… «Οι Ελληνες δεν ψήφισαν τη σταθερότητα, όπως την εννοούν στον κυβερνητικό συνασπισμό. Αντιθέτως. Εξέφρασαν την καθολική αποδοκιμασία τους, γι’ αυτό και ανέδειξαν την Αριστερά πρώτη πολιτική δύναμη, αποσύροντας ηχηρά την εμπιστοσύνη από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Οι κυβερνητικοί εταίροι απονομιμοποιήθηκαν πλήρως.»…
Πόσο πονηρή είναι η πρώτη πρόταση αν την αναλύσει κανείς.
Και πολύ καλά κάνανε. Αλλοίμονο αν με όλα αυτά που γίνονται γύρω μας ψηφίζαμε την σταθερότητα που εννοούν οι κυβερνητικοί. Για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω να την θέλουνε κιόλα γιατί έτσι είναι πιο ισχυροί στην διαπραγμάτευση.
Στη πράξη όμως σταθερότητα ψήφισε ο Έλληνας, την πραγματική σταθερότητα!
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σταθερότητα σε τέτοιες περιπτώσεις που τα αρπαχτικά σε ξεσκίζουν οικονομικά, από το να φοβούνται να το παρακάνουν μη σε χάσουν.
Τώρα επειδή είμαι λίγο ντρίτος ρε παιδιά για ποιά Αριστερά μιλάμε, το αριστερό ατσούπι τση Βουλής?Αριστερά πάπαλα εδώ και δεκαετίες. Αυτή η κάπως Αριστερά βέβαια. Αυτό το «κάπως» μπορεί να το αναλύσουμε μια και ανήκει πλέον στην ιστορία άλλη φορά.
Ξέρετε πόσες Αριστερές στα λόγια μπορώ να σας απαριθμήσω?
Με μία έννοια και η Ενωμένη Ευρώπη τυπικά αριστερό κίνημα είναι, συνένωση λαών, χα χα χα χα.
Έχει κανείς αντίρρηση?
Πρακτικά και ρεαλιστικά υπάρχει περίπτωση καθαρά αριστερή κυβέρνηση να υπάρξει στην Ευρώπη? Με τι στήριγμα?? Την έχει πάρει ο διάολος από όταν εκλεγεί, άσε που δε πρόκειται να φτάσει ποτέ μέχρι εκεί.
Μου αρέσουν και μένα τα όνειρα αλλά δε βλέπω, ίσως γιατί με πήρανε και αυτά πρέφα.
Εδώ έχουμε να κάμουμε με έγγειους και με λίγο έγγειους και λέμε ότι η λίγο έγγειος δεν είναι έγγειος! Χα χα χα.
Δε σταματάμε να αυτοκοροϊδευόμαστε τουλάχιστον οι ενήλικοι??
Οικονομικό πόλεμο συμφερόντων έχουμε, σκέτο πόλεμο συμφερόντων.
Έχουμε τους κολλητούς των Δυτικών , των πάρα πέρα Δυτικών και των Ανατολικών.
Μας χορεύουν αυτοί τσου χορεύουμε και εμείς, αλλοίμονο αν πάμε σε μία πάντα μόνο, τελειώσαμε!
Τώρα ποιος την πληρώνει θα μου πείτε?
Έ ποιος θα τη πλήρωνε? Αυτός που είναι στη μέση και τονε τραβάνε να τον ξεσκίσουνε.
Και όσο είμαστε ενωμένοι άντε να μας φύγει καμιά άρθρωση, άμα γίνουμε κομμάτια θα μας φύγει και η ψυχή.
Αυτό νομίζω ότι επιτέλους μετά τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα κάπου ο Έλληνας το κατάλαβε, ελπίζω να μην ήταν τυχαίο.
Μάλλον το κατάλαβαν και οι κουμπάροι οι διπλανοί μας πράγμα που αποσόβησε πολλά πράγματα γιατί συμβαίνουν και χειρότερα γύρωθε.
Όταν κερδίζεις χρόνο είναι χρήμα για τον πλούσιο, αλλά και για το φτωχό όταν μπορεί να κερδίζει χρόνο πάλι χρήμα είναι.
Που βρίσκεται η διαφορά:
Όταν κερδίζει χρόνο ο φτωχός κερδίζει το χρήμα που έβγαλε με τα κόπια του και κρατάει αγάντα να μη του το πάρουνε. Το κέρδος χρόνου εδώ είναι η καθυστέρηση
Όταν κερδίζει χρόνο ο πλούσιος κερδίζει χρήμα από άρπαγμα, ό,τι προλάβει δηλαδή, άρα το κέρδος χρόνου είναι η γρηγοράδα.
Όταν τον καθυστερεί ο ένας φτωχός τον παρατάει και πάει σε πιο εύκολο.
Τώρα θα μου πεις λύση είναι αυτή?
Σε καιρό πολέμου είμαστε, άμα θέλεις να μη σκοτωθεί ο παραδίπλα μπες στη μέση να σκοτωθείς εσύ…
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
σχόλιο – απάντηση στο Λύσεις, όχι τεχνάσματα!
One Comment
aris
Εκειό το έγγειος: χα χα χα.
Το γκαστρωμένη μου βγήκε έγγειος βελτίωση!
Έ πετάμε και κάνα «διαμάντι» κάπου – κάπου!
Σκέψου να έδινα και Πανελλήνιες…
Συγχωρείστε τον γράφοντα παρακαλώ.
(Εγώ να δεις πόσες φορές τον έχω συγχωρέσει)…
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.