γράφει: νίκος λουράντος
…ξανα λοιπόν στίς αναλύσεις,δε λέω,βοηθάει να ξέρεις η να υπολογίζεις τα γιατί,γιατί ετσι είσαι περισσότερο κοντά στο να εξηγήσεις,ίσως πιο πολύ στον εαυτό σου τα φαινόμενα,και ύστερα να κάμεις αμα γίνεται και μια στέρεα!!κουβέντα εννίοτε χωρίς αποτέλεσμα για να οδηγηθείς ξανά και ξανά στα ίδια συμπεράσματα στις ίδιες αποφάσεις στα ίδια γαμημένα αποτελέσματα….η μέρα της μαρμότας
Μετά τη χούντα λοιπόν (αυτη των συνταγματαρχών,οχι ετούτη των τραπεζιτών) και ύστερα απο ενα μικρό διάλειμα κατα το οποίο,η καθεστυκία τάξη του νησιού προσπάθησε να συνεχίσει να εχει λόγο στα τοπικά πολιτικά πράγματα,και λόγο της περιρέουσας και καλά πολιτικοποιημένης ατμόσφαιρας,εκείνο που λένε,οτι ο λαός βγαίνοντας απο μια συγνή και ανελεύθερη κατάσταση,προσδοκούσε σε καλύτερες μερες και για αυτο έντονα πολιτικοποιημένος εργαζόνταν-πάλευε για λύσεις αριστερές -προοδευτικές,τώρα ολα αυτα (7) χρόνια που ήτανε αυτός ο λαός,είναι ενα μεγάλο ζήτημα,την απάντηση βέβαια δεν θα μας την δώσουν οι τεράστιοι αριθμοί των μετέπειτα αντιστασιακών,γιατι απλά αμα ητανε και τόσοι πολλοί,η τότε χούντα δεν θα άντεχε ούτε δύο(2) μέρες ,βάζω μεσα και τα παρίσια και την αντίσταση απο αλλους εξωτικούς παραδείσους αυτοεξορίας..εχτός απο μια χούφτα αριστερούς προεξάρχοντος του αείμνηστου Παναγούλη κανείς αλλος δεν αντιτάχθηκε σε αυτη την καρικατούρα δικτατορικού καθεστώτος τύπου μπανανίας λατινικής αμερικής,προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα (απο πατέντες αλλο τίποτα),κρίμα όμως είναι οτι επαναστατικού τύπου κομματα οπως το ΚΚΕ εκείνης της περιόδου πιάστηκαν με τις πυτζάμες,ισως θάπρεπε καποτε να μπει και αυτος ο προβληματισμός γιατί αν η επανάληψη της ιστοριας σαν φάρσα δίνει υλικό για χρονογραφήματα ,η επανάληψη της επανάληψης της ιστορίας (κοντα είμασται..)θα δώσει υλικό για τραγωδίες…
Μέσα σε όλο αυτο λοιπόν το πανηγύρι της μεταπολίτευσης που όλα υπήρχαν σε σχέση με τα χρόνια της 7ετίας με αντιστασιακές αναφορές πολλες φορές “συμβολικού”χαρακτήρα,και που ολο αυτο διαχέονταν σε ολες τίς εκφράσεις της κοινότητας,απο τη μουσική το σινεμά,ακόμα και γκόμενα αμα ήθελες να βγάλεις έπρεπε να εχεις τουλάχιστον μια αντιστασιακή πράξη στο ενεργητικό σου,και αμα δε και ηλικιακά δε ταίριαζε εστω και νάχες κατουρίση στραβά,πιτσιρικάς ων την εποχή του παττακού και των αλλων φωστήρων,ευφορούμενος λοιπόν με αυτές τις ιδέες πήγαινε και στην κάλπη ο μέσος ελλην-θιακός και ψήφιζε οτι περιφερόνταν ως αντιστασιακό αριστερο προοδευτικό νεο,κάπως ετσι λοιπόν και για πανω απο 20 χρόνια δήμαρχος εκλέγονταν ο Σπύρος ο Αρσένης με συντριπτικά ποσοστά υπέρ του και με μεγάλη αποδοχή.ιδιαίτερα στον γυναικείο πληθυσμό,οπως λεγόνταν τότε,άκρως δημαρχοκεντρικός ο συνδιασμός του με το τζέρι στο πλευρό του,ο οποίος και σήκωνε ολο το βάρος της δουλειάς οργανωτικός όπως ηταν και οργανωμένος(του εύχομαι απο εδώ να βγεί νικητής με το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει) στο ΠΑΣΟΚ του τοτε που αργα αλλα σταθερά,χρησημοποιώντας μια αριστερή συνθηματολογία με εθνικιστικές (με την καλη εννοια) αναφορές,κατάφερνε να καταλαμβάνει το χώρο του “κέντρου”και να αποροφά δυνάμεις και απο την αριστερά,κάτι που λίγο αργότερα το οδήγησε στην εξουσία για φτάσουμε μέχρι εδώ που είμαστε σήμερα;…
Ας ξαναγυρίσουμε στα ψηφοδέλτια του Σπύρου εκείνη την εποχή,μετά λοιπόν τον Αρσένη και το Τζέρι το χάος….!!!θυμάμαι χαρακτηριστικά μια ατάκα ενός για πολλα χρόνια μέλους του ψηφοδελτίου του Σπύρου και μέλους του ΔΣ για αλλα τόσα συχωρεμένου πια οταν στη διάρκεια ψηφοφορίας όταν ήρθε η ώρα να ψηφίση για κάποιο θέμα είπε το υπέροχο ¨…οτι είπε ο Σπύρος..”έτσι λοιπόν με οτι έλεγε ο Σπύρος πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια και καλα και κακά,δεν εξετάζουμε εδω τα ποιοτικά χαρακτηριστικα εκείνης της περιόδου απλα προσπαθούμε να αναλύσουμε τα γεγονότα και να δούμε αν κατι αλλαξε και αν κατι θα αλλαξει η πριονίζουμε τα πριονίδια…ενα ισχυρότατο στοιχείο που μπήκε στο πολιτικό τοπικό παιχνίδι απο εκείνη την εποχή και απο τότε παίζει σημαντικότατο ρόλο ήτανε το περιβόητο “loby”των Ιθακησίων πατρών και ιδιαιτέρως Αθηνών των Απανταχού….στήριζε τότε φυσικά δαγκωτό Αρσένη ,για αυτο ήθιστε απο τοτε μέχρι και σήμερα κάθε υποψήφιος που σέβεται τον εαυτό του να κάνει και μια βόλτα στη Αθήνα κάτι σαν θρησκευτικός τουρισμός..!!!κακκο πράγμα η αποξένωσις σε ολα τα επίπεδα λεω,οταν κάποιοι lobystas καλοκαιρεύονται να τους ενοχλεί ο κόκκορας του γείτονα τα μηχανάκια οι τέντες και δεν ξερω και γω τι αλλο και ουτε μια λέξη για το φερι την εφορια το κεντρο υγειας τα σχολεια και ειναι και δραστηροποιούνται στα κεντρα που και καλα πέρνονται οι αποφάσεις…
Μετά απο το βορεοκορεατικού τύπου καθεστώς Αρσένη(λόγω διάρκειας μονο ε;),και αφού στην Αγρια Δύση του νησιού μας μπήκε για τα καλά η ντιζελομηχανή,αλλαξανε τα πράγματα δηλαδή, ο μεταπολιτευτικός οίστρος έβρισκε σιγα-σιγα το δρόμο του,αντε να εξαργιρώσουμε επιταγές και γραμμάτια, χρήμα και εξουσία,είναι αλλωστε εξόχως αφροδισιακά και τα δύο σύμφωνα με φροϋδικού τύπου αναλύσεις,έρχεται η 12ετία Καραβία για να σηματοδοτήσει και αυτη με τον τρόπο της μια περίοδο παράξενη μεταιχμιακή ομολογουμένως,στη φάση αυτη φαίνεται δε πεντακάθαρα η δύναμη η πες η δυναμική του loby αφού αυτο ήταν που κατα κάποιον τρόπο επέβαλε(…) τον Καραβία ως Δήμαρχο και εδω δε θα καμω κριτικη στο οποιο εργο του αλλος ο στόχος ματαλέω..,ο Καραβίας έβαλε στο παιχνίδι και νέα πρόσωπα και έφτιαξε μια ομάδα με παλιούς και νέους που θα μπορούσε να πάρει και προτάθλημα,2 χρόνια άντεξε…και μετα υποβιβάστηκε (σόρυ)
Ηρθε μετα ο Γιώργος ο Τελαμώνας ενας καλός άνθρωπος που το μονο που κατάφερε ητανε να αυτοαποδομηθεί κρίμα για αυτον, και εδω φαίνεται καθαρά αυτο που λένε για την εξουσία,οτι οταν δεν διαφθείρει καταστρέφει, ο Γιώργος εχασε πολλα παίρνοντας μερος σε αυτο το παιχνιδι,δεν κέρδισε τίποτα…ισως εγινε περσότερο σοφός είδομεν, και πλάκα-πλάκα μία πέτρα πάνω στην αλλη ύστερα απο τόσα χρόνια απο τον Τελαμώνα μπήκε…
Για το Γιάνναρο τα γνωστά ασχημα,μια περίοδος για την εξουσία η την αντιπολήτευση για τα πολιτικά πράγματα του νησιού, ξηρότητα…
Σήμερα όπως και χθες…ΚΚΕ ο μόνος χώρος που “μιλά”πολιτικά πλήν όμως μπετονιαρισμένος σε μια μικροαστική-μακιαβελική λογική εγκλωβισμένος στη θεωρία του “πάτου,”ασε να πιάσουμε πάτο και τότε θα κάμουμε την επανάσταση γιατι δε θα πηγαίνει παραπέρα…κρίμα αν και μπορει σε αυτες τις εκλογες να καμει την έκπληξη και να κυβερνήσει..δε θα με χάλαε
Μπούας,δε φαίνεται να εξαργυρώνει την άνοδο την εκλογική του ΣΥΡΙΖΑ στο νησι,ας ψαχτούν στο επιτελείο του γιατί,ασε που την έκανε την παπαριά στο τέλος και κάτω απο το αγχος της εκλογής άνοιξε την πόρτα του συνδιασμού του σε περίεργους…θελω να βγει
Στανίτσας, είναι μονος του ενας “τόμος”τι να πω;και μονο που προσπαθεί μπράβο του,οι άνθρωποι δεν είναι προορισμένοι για εναν ρόλο,πλην όμως με χρυσαυγήτες στο ψηφοδέλτιό του νομίζω οτι ξεκινάει λάθος,ασε που κάποιοι αλλοι που θέλουν να βγει ο Νιόνιος για να κυβερνήσουν αυτοί..δε θελω να βγει
Θανάσης, αμα τον έβλεπα πριν θα του έλεγα να μην κατέβει σε αυτές τις εκλογές να κάμει αγρανάπαυση βρε αδελφέ…είναι φίλος μου
Γιάνναρος, τη συμβουλή μου του την έχω δώσει…δεν εχει πλάκα πια
ΥΓ
Ενα μείγμα αναφορων,προγνώσεων, θεωριών ,υποκειμενικής κριτικής και αυθερεσιών ολα τα παραπάνω,τι να κάμω πρέπει συμπληρώνω ωρες γραφής με το συμπαθιο
ΥΓ
Για το φιλο τον Ευθύμη ωραίες οι κωλομπαρδίες μαρέσει πως γράφεις και σου ενεχειρίζω μια ωραια παροιμία που νομίζω οτι παει για ολα αυτα “ο κουφός και ο κλανιάρης κάθονται δίπλα στα νταούλια”
Νίκος Λουράντος
One Comment
aris
Στα περισσότερα θα συμφωνήσω αγαπητέ Νίκο.
Δε το συνηθίζω αλλά θα αποκαλύψω κάτι για μένα. Από μικρός είχα κάποια ανοιχτή σκέψη ως προς τον τρόπο διοίκησης και ζωής αυτού του κόσμου, με ιδανικό μου την καλύτερη διαχείριση του πλούτου γενικώς που παράγει αυτός ο τόπος και γενικότερα ο πλανήτης, ώστε ο άνθρωπος να έρχεται και να φεύγει από δαύτονε απολαμβάνοντας την καθημερινότητά του κατά την όρεξη που έχει και αυτός να προσφέρει κάτι για αυτό το σκοπό. Ελπίζω έτσι απλά που τα είπα να έγινα κατανοητός γιατί τις υψηλές αναλύσεις τις έχω βαρεθεί. Η οικογένειά μου ολοκληρωτικά (έτσι που το γράφω) πάμφτωχη, ούτε σπίτι δεν είχε! Ανοιχτά μυαλά είχε όμως και εγώ δε στερήθηκα τίποτα για την εποχή που έζησα, κάθε άλλο. Σα φοιτητής βρήκα το μπελά μου όταν ήμουν ένας από αυτούς που ψιμογέλασα, όταν κάποιος καθηγητής μέσα σε ένα αμφιθέατρο σε μια επέτειο της 21ης Απριλίου ξεκίνησε το λόγο του με το ανεπανάληπτο, «η επανάσταση της 21ης Απριλίου ως ρόδον της Ανοίξεως…» και μες το σούσουρο ο αποπάνω του με έδειξε με το δάχτυλο και μου είπε, «μαύρο φίδι που σ΄ έφαγε».
Δε με έφαγε πάντως ούτε «εξαργύρωσα» τίποτε. Αυτό δε με ενόχλησε να αποκτήσω φίλους της ακροδεξιάς όχι βέβαια επώνυμους, ούτε «μπρατσαράδες». Γενικά μπορώ να συζητήσω και να έχω σχέσεις με άτομα που έχουν άποψη και ας ανήκουν σε οποιοδήποτε χώρο, αρκεί να μην τον «πλευρίζουν» από φανατισμό και προσωπικά συμφέροντα.
Αυτό που διδάχτηκα είναι ότι οι άνθρωποι που έχουν άποψη και την τεκμηριώνουν άσχετα αν είναι αρεστή (η άποψη), είναι συνήθως σωστοί πολίτες. Πολλές φορές αναφέρομαι στη θρησκεία. Το ίδιο συμβαίνει και εκεί. Οι πιστοί με άποψη και όχι οι του «πιστεύω» μόνο, είναι οι πραγματικά ακολουθούντες τη θρησκεία τους, οι πραγματικά κοινωνούντες. Με τέτοιους ανθρώπους μόνο μπορείς να φτιάξεις τον κόσμο, οι άλλοι πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Αυτή η ποιότητα ανθρώπων είναι η μειοψηφία όμως και όταν η ζωή δυσκολεύει τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα.
Αρκετά χρόνια πριν πάλεψα για να μη καταστραφεί η γραφικότητα ενός πολύ ωραίου χώρου στο τόπο μας η οποία άφηνε λεφτά στους ντόπιους επιχειρηματίες. Οι κόντρες για τα διάφορα συμφέροντα ήταν φοβερές. Οι εμπειρίες μου επίσης. Αποτέλεσμα τα κατάφερα.
Πλην όμως κουβέντιασα κεκλεισμένων των θυρών με όλες σχεδόν τις υπηρεσίες μέχρι και αστυνομίας η οποία με συμβούλεψε και να προσέχω. Μόνο ένα δασάρχη θυμάμαι που έμμεσα με υποστήριζε καλή του ώρα που λένε. Και η συμβουλή της αστυνομίας μου ήταν πολύ χρήσιμη. Ένα αυτοκίνητο από τι να χτυπήσει ξώφαλτσα τη γυναίκα μου μια μέρα, εγώ κυκλοφορούσα το βράδυ που μου άρεσε να ψαρεύω με ένα «γκλόπ» μέσα στο σάκο μου και ένας άλλος με ένα μεγάλο κατσαβίδι στη κωλότσεπη.
Βρήκα και το αυτοκίνητό μου με ένα ωραίο βούλιαγμα στο πίσω δεξιό μέρος από κλωτσιά προφανώς, και άλλα πολλά.
Τώρα οι προτάσεις μου πέρασαν αφού με το χρόνο έγιναν κατανοητές, ευτυχώς κάποια πράγματα δεν καταστράφηκαν και όλοι λένε πως δεν την πατήσαμε.
Εγώ τι κέρδισα? Κάθομαι και τα κοιτάω, σκέφτομαι όλα αυτά, βλέπω κάτι φάτσες και μου έρχεται να βγάλω τα άντερά μου.
Με ένα παρηγοριέμαι, εκειό που μου είπε ένας κεκλεισμένων των θυρών, «κάντο ρε φίλε για τα παιδιά μας».
Να συνεχίσω τώρα με το «Γιάνναρο» το Δήμαρχο της προηγούμενης τετραετίας.
Ούτε τον ξέρω ούτε με ξέρει, τον αναφέρω απλά σαν ένα Δήμαρχο έξω από τα μέχρι πρότινος δεδομένα. Για πέστε μου ποιος τον βοήθησε? Έκανε στραβομάρες? Μπορεί, όπως το πάρει ο καθένας… Η αντιπολίτευση τι έκανε? Από τη πρώτη μέρα πως θα τον διαβάλει για να φύγει από τη μέση το «ξένο σώμα» πάλευε. Είμαι λάθος?
Έκανε ό,τι γούσταρε κατά μερικούς? Και εγώ το ίδιο θα έκανα!
Είναι δυνατόν να δεχθώ υποδείξεις και συμβουλές από άτομα που αντί να έχουν στο μυαλό τους πως θα λυθεί ένα πρόβλημα της Ιθάκης, να ψάχνουν καμιά φωτό για να αποδείξουν ότι έκανα «πιάτσα στη Συγγρού»? Και αν έκανα το αν είμαι πο@στης τους πειράζει, ή να γίνει ένα έργο για το τόπο, για το καλό του κόσμου?
Δεν ξέρω αν είμαι βλάκας, αλλά εγώ αυτό κατάλαβα ως έργο της αντιπολίτευσης και των περί αυτής παρατρεχάμενων, για λόγους που δε χρειάζεται να αναφέρω πιστεύω.
Αυτή η αντιπολίτευση σήμερα ζητάει τη ψήφο μου για το καλό του τόπου!
Αυτό το «καλό του τόπου» τι ακριβώς σημαίνει μπορεί να μου πει κάποιος??
Γιατί βλάκας μπορεί να είμαι, αλλά μακάκας ακόμα τουλάχιστο πιστεύω όχι.
Τα αποπάνω δεν είναι τίποτα άλλο από μερικές προσωπικές μου εμπειρίες και σκέψεις.
Ούτε εμπαθής είμαι, ούτε κανένα συμφέρον έχω και περισσότερο δε πιστεύω σε τελειότητες και σε «σωτήρες», απλά έχω καταφέρει να συγκρατώ πολλά πράγματα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και έτσι να μην ενθουσιάζομαι ποτέ.
Κάποιοι με λένε ρεαλιστή, κάτι που πολλές φορές το εκλαμβάνω σα «ρετσινιά», αλλά και αν είμαι δε φταίω εγώ, όλα αυτά που βλέπω γύρω μου με έκαναν.
Αν σας κούρασα με το συμπάθιο.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
(Αν τα παραπάνω προβληματίζουν τον ιστοχώρο ελεύθερα να υποστούν καθαίρεση).