Εμβρυακή μόνιμη στάση.

Γλύψε- γλύψε μπορεί να φτάσεις και σε κοκκαλάκι! Λίγο είναι κι αυτό;

Στις μέρες μας μασσιέται και καταπίνεται πιο εύκολα, το κοκκαλάκι.

Ωρισμένοι άνθρωποι δεν μπαίνουν στον κόπο ν’ αλλάξουν καν την εμβρυακή τους στάση.

Βαριούνται, τους βολεύει, ποιος ξέρει; Εκείνο που είναι σίγουρο είναι το ότι η ζεστασιά της μήτρας, τους είναι και μεγαλώνοντας απαραίτητη. Η σιγουριά. Ας είναι και κοκκαλάκι.

Να είναι μέσ’τα πράγματα, να φαίνονται, δεν αντέχουν την αφάνεια. Όσοι δεν χαϊδεύουν την αλαζονεία τους, τους πήρε ο διάολος και τους σήκωσε!

Που πήγαν οι αυλικοί, εξαφανίστηκαν όλοι; Είμαι ακόμα εδώ, έχω δύναμη, είμαι στα πράγματα, γλύφω καλά, διατηρώ συνδέσμους. Τι νομίσατε, εξατμίστηκα;

Θα ρυθμίζω καταστάσεις, έστω και σε μια μια επιτροπούλα να με βάλουν. Το κοκκαλάκι που λέγαμε!

Κύκνειο άσμα εγώ το λέω.

Δεν νομίζω οι Θιακοί να εθελοτυφλούν.

Πρέπει να στηρίξουν τον νόμιμα εκλεγέντα Δημοτικό άρχοντά τους, χωρίς τις σαθρές πατερίτσες του παρελθόντος.

Αιώνια σε εμβρυακή σας λέω. Αμετανόητοι.

Μια Θιακιά