Οταν όμως δε σε κατανοεί η γάτα, τι είναι?
Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου, άκρως πολιτισμένο άτομο, γιατί κατανοώ πλήρως κάθε γάτα του πλανήτη και δε θέλω ούτε να βασανίζει κανείς τις γάτες, ούτε να πεινάνε , ούτε να πετάνε τα γατσούλια μεσ’ τσι βατσουνιές κι ύστερα να βγαίνουνε και να ψάχνουνε τα έρμα για φαί και στο τέλος να γίνονται αγριόγατοι.
Ομως για μένα μερικές γάτες είναι εντελώς απολίτιστες, γιατί ενώ δεν διακατέχομαι από προκαταλήψεις, δε θέλω να συναντάω μαύρη γάτα με τίποτα. Μπορεί γιατί τις γάτες και ειδικά τις μαύρες τις χρησιμοποιούσαν στα τρομακτικά έργα, και δε φταίει γι αυτό ούτε η γάτα, ούτε εγώ.
Οταν όμως τη βλέπω εκνευρίζομαι, και λέω να ‘ ναι καλά η γατούλα, αλλά τι στο διάολο ήθελε να βρεθεί μπροστά μου.
Ισως πάλι επειδή στα παιδικά μου χρόνια, εκεί που κοιμόμουνα κι ήταν οι πόρτες και τα παρεθύρια ανοικτά τη νύχτα, στην….έπαυλη στο χωριό, καταλάβα κάτι άλλο να κοιμάται επάνω μου, εκτός από μένα που κοιμόμουν από κάτω του. Υποψιάστηκα πως ήταν μια γάτα που ροχάλιζε κι είχε στρογγυλοκάτσει πάνω στο στομάχι μου.
Ομως φοβόμουν να την ενοχλήσω μήπως την ταράξω και αγριέψει και μου βγάλει τα μάτια.
Τράβηξα τέτοιο φόβο που δεν κοιμήθηκα και παράμεινα σε πλήρη ακινησία μήπως και ξυπνήσω τη γάτα. Σεβάστηκα απολύτως τον ιερό της ύπνο μέχρι να έρθει η ώρα να ξημερώσει, οπότε κουκουλώθηκα με τρόπο, έκανα πως γύρισα στο πλευρό για να ξεκουμπιστεί η αγενής η γάτα να φύγει και να πάει και μένα η καρδιά μου στη θέση της και να κλείσω και λίγο τα μάτια μου έστω και το πρωί.
Ισως να είναι κι αυτό μια αιτία, που θέλω να είναι καλά όλες οι γάτες του κόσμου, αλλά εγώ δεν τις συμπαθώ καθόλου γιατί ενώ εγώ τις κατανοώ και είμαι άκρως πολιτισμένο ‘ατομο, αυτές ποτέ δε μου έδειξαν καμμία κατανόηση αποδεικνύοντάς μου πως ο πολιτισμός ούτε που τις έχει καθόλου ακουμπήσει.
anonyma