Μετά τους σεισμούς του 1953 ένα τμήμα της κοινής περιουσίας στην κοινότητα Πλατρειθιά παραχωρήθηκε σε άστεγους ακτήμονες, για να χτίσουν τα σπίτια τους. Κάποιοι όμως για διάφορους λόγους δεν έκαμαν χρήση της παραχώρησης, με αποτέλεσμα τα τμήματα που τους είχαν παραχωρηθεί να μείνουν «ορφανά». Όλοι βέβαια γνώριζαν ότι η γη αυτή ήταν γη της κοινής περιουσίας η οποία ανήκε στο Δήμο και τις Κοινότητες Ιθάκης, Καλάμου και Καστού. Αυτή η γη, καταπατήθηκε από «επιτήδειους» και δια της γνωστής μεθόδου της χρησικτησίας έχει προφανώς «τακτοποιηθεί». Δυστυχώς, η πάλαι ποτέ κοινότητα Πλατρειθιά, ουδέποτε διεκδίκησε τα δικαιώματά της, τα οποία ούτε ο Δήμος μπορεί σήμερα να διεκδικήσει αφού η γη αυτή δεν έχει καταχωρηθεί στο κτηματολόγιο κατά τη σύνταξή του, λόγω της παραχώρησης που είχε γίνει.Παλαιότερα τα κτήματα της κοινής περιουσίας που είναι καταχωρημένα στο κτηματολόγιο, η κοινότητα Πλατρειθιά νοίκιαζε με τη σύμφωνη γνώμη των συν-ιδιοκτητριών κοινοτήτων και του Δήμου Ιθάκης , σε αγρότες της κοινότητας οι οποίοι τα καλλιεργούσαν. Η πράξη αυτή διασφάλιζε κατά κάποιο τρόπο την ακεραιότητα της περιουσίας. Με την πάροδο του χρόνου οι παλιοί κάτοικοι της κοινότητας «έφυγαν», το νοίκιασμα των κτημάτων σταμάτησε λόγω του «εκφυλισμού» της ελαιοκαλλιέργειας και τα εντός οικισμού κτήματα της κοινής περιουσίας έγιναν… οικόπεδα.
Μετά τη συνένωση των κοινοτήτων σε ένα δήμο, την έλλειψη ελέγχου και προστασίας της κοινής περιουσίας , εκμεταλλεύτηκαν περίοικοι και εισαγόμενοι καταπατητές, οι οποίοι με την αρωγή των αρμόδιων καθοδηγητών – προστατών τους, άρπαξαν ότι τους έλειπε!
Η λεηλασία αυτή έχει πολλές φορές καταγγελθεί στο παρελθόν, όμως οι αρμόδιοι αγρόν ηγόρασαν!
Η περιουσία του Δήμου είναι περιουσία των δημοτών του και είναι υποχρέωση των εκπροσώπων τους να τη διασφαλίσουν. Η ανάγνωση του κτηματολογίου από τους ειδικούς μπορεί να δείξει τις καταπατήσεις. Και βέβαια η διαλεύκανση των «υποθέσεων» που θα προκύψουν δεν θα είναι δύσκολη, όταν κατατεθούν τα συμβόλαια όλων των όμορων ιδιοκτησιών και διερευνηθούν οι τροποποιήσεις τους.