Πόσο απέχουν οι Κάννες από την Αθήνα; Πόσο απέχει το 2011 από το 2014; Η χιονοστιβάδα αποκαλύψεων για το παρασκήνιο συνωμοσίας που οδήγησε στη μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου, με προσυμφωνημένη την επακολουθήσασα συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου επιβεβαιώνουν τη λαϊκή πεποίθηση ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις λειτουργούν ως μαριονέτες, ότι οι εκλογές που έγιναν ευτελίστηκαν σε φύλλο συκής για τη δημοκρατική νομιμοποίηση, κατ’ ουσίαν οι πολιτικές εξελίξεις είχαν προκαθοριστεί με αποικιοκρατικές διαδικασίες.
Οι νέες αποκαλύψεις επιβεβαιώνουν την υποψία ότι οι εκβιασμοί για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, η περιβόητη Grexit, ήταν δογματική άποψη μιας μειοψηφικής μερίδας της γερμανικής ελίτ. Την άποψη αυτή δεν υιοθέτησε η επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συγκροτήθηκε για να μελετήσει το θέμα, καθώς αποδείχθηκε ότι η Grexit δεν θα δημιουργούσε “υγειονομική ζώνη” γύρω από τη “μολυσμένη” Ελλάδα, αλλά θα προκαλούσε ντόμινο ευρωπαϊκό ή και με διεθνείς διαστάσεις. Η Μέρκελ ούτε θέλησε να ακούσει το σενάριο και ο Ομπάμα, πανικόβλητος, προειδοποιούσε για επικείμενη νέα παγκόσμια κρίση. Στην περίπτωση της Grexit, η Ελλάδα θα ήταν μια βόμβα μεγατόνων ασύγκριτα μεγαλύτερη από τη βόμβα της Lehman Brothers.Οι ελληνικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά) αρνήθηκαν να αξιοποιήσουν αυτό το ισχυρό ατού, να θέσουν την επαπειλούμενη διεθνή κρίση ως διαπραγματευτικό αντίβαρο στις τροϊκανές πιέσεις για νέα Μνημόνια και σκληρότερη λιτότητα. Είναι ενδεικτικό της νοοτροπίας του ελληνικού πολιτικού συστήματος το γεγονός ότι με κυβέρνηση Σαμαρά ο Μπαρόζο ήρθε ως απεσταλμένος της Μέρκελ για να επισφραγίσει την κωλοτούμπα του νέου πρωθυπουργού, ο οποίος έθαψε το προεκλογικό σύνθημά του για την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και μπήκε στη γραμμή των πατρώνων του.
Τα δημοσιεύματα των Financial Times επιβεβαιώνουν την ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι εκβιασμοί -είτε είναι μπλόφα είτε είναι επίδειξη τιμωρητικής διάθεσης- θα μπορούσαν να αποτραπούν, υπό την προϋπόθεση ότι στην Ελλάδα θα υπήρχε μια ανεξάρτητη κυβέρνηση, που θα στηριζόταν στη λαϊκή θέληση και όχι ένα ψοφοδεές και εκβιαζόμενο πολιτικό σύστημα που αναζητούσε την επιβίωσή του στην εύνοια των πιστωτών.
Η συνεχιζόμενη υπεξαίρεση της λαϊκής ψήφου, που ξεκίνησε στις Κάννες τον Οκτώβριο του 2011 και κορυφώθηκε με τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, μπορεί να τελειώσει με την ψήφο των πολιτών μεθαύριο, με ισχυρό μήνυμα αντίστασης από τον πρώτο γύρο και με πολλαπλασιαστική απήχηση τη δεύτερη Κυριακή.
http://avgi.gr , http://left.gr/
