Του Κώστα Γεωργουσόπουλου
Δεν χρειάζεται κανείς να επιστρατεύσει πολλή εγκεφαλική ουσία για να επιχειρηματολογήσει, αποδεικνύοντας πως η χώρα μας, όπως και η πλειονότητα των κρατών της υφηλίου, ζει με καθεστώς οικονομικού εκβιασμού, ενός νέου αποικισμού.
Οι λαοί έχουν γίνει δούλοι μέσα στην ίδια την πατρίδα τους. Αυτό ονομάστηκε άλλωστε παγκοσμιοποίηση, δηλαδή ένα μοναδικό μοντέλο διαχείρισης των πόρων από μία μικρή μειονότητα ενός υπερεθνικού, κυνικού κεφαλαίου με τη μορφή της τραπεζικής μαφίας.
Αλλά ας δούμε λίγο πιο πέρα από την τσέπη μας. Η αποικιακή πολιτική είναι μόνο οικονομική; Θα μου πείτε, όταν το τραπέζι μας είναι άδειο, την κοιλιά μας, την αγοραστική μας αδυναμία θα σκεφτούμε. Την άλλη όμως αλλοτρίωση, τον άλλο αποικισμό, που συχνά τον επιλέγουμε, με τάχαμου ελεύθερη επιλογή, τάχαμου προσωπικό μας γούστο και καπέλλο, τα λέτε;
Δεν θα μείνω σε περιπτώσεις όπου ο καθένας θα δικαιολογούσε μια ιμπεριαλιστική κερδοφόρα επέλαση της αμερικανικής κουλτούρας. Θα μείνω στον ραδιοφωνικό σταθμό που «ερυθριάζει», διακηρύσσει την αριστερή του οπτική. Διαφημίζει συνεχώς και προτείνει την υποστήριξή του σε δεκάδες αμερικανόφερτα και αγγλόφωνα μουσικά γκρουπούσκουλα, αλλά και ελληνικά με αγγλικούς τίτλους. Αν βρείτε ένα με ελληνικό όνομα κερδίζετε χρυσούν ωρολόγιον. Και να ‘ταν μόνο αυτό. Ολα αυτά παρουσιάζουν την πραμάτεια τους σε μαγαζιά, μπαράκια και γωνίτσες με αγγλική ταμπέλα, αλλά και τα καταστήματα που διαθέτουν εισιτήρια ακούνε μόνο αγγλικά. Τα τραγούδια που παρεμβαίνουν ανάμεσα σε αριστερές και συχνά ακτιβιστικές εκπομπές αναγγέλλονται αγγλιστί και με οξφορδιανή προφορά προβάλλεται ο τίτλος τους.
Αντιλαμβάνομαι πως τα γκρουπάκια με τα αγγλικά τους βαφτιστικά ονόματα προσπαθούν να βρουν καμιά πολυεθνική δισκογραφική εταιρεία να τα υιοθετήσει, αλλά και οι υπεύθυνοι του αριστερού σταθμού; Τι; Κι όμως, δεν θέλουν και πολύ να σχολιάζουν το τερατώδες ποσοστό του εξήντα τοις εκατό κάτω από τη βάση στις Πανελλαδικές στα Ελληνικά!!! Και μόνο το 5 τοις εκατό πάνω από το 15!
