Το 1840 στο Λονδίνο λαμβάνει χώρα μιά διεθνής έκθεση τέχνης.όπως είναι φυσικό ,μαζεύονται εκεί,εκτός απο τούς καλλιτέχνες,που εκθέτουν τα έργα τους,και όλοι οι ισχυροί του κόσμου,ανέκαθεν άλλωστε η ελίτ της εξουσίας,ενδιαφερόνταν για τα τεκταινόμενα στον χώρο της τέχνης.
Ανάμεσα στα αξιοζήλευτα εκθέματα των εικαστικών,την προσοχή του κοινού ειδηκευμένου και ανειδήκευτου,τραβά ένας πίνακας ζωγραφικής(παρατείθεται πλάϊ) ,τόσο για την φόρμα του,όσο και για το θέμα του,το έργο αυτό είναι δημιούργημα ενός ζωγράφου με το όνομα Joseph Mallord William Turner,τίτλος του έργου είναι:”το πλοίο των σκλάβων”με αυτο το έργο του ο Turner ήθελε να καταδικάσει την δουλεία,η οποία εκείνη την εποχή βρισκόνταν σε άνθιση στην Αμερική,αναπαριστώντας μεσω της τέχνης του,ένα ιστορικό γεγονός το οποίο είχε συμβεί 60 χρόνια πριν και κατα το οποίο,η Βρεττανική Αυτοκρατορία εξέφραζε την άποψή της για την αξιοπρέπεια και την ζωή συναθρώπων μας,ρίχνοντας στα γεμάτα καρχαρίες νερά της καραϊβικής 132 Αφρικανούς άνδρες και γυναίκες.
Ο Turner με αυτήν του την πράξη,πέταξε στα σκουπίδια μια προσωπική πετυχημένη,μέχρι τότε σταδιοδρομία,στρέφοντας εναντίον του ολο το τότε κατεστημένο του χώρου του,προεξαρχόντων των κρητικών της τέχνης καθώς και των ισχυρών της εποχής μαικήνων,όπως και σωρεία συναδέλφων του..έκανε όμως αυτο που πίστευε χωρίς υπολογισμούς και μεψμημοιρίες και απέδειξε για αλλη μια φορά την δύναμη της τέχνης οταν αυτή βρίσκεται στο κέντρο της ζωής,χαρίζοντάς μας συγχρόνως ενα καταπληκτικό έργο απο όλες τις απόψεις.
Το φαρμακονήσι είναι ένα μικρό νησί του νότιου αιγαίου,άνυδρο και βραχώδες,στίς 20 του περασμένου Γενάρη,στα παγωμένα του νερά,έχασαν τη ζωή τους ,στην προσπάθειά τους για μια καλύτερη ζωή 10 συνάθρωποί μας ανάμεσάτους και μικρά παιδιά όλες οι μαρτυρίες συγκλήνουν στο ότι αυτο συνέβει εξ αιτίας του δόγματος της “επαναπροώθησης”που διέπει την συμπεριφορά του λιμενικού σώματος κατόπιν κυβερνητικών εντολών,είναι εξ αλλου γνωστές και ξεκάθαρες οι αντηλήψεις του ανεκδιήγητου υπουργού της ναυτιλίας περι “ποιότητας”των μεταναστών και αλλων χυδαίων τοποθετήσεων για το θέμα.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης ασκεί μια “τεχνική”δημοσιογραφία ονομάζεται,4η εξουσία αποκαλείται..φιλοδοξεί δε να αναφέρεται και ως λειτούργημα..ο καλός λοιπόν αυτός τεχνίτης ανέλαβε μέσω της εκπομπής του,εργολαβικά,να ξεπλύνει το άγος που βαραίνει το λιμενικό σώμα στήνοντας ενα ρεπορτάζ κατα το οποίο βγαίνουν λάδι οι λιμενικοί και κατηγορούνται οι μετανάστες για αυτο το έγκλημα,η όλη του αυτη προσπάθεια συνοψίζεται και στο απάνθρωπο ερώτημα που απευθύνει στούς διασωθέντες “…γιατί εσείς δεν βοηθήσατε τις γυναίκες και τα παιδιά πρίν προσπαθήσετε να σωθείτε οι ίδιοι;”Αιδώς…
Ο Turner ύστερα απο όλα αυτα και μετά απο μιά ζωή γεμάτη δημιουργία,που άφησε σπουδαίες παρακαταθήκες,όχι μόνον σε οτι αφορά την τέχνη,στην ανθρωπότητα,πέθανε πλήρης ημερών στην αγκαλιά της αγαπημένης του.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης έφτιαξε κόμμα ποτάμι το λέεϊ ,ξεχνώντας οτι όλα τα ποτάμια καταλήγουν στη θάλασσα,με την οποία εχει ανοικτούς λογαριασμούς…
Νικος Λουραντος
