Ναι, δεν κάνω αστεία, σοβαρά μιλάω, υπήρχαν ΜΜΕ παλιά στο νησί μας.
Τι, μας είχατε για αναχρονιστικούς;
Κοριτσάκι τότε, άκουγα και ταραζόμουνα στην αρχή από τον βροντερό ήχο,- ξελαριγκιαζόντανε ο άνθρωπος- μια φωνή στεντόρια, μέσα από ντουντούκα φυσικά, να λέει:
“Θιακοί, Θιακιές, ακούστε καλά, σήμερα φτάνει στο Βαθύ, ο “Γλάρος” (ή ο “Μιαούλης”, ή το “Αγγέλικα”, ανάλογα. Τίποτα δεν ήταν δεδομένο και σταθερό τότε με τα δρομολόγια των πλοίων, σάμπως είναι και σήμερα; Τι να λέμε τώρα!)- στις 4 το απόγιομα και φεύγει στις 6. Βιαστείτε όσοι θέλετε να ταξιδέψετε. Το βαπόρι “πιάνει”: Σάμη, Κάλαμο, Αστακό, Καστό, Πρέβεζα , (ή Πάτρα, στην πιο καλή περίπτωση)”.
Ή το άλλο:
“Θιακοί, Θιακιές, έφτασε στο λιμάνι μας, φορτωμένο με φρέσκα λαχανικά, ζάχαρη και αλεύρι, το καϊκι του Τριλίβα”, (αυτό μου ήρθε τώρα στο νού, ά ρε, τσε-τσέ), ή του Τσίμπλα, του Πανούση κι αργότερα του Πανταζή, με ολόφρεσκα λαχανικά, (συνήθως από Λευκάδα).
‘Η το άλλο:
“Θιακοί, Θιακιές, έφτασε στο λιμάνι μας, φορτωμένη με ψάρια, η τράτα του Ταμπίζιου, (μέχρι χτές ο Σταμάτης στις επάλξεις, γειάσου Σταμάτη, υποκλίνομαι στον ψαράδικο, τίμιο ιδρώτα σου και στην βιοποριστική σου κόπωσή. Μόνο και μόνο για να χορταίνεις τον Θιακό λαό!
‘Η το άλλο:
“Θιακοί, Θιακιές, στο καφενείο του Λιάκου(ή του Σταύρου του Πάτσουλα, ή του Σωτήρη), αύριο θα μιλήσει ο υποψήφιος βουλευτής Κεφαλληνίας και Ιθάκης…τάδε. Ελάτε να τον ακούσετε.”
Τον μόνο Ντελάλη που θυμάμαι, είναι ο Κονταρής. Στ’ αυτιά μου είναι ακόμα. Μ’ακολουθεί.
Στις εποχές που δεν υπήρχαν τηλέφωνα κι ενδοσυννενόηση στο νησί, αυτά τα μισοβέτσικα μέσα, μας έσωζαν.
Μας ενημερωναν. Είμαστε μέσα στα πράγματα, κατά κάποιον τρόπο.
‘Ένα φόρο τιμής πρέπει να τους αποτιμήσουμε. Τους το ωφείλουμε!
Το γνωστό: “Ακούσατε και όσοι δεν ακούσατε…. του αγαπητού μας Καραγκιόζη, τίποτα παραπάνω !
Μια Θιακιά
2 Comments
ODYSSEAS LEKATSAS
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΙΘΑΚΗ ΝΤΕΛΑΛΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΒΕΡΔΙΝΟΣ ( ΝΤΑΜΟΡΗΣ) ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΧΩ , ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΚΑΡΙΤΕΣ ….
Ανώνυμος
Σε λίγο θα είμαστε κι εμείς, μακαρίτες, Οδυσσέααααα! Για μας θα γράψει κανένας; Εγώ νομίζω ούτε στη ταφόπλακα. Γρι δε θα γράψουνε. Μαθουσάλες θα πάμε, φίλε. Μη φοβάσαι χάρο Κασσιανή, λέγανε στα μέρη σου. Όταν βρεθούμε θα σου εξηγήσω.
Μια Θιακιά.