γνωρίζω πως δεν αρέσουν, δεν έχω μάθει να χαϊδεύω όμως αυτιά, δε μπορώ να ακούω άλλο μαλακίες και βρίστε με αν το νομίζετε σωστό όσο θέλετε, όποιοι θέλετε.
Το βρίσιμο και το γράσο στα μάτια σε βγάζει από τα αδιέξοδα, όπως και η ευχή «υγεία και μαλακία» είναι ο τέλειος συνδυασμός για την απόλυτη ευτυχία.
Όλοι στο όνειρο ζούμε της ψευτιάς και της βιτρίνας, πρώτοι στα δικαιώματα και τελευταίοι στις υποχρεώσεις και για τους θρήσκους ευτυχισμένοι και ήσυχοι που άλλοι πρόλαβαν και σταυρώσανε το Χριστό γιατί και εμείς καρφιά και σφυρί κρατάαμε στο χέρι, γλυτώσαμε.
Ευτυχείτε μεσ΄τη δυστυχία σας αδέλφια.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
σχόλιο – απάντηση στο “ύψωμα ελλάδα”
