Εκτός από τα ορατά και μη ορατά καρκινώματα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα για τους πολίτες και την κοινωνία είναι οι απολιτίκ πολίτες.
Απολιτίκ πολίτες χαρακτηρίζουν εκείνους τους πολίτες που γενικώς δεν ασχολούνται με τα πολιτικά κοινά είτε είναι μπολιασμένοι από μικρές ηλικίες όχι με πολιτικές ιδέες, αλλά με παραστάσεις και ιδεοληψίες που τους έχουν μεταφέρει οι γονείς τους ή οι παππούδες τους. Απόψεις όπως ότι ο Ελ. Βενιζέλος ήταν μεγάλος δημοκράτης, ότι ο παλαιός Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ο «γέρος της δημοκρατίας», ότι οι δεξιοί πολιτικοί είναι βαθιά χριστιανοί και πατριώτες και άλλα τέτοια χαριτωμένα έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και έχουν ποτίσει μυαλά τα οποία είναι δύσκολο να εξαλειφθούν. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν ο εμπνευστής του περίφημου ιδιώνυμου νόμου «Περί μέτρων προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών», το οποίο στρεφόταν άμεσα εναντίον της Αριστεράς και λίγο πριν φύγει από τη ζωή αναφώνησε ζήτω ο βασιλιάς. Ο κύριος υπεύθυνος για το αιματοκύλισμα της Αθήνας στα Δεκεμβριανά και την έναρξη του εμφυλίου πολέμου ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο οποίος κάλεσε για βοήθεια τους Βρετανούς και αιματοκύλισαν την Αθήνα από το φόβο μήπως μετά την αποχώρηση των Γερμανών φασιστών επικρατήσουν οι αριστερές δυνάμεις για τη διακυβέρνηση της χώρας. Από την άλλη, οι δεξιές κυβερνήσεις στη μετακατοχική εποχή έστειλαν χιλιάδες ανθρώπους στα ξερονήσια και έστησαν έκτακτα στρατοδικεία, καταδικάζοντας ως κατάσκοπους ανθρώπους που είχαν άλλες ιδέες και που πολέμησαν -μη λογαριάζοντας τη ζωή τους- τον κατακτητή.
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Είναι κακό να είναι κάποιος απολιτίκ, διότι κατ’ αρχάς δεν είναι ενεργός πολίτης και μπορεί εύκολα να γίνει υποχείριο κάθε είδους προπαγάνδας. Για τις εκλογές τον Μάιο έχει στηθεί ένα ξέφρενο παιχνίδι προπαγάνδας, το οποίο κινείται εναντίον του καινούργιου που έρχεται και υποθάλπει το παλαιό καθεστώς. Δημοσκοπήσεις, λασπολογία, κινήσεις των 58, το κίνημα της ελιάς και τα ποτάμια. Για να σκεφτούμε καλύτερα. Γίνεται κατήγορος να είναι αυτό το πολιτικό σύστημα που κυβερνά από ιδρύσεως αυτού του νεοελληνικού κράτους; Η Αριστερά πώς γίνεται να είναι υπόλογη, όταν ποτέ οι αποφάσεις της δεν έκριναν το μέλλον αυτού του τόπου; Πώς γίνεται να δικάζεις και να καταδικάζεις κάτι το οποίο δεν γνωρίζεις;
Τα απολιτίκ ποτάμια, οι κινήσεις των 58 και της ελιάς (παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ) έρχονται για να υφαρπάξουν την ψήφο μας για να παραμείνει η κατάσταση ως έχει. Θέλουν ακόμη μια φορά να σε πιάσουν κορόιδο, όπως λέμε εμείς ο λαός. Και τι σημαίνει αυτό; Υγεία και Παιδεία να απουσιάζουν, παραμονή στην επίβλεψη των μνημονίων, κατεστραμμένα εργασιακά δικαιώματα, κατεστραμμένα ασφαλιστηκά ταμεία, και εξυπηρέτηση των ίδιων συμφερόντων, όπως του ΔΟΛ, του Ακτορα και των ξένων επενδύσεων που έρχονται για να σε πάρουν στη δούλεψή τους, αφού πρώτα σε έχουν στοιβάξει στα αζήτητα των 1.600.000 ανέργων. Ολα αυτά γιατί; Γιατί δεν συμφέρει κανέναν να αλλάξει η σημερινή κατάσταση. Ούτε τη συγκυβέρνηση συμφέρει ούτε τους δικούς επιχειρηματίες ούτε τις Βρυξέλλες ούτε τα εγχώρια παπαγαλάκια. Και όλα αυτά γίνονται για να επηρεάσουν εσένα, γιατί έρχονται οι εκλογές και ήρθε η ώρα να πάρεις από τα χέρια τους την τύχη της ζωής σου και να τη δώσεις εκεί που της πρέπει.
Για να καταλάβεις όλα τα παραπάνω όμως δεν χρειάζεται να ακούσεις εμένα και τον κάθε «εμένα». Πρέπει να ενδιαφερθείς για το τι έγινε και το τι θα γίνει γύρω σου. Πρέπει να διαβάσεις, να μάθεις, να συζητήσεις, να συμετάσχεις. Η τηλεόραση, αν δεν το ξέρεις, σ’ το λέω εγώ, ελέγχεται όπως και οι εφημερίδες και μαζί τους ελέγχεσαι και εσύ. Τη λύση δεν γίνεται και δεν θέλουν να σ’ την προσφέρουν ως έτοιμη μασημένη τροφή.