03/16/2014ΆρθραπολιτικήΕυθύμιος Βαρβαρήγος, από http://platirithron.gr
Το μέλλον αυτού του τόπου – όπως και κάθε τόπου – εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υπευθυνότητα των αποφάσεων και πράξεων των πολιτών του. Των αποφάσεων και πράξεων του κάθε ατόμου. Κάθε άτομο με τις καθημερινές του πράξεις, τον τρόπο της ζωής του, τις μικρές και μεγάλες αποφάσεις του, επηρεάζει την πορεία της κοινωνίας που ζει και εμμέσως αλλά και αμέσως καθορίζει το βίο του. Με το σημερινό κοινωνικό του παρόν δηλαδή συμβάλλει στη διαμόρφωση του αύριο. Και επειδή όλοι οι πολίτες έχουν χρέος να ενδιαφέρονται για τη δημόσια ζωή, το ήθος τους είναι εκείνο που καθορίζει τη συμπεριφορά τους, τη συμπεριφορά της πολιτικής τους ζωής και κατ’ επέκταση τη συμπεριφορά των πολιτικών εκπροσώπων τους. Έτσι λοιπόν η σημερινή μας ζωή καθορίστηκε από τις χτεσινές μας πράξεις και το σημερινό «πολιτικό ήθος» του τόπου μας από τις χτεσινές μας αποφάσεις. Αν δηλαδή οι «πολιτικοί» μας έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα και έρπουν στη λογική εγωκεντρικών συμφερόντων, εμείς το αποφασίσαμε. Αν οι εκπρόσωποί μας πρωταγωνιστούν σ’ ένα Δημοτικό Συμβούλιο – τσίρκο που βουλιάζει στον υπερχειλισμένο υπόνομο των αφοδευμάτων τους, εμείς το – τους – επιλέξαμε.
Και φτάνουμε πάλι στην ώρα της κρίσης. Και έρχονται άμεσα ή έμμεσα να απαιτήσουν την ψήφο μας, οι ίδιοι άνθρωποι του παρελθόντος, φανεροί ή καλυπτόμενοι από «αναπληρωματικούς της προοδευτικότητας», διαχρονικοί διαχειριστές ανίκανοι να υποκριθούν, να κρύψουν τις πομπές τους και την εξουσιολαγνεία τους και να προσφέρουν ελάχιστο έστω κοινωνικό έργο. Και «απαιτούν» ως μόνοι φωτισμένοι και ικανοί, να ικανοποιήσουμε την μοναδική τους έγνοια, την επικράτηση της προσωπικής τους διαμάχης, την ικανοποίηση των παιδικών τους αναγκών με την κατάληψη του εξουσιαστικού θώκου.
Η απόλυτη «πολιτική κατάντια»
……………………………….
Επιτέλους, οι πολίτες αυτού του τόπου πρέπει να μελετήσουν καλά το παρελθόν.
Η πρόσφατη πολιτική ιστορία μας μπορεί να διδάξει και να κατευθύνει. Οι πολιτικοί «παλαιάς κοπής» έχουν πλέον απογυμνωθεί και βρυχώνται παγιδευμένοι στην αποκλειστική επιδίωξη της επικράτησης, σ’ ένα εγωιστικό αγώνα παρανοϊκού τύπου. Αυτοκρατορικές νοοτροπίες απαιτούν να επαναδιαχειριστούν τις τύχες μας, αγνοώντας λόγω θέσης, αρχών αλλά και παιδείας *, τις πραγματικές μας ανάγκες. «Πολιτικοί» που ποτέ, ΜΑ ΠΟΤΕ, στο τέλος μιας πολιτικής αντιπαράθεσης δεν αναγνώρισαν το δίκιο του άλλου.
Επιτέλους, οι πολίτες αυτού του τόπου πρέπει να «απαιτήσουν» τον περιορισμό της πολιτικής στα φυσιολογικά της όρια.
Και επειδή οι πολιτικοί «παλαιάς κοπής» ποτέ δε θα αποδεχτούν αυτό τον περιορισμό, πρέπει να τεθούν στο περιθώριο του κοινωνικού ενδιαφέροντος και να παραχωρηθεί το δικαίωμα στις ανανεωμένες πρωτοβουλίες. Τα αποτελέσματα των δικών τους αποφάσεων τα επιδιώξαμε, τα ζήσαμε και τα ζούμε σήμερα. Ας μην παραδώσουμε και το αύριο σ’ αυτούς. Το αύριο ανήκει στα παιδιά μας, όχι σ’ εμάς. Το παλιό αργά ή γρήγορα θα πεθάνει. Ας μην ανεχτούμε άλλο τη φθορά της φθοράς του.
Στον πόλεμο του παλιού με το νέο, το νέο πρέπει να νικήσει.
……………………………
Πριν την τελική επιλογή μας στις εκλογές που έρχονται, ο κοινωνικός μας έλεγχος πρέπει να είναι ανελέητος. Έχουμε τα στοιχεία. Τα είδωλα έχουν μόνα τους ξεγυμνωθεί.
Ας τα ρίξουμε στα σκουπίδια!!!
*Η παιδεία δεν είναι πτυχία, γράμματα και ποσότητα. Αυτά είναι αποτέλεσμα της εκπαίδευσης. Παιδεία είναι πνεύμα και ποιότητα!
Η εκπαίδευση αρκείται στην ποσοτική γνώση και ενίοτε δεν αρκεί για να μάθει τον άνθρωπο ποιος είναι, αλλά μόνο πόσα έχει. Η διαφορά είναι στην παιδεία του ΕΙΝΑΙ και στην εκπαίδευση του ΕΧΕΙΝ.
Εκπαίδευση μπορεί να προσφέρει ένα καλό σχολείο. Η παιδεία όμως είναι πρωτίστως θέμα οικογένειας, ύστερα κοινωνίας, σχολείου και… ιστορίας!!!
