Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης
«Όταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την πρόταση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ένα δυνατό και παρατεταμένο χειροκρότημα των βουλευτών σκέπασε την αίθουσα της Γερουσίας… Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις βουλευτών που έγειραν ο ένας προς το μέρος του άλλου μουρμουρίζοντας με ύφος που έσταζε χολή….».
Αυτά γράφει μεταξύ άλλων ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Χάρης Καστανίδης σε απόσπασμα του βιβλίου του που πρόκειται να κυκλοφορήσει άμεσα.Η πρόταση του τότε πρωθυπουργού να διενεργηθεί δημοψήφισμα για μια υπόθεση έκτακτης εθνικής ανάγκης επικρίθηκε με τόση σφοδρότητα από παντού, ενώνοντας τόσο ετερόκλητες ομάδες, συμφέροντα και ιδεολογίες, που σε υποψίαζε ότι ήταν πολύ δημοκρατικότερο από αυτό που μπορούσαν να αντέξουν όλοι και οι σκοπιμότητες που υπηρετούσε η αντίδρασή τους. Η επίκληση του εθνικού συμφέροντος σε παρόμοιες περιπτώσεις είναι η πιο ενδεδειγμένη και αναμενομένη δικαιολογία. Θα περίμενε κανείς ότι αυτή η πρόταση θα έβρισκε σύμφωνη τουλάχιστον την Αριστερά, η οποία δεν δίστασε να ταυτιστεί με τις μνημονιακές δυνάμεις στο θέμα αυτό, αποβλέποντας σε πολιτικά – κομματικά οφέλη.
Αντίθετα με την εγχώρια Αριστερά και την ακατανόητη στάση της σε αυτό το ζήτημα συγκεκριμένα ο αγαπημένος της θεωρητικός – ακτιβιστής Νόαμ Τσόμσκι, αλλά και άλλοι διανοητές του εξωτερικού, με δηλώσεις τους επαινούν απερίφραστα την απόφαση του Παπανδρέου για δημοψήφισμα, πράγμα που δεν μετέδωσε, και πολύ περισσότερο δεν σχολίασε, γενικά το αριστεροδέξιο πολιτικό κατεστημένο.
Είναι παράδοξο ότι η μόνη πρόταση που εκνεύρισε τρομακτικά – σε όλη αυτήν τη μνημονιακή περίοδο που διανύουμε – σε επίπεδο αρχηγών τους ηγέτες της Ευρώπης αλλά και το κατεστημένο των Βρυξελλών ήταν αυτή η πρόταση. Από αυτό θα μπορούσαμε να συναγάγουμε ότι ήταν μια τουλάχιστον ενδιαφέρουσα πρόταση και κυρίως μια πρόταση που υλοποιούσε με τον καλύτερο τρόπο αυτό που τόσο υποκριτικά υποστήριζε η εγχώρια Αριστερά: να αντιδράσουμε, να διαπραγματευτούμε, και όταν αυτό έγινε με την πρόταση του δημοψηφίσματος, ούτε και αυτό της άρεσε, κατά την πάγια τακτική της να πολιτεύεται σκόπιμα και με τυφλή άρνηση. Ταυτιζόμενοι και συγχρωτιζόμενοι με το συστημικό Mega, όπως οι ίδιοι το αποκαλούν, ξεκίνησαν μια άνευ προηγουμένου, σε έκταση, κατασυκοφάντηση του Παπανδρέου – από τους περισσευούμενους ευφυείς πολιτικούς και αναλυτές μας με αφορμή την πρότασή του για δημοψήφισμα – δίνοντας τα ρέστα τους μαζί με τον Πρετεντέρη και την Τρέμη.
πηγή: http://www.topontiki.gr/
One Comment
aris
Περσινά ξινά σταφύλια θα έλεγα, αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Σα μέσο πίεσης ότι θα προτείνει ο Παπαντρέου δημοψήφισμα φανερώνει έναν έξυπνο διαπραγματευτή. Σαν πραγματικότητα μάλλον έναν πολύ μα—άκα αρχηγό κυβέρνησης.
Δημοκρατικότατο μέτρο το δημοψήφισμα όταν αυτός που ψηφίζει γνωρίζει το αντικείμενο και τις συνέπειες του ναι, ή του όχι.
Αν έμπαινε πχ, σε δημοψήφισμα αν θα παίξουν τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο τη περίοδο που πούλαγε ο άλλος το χωράφι του για να πάρει μετοχές, θα έλεγε κανείς όχι?
Όλοι ΝΑΙ θα λέγανε!
Έ ναι λοιπόν τα παίξανε, το αποτέλεσμα?
Χτυπάμε το κεφάλι μας…
Το δημοψήφισμα γίνεται για πράγματα που δεν έχουν «στεγανά» και ο πολίτης έχει ξεκάθαρη εικόνα να επιλέξει και να πάρει τα ρίσκα του, ή όχι.
Μπορεί να μην είναι δημοκρατικό αυτό που λέω όμως και η Δημοκρατία έχει τα δύσκολα σημεία της που κάθε ψυλλιασμένος πολίτης τα γνωρίζει πιστεύω.
Πόσοι αλήθεια Έλληνες πολίτες γνωρίζουν τι γίνεται γύρω τους αυτή τη στιγμή?
Εγώ πάντως στα περισσότερα υποθέτω δε τα γνωρίζω.
Πρόκειται ποτέ να μάθω την αλήθεια για να έχω σαφή άποψη στο εκλέγειν?
Κολοκύθια με ρίγανη! Συνήθως μετά τις εκλογές έχει η αχλάδα την ουρά…
Και επειδή πιστεύω ότι δε σέρνομαι πίσω από κάποιο πρόσωπο, ούτε φανατισμένος είμαι, και έχω σαν αρχή το συμφέρον του τόπου γιατί είναι και συμφέρον δικό μου, μετά από τόσες συμμετοχές σε εκλογές, τη προηγούμενη φορά πηγαίνοντας μοναχός για το εκλογικό τμήμα αποφάσισα τι θα ψηφίσω!
Και δε στερούμε πολιτικοποίησης.
Ένα γρίφο είχα μέσα στο μυαλό μου συνέχεια και λίγη κουρλαμάδα Θιακοκεφαλλονίτη, την «αμαρτία» μου την ομολογώ και δε μετανοώ!!
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.