μην πιστεύεις όσους τάζουνε
του διονύση διομήδη μανιά
…….μπορεί να σκοτώσεις το νησί σου, το χωριό σου
γι αυτό μη βιαστείς ν αποφασίσεις, έχεις χρόνο, πρέπει να τους ακούσεις ούλους, να σκεφτείς ώριμα κα ψύχραιμα, όταν αποφασίζεις βιαστικά συμπαρασύρεις κι άλλους στο πιθανό λάθος σας.
μην υπόσχεσαι την ψήφο σου, μη ζητάς υποσχέσεις.
δείτε καλά τους υποψήφιους, την πορεία τους μέχρι σήμερα, αυτό θα συνεχίσουν να είναι, δεν μπορούν ν αλλάξουν.
δείτε τους υποστηρικτές τους, ψάξτε να βρείτε τους χορηγούς, τις πραγματικές προθέσεις τους.
το μέλλον των παιδιών σας δεν είναι αστείο, μην πιστεύετε στα λόγια, εμπιστευτείτε μόνο το μυαλό σας, όχι τις κουβέντες στα καφενεία.
το σωστό είναι ν αποφασίζεις μια μέρα πριν τις εκλογές.
θα επανέλθω με πιο πολλά.
ο φίλος ευθύμιος βαρβαρήγος έχει αντίθετη άποψη, λέει ότι:
τα πιο πάνω ισχύουν όταν το εκλογικό περιβάλλον είναι υγιές
σ ένα άρρωστο όμως εκλογικό περιβάλλον όπως της ιθάκης, έχει αντίθετα αποτελέσματα.
εγώ επιμένω στην άποψη μου, εσείς;
νομίζω όμως ότι θα βοηθήσει το ποίημα του καβάφη κι ο λόγος ενός υποψηφίου
Η Ψήφος της Αθηνάς
Ότε το δίκαιον λύσεως αμοιρεί,
ότε η κρίσις των ανθρώπων απορεί
και ανωτέρας αρωγής και φώτων χρήζει,
οι δικασταί σιγώσιν ασθενείς, μικροί,
κ’ η ευσπλαγχνία των Θεών αποφασίζει.
Εις τους δημότας Αθηνών είπ’ η Παλλάς·
«Το δικαστήριόν σας ίδρυσα. Ελλάς
ή άλλη πόλις ενδοξότερον ποτέ
δεν θέλει αποκτήσει. Άνδρες δικασταί,
φανείτ’ αντάξιοι αυτού. Ανοίκεια
πάθη απαρνηθείτε. Επιείκεια
το δίκαιον να συνοδεύη. Αυστηρά
αν ην’ η κρίσις σας, ας ήναι καθαρά
επίσης – ως αδάμας άσπιλος, αγνή.
Το έργον σας εις τ’ αγαθά και ευγενή
να ήναι οδηγία, και διοίκησις
σώφρων. Ουδέποτε μωρά εκδίκησις.»
Απήντησαν εν συγκινήσει οι αστοί·
«Ω δέσποινα, ο νους ημών αδυνατεί
ευγνωμοσύνης φόρον ν’ εύρη επαρκή
εις την λαμπράν ευεργεσίαν.»
Η γλαυκή
τους οφθαλμούς θεά απήντησε· «Θνητοί,
το Θείον εξ υμών μισθόν δεν απαιτεί.
Ενάρετοι και αμερόληπτοι εστέ·
τούτο μ’ αρκεί. Εξ άλλου, άνδρες δικασταί,
ψήφου μιας εφύλαξα δικαίωμα.»
Είπον οι δικασταί· «Εις το στερέωμα
το αστερόεν ζώσα, παρ’ ημίν, Θεά,
ενταύθα πώς ψηφίσεις;»
«Μη σας ανιά
η απορία αύτη. Εγκρατής ειμί
εν τω ψηφίζειν. Αλλ’ αν ευρεθή στιγμή
καθ’ ην διαιρεθήτ’ εις δύο σώματα,
οι μεν υπέρ, οι δε κατά, τα δώματα
χωρίς ν’ αφίσω τ’ ουρανού, υμείς αυτοί
την ψήφον μου θα χρησιμεύετε. Αστοί,
εις τον κατηγορούμενον επιθυμώ
πάντοτε να χαρίζηται. Εν τω θυμώ
της Αθηνάς σας η συγχώρησις οικεί
μεγάλη, ατερμάτιστος, προγονική,
ένστικτον εκ της Μήτιδος, η κορωνίς
σοφίας υπερτάτης εν τοις ουρανοίς.»
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
ο λόγος ενός υποψηφίου
Πριν λίγες μέρες αποχαιρέτησα έναν πρώτο μου ξάδερφο, κάτοχο διδακτορικού, ο οποίος έφυγε για δουλειά στη Νορβηγία. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια είδα και άλλους πολλούς να φεύγουν, όχι από επιλογή αλλά από ανάγκη, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων αλλά και ανειδίκευτοι εργάτες, στην πλειοψηφία τους νέοι, στην πιο παραγωγική τους ηλικία.
Είδα όμως πολύ περισσότερους, σχεδόν όλους αυτούς που μένουν, ανθρώπους διαφόρων ηλικιών, επαγγελμάτων και κοινωνικών ομάδων, έναν ολόκληρο λαό, να βαυκαλίζεται από τα δυο μεγάλα κόμματα καθώς εναλλάσονται στην εξουσία, να απαξιώνεται και να ταπεινώνεται από τους ευρωπαίους εταίρους του, να εγκαταλείπεται από αυτούς που θα έπρεπε να τον προστατεύουν, να θυσιάζεται στο βωμό μιας εικονικής ανάπτυξης, να προβληματίζεται για το μέλλον των παιδιών του και να μαραζώνει αβοήθητος.
Επίσης, είδα άσπονδους φίλους να συγκυβερνούν ξεπουλώντας τη χώρα, παρατάξεις με αντίθετες ιδεολογίες και δόγματα να συμμαχούν, βουλευτές να αλλάζουν κόμματα σαν καφενεία, πολιτικούς να γλείφουν εκεί που έφτυναν, υπουργούς εμπλεκόμενους σε σκάνδαλα να κυκλοφορούν ελεύθεροι και βουλευτές να φυλακίζονται χωρίς δίκη, σαν πολιτικοί κρατούμενοι.
Ακόμα, είδα «τσουκνίδες» να μεταμφιέζονται σε «ελιές» υποσχόμενες καρπούς, υπηρέτες της προπαγάνδας και φερέφωνα των ιδιωτικών καναλιών και των μεγαλοσυμφερόντων να δημιουργούν «ποτάμια» πολιτικού αντιπερισπασμού προς όφελος του δικομματισμού και τέλος, είδα διάφορους αυτόκλητους επίδοξους σωτήρες, με ζοφερό παρελθόν, να ερίζουν για τη σωτηρία της χώρας. Αυτό που, προς μεγάλη μου απογοήτευση, δεν είδα ακόμα είναι το λαό να αντιδράει.
Οι επερχόμενες εκλογές δύνανται να αποτελέσουν το εφαλτήριο μιας κοινωνικής επανάστασης και παρ’ ότι δε διεξάγονται σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας, αδιαμφισβήτητα θα καταγράψουν τάσεις, θα στείλουν μηνύματα, θα γκρεμίσουν παραδοσιακές πολιτικές παρατάξεις και ενδεχομένως θα αναδείξουν καινούριες δυνάμεις, διαμορφώνοντας ένα νέο πολιτικό σκηνικό.
Επιπλέον, μπορούν να αποτελέσουν την ευκαιρία για το λαό να απογαλακτιστεί από διηνεκείς κομματικούς δεσμούς, να εγκαταλείψει το φανατισμό, να απεξαρτηθεί από τις χρόνιες πελατιακές σχέσεις και τη ρουσφετολογία και να αποτινάξει το ζυγό της οικογενειοκρατίας που καταδυναστεύει τη χώρα εξ οφικίου.
Διότι, σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, οι πρωταγωνιστές πρέπει να είναι τα πρόσωπα. Πρόσωπα ευρείας αποδοχής, που να εμπνέουν με το ήθος και την ακεραιότητά τους, απαλαγμένα από κομματικά στεγανά, γαλουχημένα με το πνεύμα και την ιδιοσυγκρασία της περιοχής, γνώστες των ιδιαίτερων συνθηκών και προβλημάτων, ικανά να αφουγκραστούν τις ανησυχίες και τις ανάγκες των πολιτών και πρόθυμα να βάλουν πλάτη για τον τόπο.
Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη, ίσως και ζήτημα επιβίωσης, οι πολίτες να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο της μισαλλοδοξίας και να ενεργήσουν με γνώμονα το κοινό όφελος, παραμερίζοντας τα προσωπικά μικροσυμφέροντα, κάνοντας την αρχή από την τοπική αυτοδιοίκηση. Χρειάζεται θάρρος και αποφασιστηκότητα όμοια με αυτή που επιδεικνύει ένα νήπιο στην προσπάθεια να κάνει τα πρώτα του βήματα, εγκαταλείποντας την ασφάλεια της περπατούρας. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Αμερικανός ψυχολόγος Rollo May, «το αντίθετο του θάρρους στην κοινωνία μας δεν είναι η δειλία, είναι το βόλεμα».
Η ψήφος είναι επιλογή προσωπική, όμως οι συνέπειές της είναι για όλους. Σύμφωνα με τον Αβράαμ Λινκολν: «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.
Βασίλης Ντόβας
άσχετο:
ψήφος θηλυκό και καταχρηστικά αρσενικό
- μικρή πέτρα που έχει λειανθεί με τριβή, όπως λιθάρι, χαλίκι, βότσαλο, πολύτιμος λίθος
- οποιοδήποτε υλικό μέσον με το οποίο επιχειρείται ψηφοφορία, αυτό μπορεί να είναι σφαιρίδιο, ή ειδικό δελτίο από χαρτί που έχει προηγούμενα οριστεί, (ψηφοδέλτιο), ή άλλο υλικό (π.χ. όστρακο), ή ακόμα και η ανάταση του χεριού του ψηφοφόρου.
- η γνώμη που εκφράζεται με τη ψήφο σε ψηφοφορία,
- το δικαίωμα συμμετοχής σε ψηφοφορία
δόθηκε ψήφος στα 18
