Τι παράξενο όνειρο κι αυτό, χθες βράδυ. ‘Οτι η Ελλάδα, λέει, ήταν μια ζούγκλα, όχι πως δεν είναι κιόλας, αλλά και ιπποπόταμος πράσινος κατω από εληά, πάει πολύ.
Στήριξε μετά πάθους και πολλών υπογραφών, τη μνημονιακή Κυβέρνηση-όνειδος Κυβέρνησης, συμφωνείτε φαντάζομαι-μόνο και μόνο για να υπάρχει στα πράγματα. Τι κατάφερε;
Να συρρικνώσει το ΠΑΣΟΚ στο γελοίο ποσοστό των 4,5%. Μάλωσε με τον Γιωργάκη, που τον θεωρεί μοναδικό υπεύθυνο για την πτώση του κόμματος και αναγκάστηκε ο κακομοίρης να γλέιψει την ΔΗΜΑΡ. Οποία κατάντια ενός ιστορικού ονόματος!
‘Εκρυψε πολύ καλά τις περιβόητες λίστες, Λαγκάρντ κλπ. πλουσίων ελλήνων καταθετών, σε Ελβετικές και λοιπές Τράπεζες του εξωτερικού, σε απύθμενα και ερμητικά κλειστά συρτάρια της Χαριλάου, αφήνοντας τον Παπακωνσταντίνου να βγάζει τα φίδια από τις τρύπες. Τόσα ευεργετήματα πρόσφερε στον ελληνικό λαό, να μη ζητήσει κι ο καϋμένος ο Μπέννυ λίγη δροσιά, μια ανάπαυλα, κάτω από τον ίσκιο μιας “εληάς”;
Ζητάει πολλά; Μια πολιτική ανάσα ζήτησε να πάρει,να ξαποστάσει από τα τόσα θεάρεστα έργα του!
Γιατί τα έβαλα σήμερα με το Ευάγγελο Βενιζέλο; Δεν ξέρω,μπορεί να φταίει το όνειρο.
Τώρα, τί ”δάκους” να κρύβει η μετενσάρκωση αυτή του ΠΑΣΟΚ– κατά την λαϊκή ρήση”’αλλαξε ο Μανωλιός”.
Πού πήγε το βαθύ φανατικό κόμμα; Οι αντάρτες, οι αποσκυρτίσαντες, οι φευγάτοι;
Ζητιανεύουν κατάλλυμα. Οποία κατάντια!
Συμβολικό το όνειρο; Ξέρω κι εγώ; ‘Εναν μισοπεθαμένο, στις τελευταίες του αναλαμπές, μου θύμισε;
‘Ισως, θα το δείξει η κάλπη.
Πάμε γι’άλλα, λέω εγώ. Θα μείνουμε κολυμένοι στους ιπποπόταμους; Δεν τη φαντάζομαι τόση ξεροκεφαλιά !
Μια Θιακιά
