η δίκη του μενέλαου λουντέμη
Ο Λουντέμης κατηγορήθηκε για έσχατη προδοσία, για αντεθνική δράση κλπ γνωστά της εποχής και μετά από χρόνια εξορίας στην Ικαρία – Μακρόνησο και Αη Στράτη και ενώ πλέον είναι ετοιμοθάνατος από τις κακουχίες και το ξύλο δικάζεται (1956) για το βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» . Απόσπασμα από τη δίκη:
Ο Θεοτοκάτος (συνήγορος του Λουντέμη) παίρνει από το τραπέζι ένα πανόδετο βιβλίο με γαλάζια ξεθωριασμένα εξώφυλλα, το ανοίγει και αρχίζει να απαγγέλει, καθαρά και βροντόφωνα για να μπορούν να τον παρακολουθούν όλοι:
Εγώ είμαι ο γκρεμιστής
Γιατί εγώ είμαι κι ο χτίστης
Ο διαλεχτός της άρνησης
Κι ο ακριβογιός της πίστης.
Και θέλει και το γκρέμισμα
Νου και καρδιά και χέρι.
Στου μίσους τα μεσάνυχτα
Τρέμει ενός πόθου αστέρι.
Κι αν είμαι της νυχτιάς βλαστός,
Του χαλασμού πατέρας,
Πάντα κοιτάζω προς το φως
Το απόμαυρο της μέρας.
Εγώ ο σεισμός ο αλύπητος,
Εγώ κι ο ανοιχτομάτης
Του μακρεμένου αγναντευτής
Κι ο κλέφτης κι ο απελάτης
Και με το καριοφύλλι μου
Και με το απελατίκι
Την πολιτεία την κάνω ερμιά,
Γη χέρσα το χωράφι.
Εδώ ο θεοτοκάτος σταματά , στρέφεται προς το μάρτυρα και λέει:
– Περιμένω ν’ ακούσω τη γνώμης σας γι’ αυτό το κείμενο κύριε μάρτυς.
Ο Καραχάλιος (μάρτυρας- αστυνόμος γενικής ασφάλειας) όμως σωπαίνει. Ύστερα από λίγο λέει:
– Δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη μόνο από ένα απόσπασμα.
– Τότε παρακαλώ τον πρόεδρο να μου επιτρέψει να συνεχίσω, λέει ο Θεοτοκάτος.
Κάλλιο φυτρώστε αγραγκαθιές
Και κάλλιο ουρλιάστε, λύκοι,
Κάλλιο φουσκώστε ποταμοί,
Και κάλλιο ανοίχτε , τάφοι,
Και , δυναμίτη, βρόντηξε
Και σιγοστάλαξε αίμα
Παρά σε πύργους άρχοντας
Και σε ναούς το ψέμα.
Των πρωτογέννητων καιρών
Η πλάση με τα’ αγρίμια
Ξανάρχεται. Καλώς να’ ρθη.
Γκρεμίζω την ασχήμια.
Εδώ σταματάει πάλι ο συνήγορος και ξαναρωτάει το μάρτυρα:
– Μήπως τώρα κύριε μάρτυς, σχηματίσατε γνώμη;
Αντί για απάντηση ο μάρτυρας ρωτά:
– Τίνος είναι αυτό το βιβλίο;
– Γιατί κύριε μάρτυς σας ενδιαφέρει;
– Ναι, με ενδιαφέρει.
– Γιατί σας ενδιαφέρει; Εσείς είπατε προηγουμένως ότι για να σχηματίσετε άποψη για κάποιο έργο δεν σας ενδιαφέρει ο συγγραφέας αλλά το περιεχόμενο και μόνο αυτό.
– Μα ξέρετε κύριε συνήγορε. Όταν γνωρίζουμε το συγγραφέα μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα τι λέει. Λοιπόν πέστε μου σας παρακαλώ τίνος είναι για να μπορέσω να κρίνω και να εκφέρω γνώμη.
– Δεν θα σας τον πω, γιατί αυτό αντιβαίνει στη συμφωνία που κάναμε πριν λίγο. Κι ύστερα εσείς μόνος σας είπατε ότι κρίνετε αντικειμενικά ένα λογοτεχνικό έργο. Το κρίνετε απ’ το περιεχόμενο κι όχι από το συγγραφέα του.
Εδώ επεμβαίνει ο εισαγγελέας :
– Τέλος πάντων, κύριε συνήγορε, θα μας τον πείτε καμιά φορά αυτόν το συγγραφέα του κειμένου;
Ο Πρόεδρος Φαρμάκης, που έχει χάσει φαίνεται την υπομονή του, γυρίζει προς τον εισαγγελέα και λέει:
– Αφήστε κύριε εισαγγελέα . Κάποιος του ίδιου φυράματος με το Λουντέμη θα είναι κι αυτός.
Ο Θεοτοκάτος ήρεμος άνοιξε το βιβλίο για να συνεχίσει το διάβασμα. Βλέποντας τον ο πρόεδρος τινάχτηκε πάνω σαν να τον σούβλισαν με πυρωμένα σουβλιά και λέει ουρλιάζοντας:
– Κύριε συνήγορε δεν σας επιτρέπω να συνεχίσετε. Δεν σας επιτρέπω να διαβάζετε ενώπιόν μας τέτοια κείμενα. Αυτό που διαβάσατε δεν είναι ποίημα, είναι λίβελλος εναντίον του έθνους, είναι ένα κείμενο αντεθνικόν, που πρέπει να κατασχεθεί και να καταστραφεί αμέσως, ενώ εκείνος που το’ γραψε , αν δεν έχει καταδικαστεί μέχρι τώρα , πρέπει να καθήσει στο εδώλιο μαζί με τον πελάτη σου, να καταδικαστεί για εσχάτη προδοσία και να κρεμαστεί. Αυτός δεν είναι Έλλην , είναι προδότης, εχθρός της πατρίδας. είπε ο πρόεδρος και κάθησε. Έτρεμε ολόκληρος από το θυμό του.
– Κύριε πρόεδρε, λέει ο Θεοτοκάτος, ομολογώ πως τέτοιο λαβράκι δεν το περίμενα στα δίχτυα μου. Εγώ αλλού ψάρευα ,συμπληρώνει, δείχνοντας τον μάρτυρα κατηγορίας. Το ποίημα που απήγγειλα πριν λίγο ενώπιόν σας και που εσείς το χαρακτηρίσατε λίβελλον εναντίον του έθνους, αντεθνικόν κλπ κλπ είναι απόσπασμα απ’ το γνωστό ποίημα «Ο εκδικητής» που κυκλοφορεί σήμερα στην Ελλάδα ελεύθερα και διαβάζεται από όλους τους Έλληνες . Εκείνος που τόγραψε και που κατά τη γνώμη σας πρέπει να δικαστεί για προδοσία δεν είναι άλλος από τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά, που όλο το έθνος τον διαβάζει, τον αγαπά και τον τιμά. Ναι, ο Κωστής Παλαμάς κύριε πρόεδρε. Και για να πεισθείτε καταθέτω το βιβλίο με τα γκρίζα εξώφυλλα λέγοντας:
– Όσο προδότης είναι, κύριε πρόεδρε, ο εθνικός μας ποιητής, άλλο τόσο είναι προδότης κι ο Λουντέμης, που έγραψε το βιβλίο «Βουρκωμένες μέρες» και για το οποίο τόσο λυσσαλέα διώκεται.
Το ακροατήριο ξεσπά σε χειροκροτήματα. Ο πρόεδρος αιφνιδιάζεται, τα χάνει. Δεν ξέρει τι να κάνει. Και για να βγει από τη δύσκολη θέση χτυπά το κουδούνι αμήχανα και διακόπτει τη συνεδρίαση λέγοντας:
– Άνθρωποι είμαστε κι εμείς, δεν μπορεί να τα ξέρουμε όλα.
Στις 2:15 π.μ. Παρασκευή, 4 Απριλίου 2014, ο P. Papas <p……….> έγραψε:
Η δίκη του Θ. Κολοκοτρώνη το 1834
Στις 16 Απριλίου του 1834, ξεκίνησε η δίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Δημήτριου Πλαπούτα με την κατηγορία της συνωμοσίας εναντίον του βασιλιά Όθωνα. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που φυλακίστηκε. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, μετά από ένοπλες συγκρούσεις, ο ίδιος και ο γιος του είχαν συλληφθεί και φυλακιστεί στο Ναύπλιο.
ΙΟΥΛΙΟΣ 1959
Η δίκη του Γλέζου ξεσηκώνει τον πλανήτη
Η ανάγνωση έξι φακέλων με πολυάριθμα έγγραφα και τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας από όλα τα σημεία του πλανήτη για τον «πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης», όπως είχε αποκαλέσει τον Μανώλη Γλέζο ο στρατηγός Ντε Γκωλ, γεμίζει θλίψη τον σύγχρονο έλληνα αναγνώστη για τα δεινά της πατρίδας μας αλλά και περηφάνια γιατί, καίτοι μικρή σε έκταση, γέννησε μεγάλους ήρωες που στάθηκαν ανδρειωμένοι απέναντι στη μηχανή του Χίτλερ. Οταν εκείνο το ανοιξιάτικο βράδυ της 30ής Μαΐου του 1941 ο νεαρός φοιτητής της ΑΣΟΕΕ κατέβαζε μαζί με τον φίλο και συναγωνιστή του Απόστολο Σάντα τη χιτλερική σημαία από τον βράχο της Ακροπόλεως και στη θέση της ύψωνε την ελληνική, αψηφώντας τον κίνδυνο που διέτρεχε η ζωή του, δεν γνώριζε ότι καθιστούσε αυτομάτως τον εαυτό του πανευρωπαϊκό σύμβολο της αντίστασης των λαών ενάντια στη χιτλερική κατοχή. Η είδηση προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού απ’ άκρη σ’ άκρη της Ευρώπης αναπτερώνοντας το ηθικό των υποταγμένων λαών και των ηγεσιών τους. Για το εγχείρημά του εκείνο ο Γλέζος, όπως και ο Σάντας, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Εκτοτε θα μπαινοβγαίνει στις φυλακές για την αντιφασιστική του δράση εισπράττοντας σωρεία ποινών και μία φορά ποινή θανάτου (τον Οκτώβριο του 1948) για «αδικήματα Τύπου», ποινή όμως που δεν πραγματοποιήθηκε ύστερα από έντονες διαμαρτυρίες στο εξωτερικό. Τελευταία φορά, πριν από τη σύλληψή του στη διάρκεια της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1959 με την κατηγορία ότι «τυγχάνων οργανωτικός γραμματέας της ΕΔΑ και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής με ηγετικήν εν αυτή θέσιν έσχε τελευταίως κατ’ επανάληψιν επαφάς μετά του Κολιγιάννη Κωνσταντίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχηγού του ενταύθα δρώντος κλιμακίου αυτού (…)».
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΝΩ ΟΛΩΝ!! ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ, ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΤΟΥ Μ. ΓΛΕΖΟΥ ΤΟ 1941!! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ!!
Αποστασιοποιήθηκε ο Γλεζος από τη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ και καταψήφισε την πρόταση για ανατολή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής
Πιστός στις αρχές του και στην άποψη ότι η Χρυσή Αυγή πρέπει να αντιμετωπιστεί πολιτικά παρέμεινε ο κ. Μανώλης Γλέζος καταψηφίζοντας την πρόταση για αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης του κόμματος στην Βουλή.
Σχόλια
Π. ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Αμφισβητούμε λοιπόν την αλήθεια της “ηρωικής” του πράξης για πολλούς λόγους …Λόγους αντικειμενικούς, αλλά και λόγους πολιτικούς. Σ’ ό,τι αφορά τους πρώτους, συμβαίνει το εξής:Πρώτον, δεν επιβεβαιώνεται άμεσα σε καμία περίπτωση η υποστολή και εν συνεχεία η αρπαγή τής πολεμικής σημαίας των ΝΑΖΙ από τα επίσημα έγγραφα τους ή από δημοσιεύματα της εποχής.Δεύτερον, δεν επιβεβαιώνεται ούτε έμμεσα μια τέτοια στρατιωτική “απώλεια”, εφόσον η πάγια πολιτική των ΝΑΖΙ ήταν η πολιτική των αντιποίνων. Για ένα τόσο σημαντικό αντιστασιακό “γεγονός”, θα έπρεπε να έχουν υπάρξει αντίποινα ανάλογης “θεαματικότητας” προς γνώση και συμμόρφωση των επίδοξων μιμητών των “ηρώων”. Οι Ούννοι αιματοκύλισαν ολόκληρα χωριά για ασήμαντους λόγους και δεν θα άφηναν την Αθήνα να “γελάει” μαζί τους με ένα τόσο σημαντικό γεγονός…………
Thymios Dragotis · Ακολουθήστε · Κορυφαίος σχολιαστής ·Patras, Greece
και σήμερα κάποιοι που αμφισβητούν την αντιστασιακή δράση των ηρώων την βάζουν στο κοινοβούλιο…. ανθρωπάκια…
Giannakis Mellios έγραψε:
politisSlain έγραψε:
Για ποιό λόγο να κάνω παραθέσεις,ποιό άτομο λέει το αντίθετο πέρα από τα περιττώματα του Διαδικτύου;
Υπάρχει ανακοινωθέν Γερμανών δημοσιευμένο σε έντυπα της εποχής που διαψεύδει το γεγονός της υποστολής της Γερμανικής σημαίας. Ποια είναι η αλήθεια κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν μπορεί να αποδ
geospun έγραψε:
Μανώλης Γλέζος
Τρίτο ερωτηματικό: Οι Γερμανοί, εξερευνώντας την υπόθεση, φρόντισαν και πήραν δακτυλικά αποτυπώματα κι από τον ιστό. Ο Γλέζος, κατά δήλωσή του, συνελήφθη αργότερα, για κάποιον άλλον λόγο από τους Ναζί. Αν υπήρχε ταυτοποίηση, δεν θα είχε κατηγορηθεί και εκτελεστεί ο Γλέζος για την υποστολή της γερμανικής σημαίας;
Αγαπητέ φίλε,τα ερωτήματα σου είναι βάσιμα,όμως δεν παίρνεις σε καμμία περίπτωση υπ’όψιν τις συνθήκες της εποχής,όπου απουσίαζαν τα μηχανήματα όπου θα ήταν εύκολη η ταυτοποίηση αποτυπωμάτων.
Σε παραπέμπω στο φιλίστορα Πλεύρη όπου παραδέχεται ότι ο Μ.Γλέζος κατέβασε την Ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη ελπίζοντας ότι σε κάλυψα.
… αν κατέβηκε ή όχι η σημαία απλά παραθέτει την άποψή του. Εγω κατά την γνώμη μου πιστεύω πως δεν την κατέβασαν διότι μετά την δύση του ηλίου όλες οι σημαίες-για τις οποίες έχουν ευθύνη στρατιωτικοί σχηματισμοί- υποστέλλονται. Όσο για το ποιόν των “αντιστασιακών” πιστεύω ότι πιο πιθανό ήταν να αναρτήσουν το σφυροδρέπανο παρά να κατεβάσουν τη σβάστιγγα.
editing: par liv
άσχετο:
(ο βάρναλης στη δίκη του λουντέμη)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ… Κύριε μάρτυς είναι ένοχος ο κατηγορούμενος..
ΒΑΡΝΑΛΗΣ (Με έμφαση): Ένοχος; Όχι! Για να ‘ναι ένοχος ένας Συγγραφέας πρέπει να δίνει αρνητικές απαντήσεις στις τρεις παρακάτω ερωτήσεις; Πρώτον: Ζώντας σε μια κοινωνία αδικίας με ποιους θα πάει; Με τους αδικητές ή με τους αδικημένους; Δεύτερο: Αν ο Λαός πέσει στα δεσμά της τυραννίας με ποιους θα συνταχθεί; Με τον τυραννισμένο ή με τον τύραννο; Και τρίτο και τελευταίο: Αν η Πατρίδα πάει σ΄ εθνική σκλαβιά ποιους θα βοηθήσει; Τους κατακτητές ή τους κατακτημένους; Δηλαδή με τους κιοτήδες θα πάει ή με τα παλικάρια; Γνωρίζω τον κατηγορούμενο από έφηβο. Τον γνωρίζω σαν συγγραφέα, και σαν Έλληνα. Και σας δηλώνω κατηγορηματικά: Και στις τρεις ερωτήσεις ο κατηγορούμενος έδωσε αυτές τις απαντήσεις. Δεν είναι ένοχος.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Εις ένα από τα υπό κατηγορίαν κείμενά του και συγκεκριμένα εις το υπό τον τίτλον «Οι λύκοι ανεβαίνουν στον ουρανό»…
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Ε;…
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Ο Συγγραφεύς -δια να σώσει την τρυφεράν Ειρηνούλαν από την βουλιμίαν των αφεντικών της- την παραδίδει εις τας χείρας των εργατών.
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Καλά κάνει.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Δε θα μπορούσε, έξαφνα, να την παραδώσεις εις χείρας εκείνων οίτινες είναι εντεταλμένοι για την φρούρησιν της τιμής των…
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Ποιονών. Των χωροφυλάκων;
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Όχι! Θα την πουλούσαν στο μπουρδέλο.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: Κύριε Βάρναλη…
ΒΑΡΝΑΛΗΣ: Τη γνώμη μου δε ζητήσατε; Τη γνώμη μου είπα. Ξέρω, εσείς έχετε άλλην γνώμη. Αλλά δεν είσθε σεις ο μάρτυρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τίποτε άλλο κ. Βάρναλη. Μπορείτε ν΄ αποσυρθείτε.
ΒΑΡΝΑΛΗΣ (δυνατά): Κοιτάξτε μην τύχει και τον αθωώσετε «λόγω αμφιβολιών»! Αν οι Νόμοι σας καταδικάζουν αυτές τις αρετές καταδικάστε τον! Δεν έχει κανένα ελαφρυντικό. Κανένα! Σας το λέω εγώ!.
διον διομ μανιάς
